Na een toch wel serieuze voorbereiding vertrekken we eindelijk op 10 december. We gaan deze keer naar Marokko. De camper met nog wat kleine zaken aangepast om nog wat aangenamer te rijden en te verblijven. We rijden eerst langs de 2 A'damse kinderen van Frans en kleinzoon Nije om daar nog een afscheidslunchje te doen en dan verder naar het Haagse, waar de 3 kinderen van Lean wonen waarvan  de oudste een feestje geeft waar de andere 2 ook zijn. Dus een mooi afscheid voor een maand of vier. Vanaf zondag dus de echte reis starten vanaf het adres van grote Willem, waar we altijd mogen staan als we in Den Haag zijn. Als eerste stoppunt voor koffie is er de boulevard op Scheveningen. We zijn ook watersporters en houden van de zee, die we altijd en overal opzoeken.

Ongebruikelijk voor ons, maar we nemen tot Arras (F) de snelweg, het is tenslotte zondag en we gaan uit van rustige niet winterse omstandigheden.    Iedere keer als we door Frankrijk rijden proberen we een andere route te vinden, ook nu is dat weer redelijk goed gelukt geloof ik. We scharrelen iets ten oosten van Bordeaux langs naar beneden richting Pamplona (S) en verder ten oosten van Madrid, er onder door richting z/w naar Algeciras waar we de boot nemen naar de nieuwe haven van Tanger (M) En daar gaat ons nieuwe avontuur beginnen.

Zondag 11 december

We staan in Conty, onder Amiens, bij een boekjes CP (camperplek) die niet zo slecht is, middenin een hippisch gebeuren. Mooi rijweer geweest, een klein zonnetje, geen regen. We hebben nu vanaf huis 563 km gereden. Alles liep voorspoedig vandaag en trouwens, ook gister. Een gezellig lunchje bij dochter Liesbeth, vriend en de kleine Nije gehad, ook zoon Jaap was daar met z'n vriendin Maritt. Daarna naar grote Willem in Den Haag de camper aan de stroom gezet en om 17 uur naar het feest van Maarten en Anne, waar ook Willem en Monique waren, erg gezellig allmaal.

 Vanmorgen naar de boulevard gereden en daar koffie gedronken en nog even enorm gelachen. Wat wil het geval, ik schenk de koffie in de bekers die Lean had klaargezet met suiker en melk, voor mij zoetjes en geef haar, haar beker, ze zegt je hebt mij de verkeerde gegeven, hier zit geen suiker in, we ruilen dus, ook ik vind dat er geen zoet te bekennen is en zeg, je bent vergeten mijn zoetjes erin te doen, is niet waar zegt ze, ik doe nieuwe zoetjes er in en ga roeren, vind dat het maar zwaar roert en kijk hoe dat komt. Had ik dus nu Lean haar beker maar in plaats van de grove rietsuiker die we gebruiken had ze er volkorenrijst in gedaan. Die bussen staan naast elkaar. We begonnen de dag dus met een slappe lag op de boulevard van Scheveningen.

Dinsdag 13e 17.00 uur.

Gister heerlijk de hele dag in de zon gereden, dwz van 10 tot 16 uur incl. Koffie en lunch, erg veel kleine weggetjes omdat het zo leuk was, dus maar 222km gereden. Gestopt op een CP in Courville sur Eure, waar we prima stonden. TV gaf storing dus een dvd gekeken, temperatuur aangenaam geen kachel aangehad. In de nacht enorm veel regen en wind, ook toenwe om 10 u weer vertrokken, maar al snel werd het beter en het is de hele dag redelijk goed gebleven, prakties geen regen.

Wat beter door kunnen rijden en de 283km gehaald. Staan nu vlak onder Chatellerault op een Base de Loisiers aan de rivier de Vienne. N 46.40560 W 0.34584. Prima uit te houden bij een verlaten camping. Kunnen water vullen en wc legen. Hier ergens in de buurt zijn we 10 jaar geleden ook aan de Vienne geweest op zo'n riviercamping die gesloten was.

Woensdag 14e.

Vandaag een heel mooie route gereden, veel kastelen gezien en nog veel meer lac's. 345 km naar beneden gegaan en gestopt iets onder Langon, ten oosten van Bordeaux. Gestart om 9.15 u tot bijna 17 u, dus eigenlijk te lang, maar ach wat staan we op een mooi plekje bij een 11e eeuws kerkje in het hamaux Brouqueyran, verlaten van de wereld en dat is ook wat waard. N44.28982 en W0.10557.

Het was vandaag een all seasson dag, zon regen, hagel, alles gehad, zomaar !!kado. We dragen voor het eerst in 10 jaar weer een camping smoking, moet er nog even aan wennen, vroeger toen we nog in Frankrijk woonden hadden we die vaak aan, maar die hadden van die bedrukte patronen en waren echt heel erg.

De nieuwe banden rijden wel veel comfortabeler, veel minder gestoot wel iets meer lawaai op natte wegen, benieuwd hoeveel km deze meegaan.    Het is leuk om weer door de campagne van Frankrijk te rijden, we genieten ervan.

Donderdag 15e

Klein stukje gereden vandaag en zijn net in Hagetmau aangekomen. Het is 13 u en we gaan bij oude vrienden op bezoek die buren van ons waren bij ons eerste Franse huis te Riols Bas aan de rivier de Ayveron in Dep. Tarn. (81) Paar flesjes wijn voor ze gekocht. B kan erg lekker koken en samen hadden we het vroeger vaak over eten. Net even in een LeClerc mega geweest, dat blijft ongelofelijk wat je daar allemaal kan kopen.

Morgen nog even de koelkast en tanks vullen en daarna gaan we de Pyreneen in naar Spanje, eertste halte wordt Pamplona, de stierenstad waar ieder jaar een aantal gekken zich laat spiessen door acher hen aan lopende stieren, al blijven die toch, figuurlijk, aan het kortste end trekken. Het blijkt dat waar we nu zijn ook iedere plaats een eigen arena heeft voor de stieren gevechten, nog meer dan in Spanje zei W.

Zaterdag 17e

We zijn in Spanje, in het aardige plaatsje Cervera Del Rio Alhama, N 42.00472 en W 1.56854, met nog veel grotwoningen in de berghelling, meeste niet meer in gebruik zo aan het zien. De laatste 2 dagen 345 km gereden. De rio is nog heel klein, het is hier al lang droog. Het is nu 9u en de zon komt net over de berg heen. Donderdag ontzettend gastvrij ontvangen door B&W, wat een lieve mensen, natuurlijk heerlijk gegeten, zeewolf met randje spek gebakken en nog meer.

W heeft me geholpen met iets wat ik op de laptop had verknalt, hij kon het gelukkig herstellen door de datum terug te zetten oid. Daardoor geen tijd gehad om de site te vullen. Na 10 jaar natuurlijk ook heel veel bij gepraat, nu weten we weer wat van elkaars leven. Ze hebben het niet gemakkelijk gehad door ziekte en dood bij en direct naast zich. Na water bijvullen en koffie zijn we vertrokken, bij de Pyreneen begon het te regenen dat was jammer er stond ook veel westenwind, dat maakt zo'n tocht heel avontuurlijk, veel loslopende schapen met lammeren op de weg, leuk maar lastig ieder keer remmen met de zware kolos.

We waren om 13.30u in Pamplona en daar boodschappen gedaan bij de Aldi, kwarteltjes lagen daar op ons te wachten en ze waren lekker, veel eten en drank is hier veel goedkoper dan in France. Straks rijden we verder richting Madrid waar we oostwaards onderlangs gaan. We zijn allebei weer helemaal schoon en opgepoetst en gaan er weer tegenaan.

Alweer een mooie rit vandaag van 261 km en we zijn gestopt in Buendia, een dorpje aan een stuwmeer. Daar zijn we een flink stuk langs gereden maar er is hier niets van te zien. We zijn nu op de hoogte van Madrid, geschat 150 km oostenlijker. Vandaag weer een verrassing, een prachtig kerkje op een uitstekende rots aan een meer. Toevallig waren er mensen met een sleutel zodat we even binnen konden kijken, daar stond een draagbaar met "Maria van de Hoop" erop om morgen in een processie gedragen te worden, was best bijzonder om te zien. N 40.37227, W 2.42311.

De hele dag mooi weer geweest hoe zuidelijker hoe meer zon. Wel koud omdat we nog steeds rond de 1000m hoogte zitten. Oke, ik ga nu een hapje eten maken.

Zondag 18 dec 9e dag.

Als eerste onze schoondochter Anne feliciteren met haar verjaardag en dat haar volgende levensjaar haar veel geluk mag brengen.

De dag was helemaal klasse, een stralende dag vanaf opkomst tot ondergang door die prachtige zon. 312 km gereden langs voornamelijk olijfgaarden, ongelofelijk zoveel km olijven. Vanmorgen eerst de camper gewassen want we stonden naast een bron, het vroor nog wel een beetje maar de zon kwam net over de heuvel schijnen. Na de koffie dus die zonnige rit over al weer mooie wegen, we zijn nog geen slechte wegen tegengekomen in Spanje, en ongelofelijk rustig. Het plaatsje waar we vannacht stonden had veel grotwoningen, deels weekend leek het maar ook gewoon bewoonde grotwoningen met soms alleen een gemetselde voorgevel. We zijn om 16 u gestopt vlak onder Ciudad Real in het plaatsje Poblete. Heerlijk in de zon aan een borreltje tot bijna 6uur, dat wordt lekker slapen en gezond weer vroeg op.

Maandag 19 dec 18.30 uur, wordt 10e nacht.

Ongelofelijk, we staan aan de Middelandse zee in het plaatsje San Louis de Sabinillas N 36.21768 W 5.13609 op een P direct aan zee, wat zullen we lekker slapen van dat geruis. Vandaag 427 km gereden, totaalstand is 36518 km en de rit tot nu 2868 km. Hieronder de zonsondergang.

Vrij veel stukken 4 baans gehad vandaar die vele km's vandaag. Om een uur of 4 waren we in de prachtige bergen boven Algeciras en we dorsten niet de bergdorpjes in te rijden voor een nachtplek, alles even stijl. Toen besloten we maar door te rijden naar de dichtst bij zijnde zee en dat was hier. De bergrit was wel een echte, tjonge jonge wat een bochten en klimmen en afdalingen op weggetjes vol kuilen enz. Natuurlijk wel vol met de mooiste vergezichten. De laatste 3 nachten heeft het flink gevroren maar daar zijn we voorlopig wel vanaf verwacht ik. Het is nu bijna 19 u en net donker met 14 graden. De baco is op, morgen het kleine stukje naar de ferry, boodschappen doen en de ticket kopen om woensdag over te kunnen steken naar Afrika.

Donderdag 22 dec. 8.40 pl. Tijd.

Nounou dat waren me een paar dagen, dinsdag eerst naar de haven van Algeciras gereden om te kijken hoe dat allemaal ging daar en een ticket gekocht voor 173 euri met open retour. Daarna wat boodschappen gedaan zodat we in Marokko de eerste dagen vooruit kunnen. Let wel, alles in een stralende en warme zon, heerlijk. Daarna naar Tarifa gereden voor de rest van de middag en nacht, lekker in de zon op het strand.

Woensdag vroeg op en naar de boot van 10 uur, ging allemaal goed, maar 1 uur vertraging. Prachtige betrekkelijk rustige zee met de meest mooie uitzichten over Gibraltar en de rest van de kust, ook kun je de bergen van Marokko al goed zien. Geeft toch wel een apart gevoel zo'n ander continent, vol verwachting klopt ons hart net als vroeger met Sint Nikolaas.

Bij de douane in de nieuwe haven van Tanger de verwachte kermis, prachtige uniformen die je naar alle hokjes laten lopen voor nog een stempeltje en dan nog een keer met de hand overschrijven omdat het nummer niet duidelijk was, uiteindelijk na een uurtje konden we echt Marokko in, de km stand op 36622.

Langs de kustweg naar Tanger gereden, er doorheen en verder naar Asilah waar een bewaakte camperplek is a 50 dh. Later bleek dat we 20 dh meer hadden betaald dan de anderen. Prima plek maar wel veel verkeers lawaai. Volgende keer iets verder het dorp inrijden, is ook een plek.

 Ook even naar het stadje gewandeld waar je je direct in een andere wereld bevind. Wat een eerste indrukken doe je op, even naar een kapper die me voor 30+10 dh prima knipte.

Natuurlijk kwamen er direct verkopers bij de camper en natuurlijk konden we ze niet weerstaan, een wel heel mooi ceder opvouwbaar tafeltje en een waarschijnlijk nep koraal ketting, maar vooruit voor 500 dh samen leek het ons heel redelijk. De vraagprijs was 1200. Kijken wat we vandaag verder beleven. Lean heeft haar eerste geitenkop al gezien, maar we hebben nog geen ruimte.

Niet te geloven maar ik ben een crab van zeker 1.5 kg aan het koken samen met een baco drinken en het is bijna 17 uur. Morgenochtend gaan we met de opvisser daarvan een vaartocht van 2 uur maken door de lagune van Moulay Bousselham, een natuurgebied vol met vogels en flamingo's, crab en tocht kost ons 220 dh. De crab is intussen gekookt en ontleed, de pootjes morgen koud met mayonaise, de camping katten nu aan het afval en de schone schaal voor Lean haar verzameling. Zo hebben we allemaal onze zin.

De rit vandaag binnendoor ging grotendeels over heel slechte wegen maar door een prachtige natuur en we hebben echt veel van de Marokkanen gezien vandaag, alleen al alles wat je langs de weg ziet aan uitstallingen van god mag weten wat allemaal. We voelen ons een beetje daas van alle indrukken en hebben een heel verwonderd gevoel over hetgeen we zien. Ook de armoede die je overal ziet maakt grote indruk op ons. Wat zijn wij toch een mazzelaars en dat alleen maar omdat onze wieg in West Europa stond en niet hier.

Vanmiddag in Larache de eerste balonnen uitgedeeld, we lunchten op een plek aan zee met in de verte enorme hoeveelheden krotwoningen, maar binnen de korste tijd stonden er wel 20 kinderen bij de camper, gelukkig kwamen er wat oudere jongens aan om de zaak te reguleren want anders was het oorlog geworden tussen de kleintjes, het was ons alleen niet gelukt om ze er allemaal een te geven.

 Denk dat we er morgen maar een dagje aan vast plakken, het is een mooie camping aan de lagune met alles er op en aan wat nodig is en met Wifi, dan kan ik morgen proberen de site bij te vullen.

Vrijdag 23 dec. 14.00 uur.

Dat is dus gelukt met die Wifi, zit nu lekker in de camper te schrijven om het straks op de site te zetten, zal proberen er gelijk wat foto’s bij te voegen. Vanmorgen een leuke vaartocht door de lagune gemaakt dat er nu met hoogwater als een meer uitziet, over een paar uur ziet dat er weer heel anders uit. De was kon hier ook gedaan worden.

De visser is een heel aardige man die beter Frans spreekt dan wij dus de conversatie lukte redelijk, we zijn ook nog even langs de ingang van de lagune gevaren en je kon de zee goed zien met de brandinggolven. We lieten hem de schoongemaakte crabschaal zien en binnen de kortste tijd kwam hij er met nog een aanzetten, schoongemaakt en al, we vermoeden dat hij straks ook nog wat grote schelpen komt brengen omdat Lean had gezegt dat ze die verzamelde. Als extra dank liep hij weg met een zak kleding voor z’n jongste dochter van bijna 3, wat kinderschoenen en een grote knuffel.

De coördinaten van deze leuke camping zijn N 34.52447 en W 6.17262. Morgen rijden we verder naar we zien wel, het is nog steeds heel zonnig, 22 graden met af en toe een wolkje.

Zaterdag 24 dec. Kerst avond

Het is gewoon werken dat reizen met een camper, vanmorgen alle tanks geleegd engevuld, net wat nodig was, ramen gewassen en zand van de vloer enz. Om 10.30 vertrokken na 140 dh betaald te hebben voor 2 nachten. Lean heeft nog wat foto's genomen van schilderijen die in het restaurant hangen, het was geen verkeerde camping.

We gingen binnendoor naar Kenitra en vandaar naar Mehdiya Plage. Onderweg zie je dan echt de meest verschrikkelijke armoede, hartverscheurend om die grote kinderoogjes naar je te zien opkijken en het zijn er zoveel, niet te geloven. Ze zwaaien allemaal ook de wat grotere, al zijn die wat brutaler en maken gebaren dat ze eten en of geld willen hebben. En dan de krotten die je ziet waar ze in wonen, in Europa zouden we onze hond er nog niet inlaten. Je geloofd gewoon je eigen ogen niet en dan zijn die van mij niet eens zo goed. Nog maar niet te spreken over de kwaliteit vande binnenwegen, Emmenthaler kaas is er niets bij, zoveel gaten erin.

Afijn, Mehdiya Plage heeft enorme stranden en een grote vissershaven. Prachtig om tezien hoe de vis door de kleine bootjes wordt aangevoerd en gelijk op de kade en in de vishal wordt verkocht. Aan de boulevard heel veel restaurantjes die er goed uitzagen,maar het leukste was het algemene restaurant bij de vishal dat bestond uit 7 of 8 aparte kraam-keukens waar je kon halen wat je wilde en dan een grote hoeveelheid tafels waar iedereen dan ging zitten eten. Het zag er niet uit en het stonk er naar vis en houtskool, maar leuk dat het er was, heel bijzonder. Het deed ons denken aan het " moedersrestaurant" in Willemstad op Curacao.

Daarna ,via Sale en Rabat, heel groot en erg druk en Europees, dus geprobeert om ersnel doorheen te komen, naar Skhirat Plage waar we op een bewaakte parking bij een zeer luxieus hotel staan voor 50 dh. Coordinaten zijn N33.53265 W07.00783. Wer zijn langs een gigantisch groot terrein gereden dat bewaakt werd door gewapende soldaten, bleek dat de koning daar één van z'n paleizen heeft.

Morgen na de strandwandeling gaan we tot vlak voor Casablanca om daar een camping voor een paar dagen te zoeken en van daar uit de stad te bezoeken, want met onze romantische inslag moet je daar toch zeker geweest zijn. Hoewel de zon vandaag niet door de wolken kwam is de temperatuur heerlijk, nu om 20.45 uur nog 15 graden. We hebben ook diesel getankt voor 7.3 dh per liter (70 euricent) en een baquette kost2 dh. Voor 150 dh eet je hier heel goed met z'n 2en maar soms voor de helft ook.

 Maandag 26 dec. In de ochtend.

Het loopt meestal anders dan je denkt, Lean heeft gister voor we vertrokken in zowel in de Trotter als de Anwb reisgids gelezen dat Casablanca een zeer moderne westerse en architectonisch fraaie stad is met 4 miljoen inwoners, we waren het snel eens hier was weinig romantisch aan en moesten we dus, in dit geval, rechts laten liggen.

Na een heerlijke en interessante strand/rotsen wandeling om 10 u vertrokken om onderCasablanca een camping te zoeken, vroeg te stoppen voor een vrije middag en de volgende dag met een minitaxi terug naar de stad om de grootste mosk van Marokko, de Moskee van Hassan 2 te bezoeken. Maar toen we onder Casablanca weer de kustweg wilden nemen zagen we in de verte de minaret van de moskee lonken, de wegen waren mooi en rustig en we keken elkaar aan en binnen een half uurtje waren we er. Een zeer indrukwekkend enorm gebouw direct aan en deels over de zee gebouwd. Om 14 u was er weer een rondleiding voor 120 dh pp. Genoeg parkeerruimte en mooi weer, een uurtje er omheen gewandeld en even lekker in de bijna hete zon gezeten. Je weet niet wat je ziet als je erin komt, zo inmens groot, de gebedsruimte is 2 hectare groot en een en al bouwKUNST van allerlei soorten marmer uit het zuiden van Marokko zelf en Cederhout uit de hoge Atlas, het is werkelijk ongelofelijk als je ziet wat een beeldhouwerk de makers van de beide materialen gemaakt hebben. De grote hoeveelheid deuren, 10 m. hoog. is bekleed met titanium omdat dat de weersinvloeden kan doorstaan en ook die zijn prachtig versiert.

Het dak, bestaande uit 2 panelen van bewerkt cederhout en ongeveer 1000 m2 per stuken 550 ton wegen kunnen electrisch open geschoven worden, kortom het is echt heel bijzonder en zeer indrukwekkend. Absoluut de moeite om heen te gaan. Wat je niet ziet, als verschil bv met de Sint Pieter, is schilderijen en beelden en andere "losse" pracht en praal. Er is enkel de kunst van het bouwwerk zelf, dat doet het hem. Er is nog steeds veel commentaar van milieuvrienden op het kappen van zoveel cederhout dat er geen wasbeertjes meer kunnen leven in die bergen waar het vandaan komt. Het milieu is hier nog een idiaal voor diegene die er mee begaan zijn.

Daarna door gereden naar Dar-Bouazza, waar we op een beetje vreemd recreatieterrein/camping staan, maar er is stroom en we zijn de enige dus lekker rustig. De middelgrote garnalen gepeld die we onderweg gekocht hebben van een visser en heerlijk met wat knoflooksaus hebben gegeten. We zitten al sinds we in Marokko zijn zonder tv, er moest iets bijgesteld worden en dat is mislukt, nu maar wachten op een slimme NLer, maar we hebben een stel dvd's geleend dus geen nood. We staan best een stukje van de zee af maar toch hoor je hem heel duidelijk, we gaan zo kijken hoe die hier is en daarna verder naar El-Jadida.

Maandagavond, toch weer een ander soort strand, het was eb en je zag hier een soort van koraal maar dan vrij zacht. Om 10 u weggereden richting El- Jadida, waar we boodschappen hebben gedaan. Een mooie rit pal langs de kust met veel boulevards die er goed uitzagen. Na de lunch doorgereden om een camping te zoeken maar dat viel niet mee. Wel weer een rit pal langs de zee maar nu alleen natuur om ons heen, prachtig duingebied met af en toe een dorpje, we tankten in Oualidia en daar bleek een mooie P te zijn vlak bij zee en een bijzondere lagune waar we al kmters langs waren gereden. N32.43.921 W09.02.651. Het plein is nieuw en royaal verlicht en ziet er groots uit. Je zou je zo in een mondaine badplaats aan de Middelandse zee wanen. Net toen we er stonden kwamen de verkopers er al aan en we hebben wat geruild voor wat fruit en een mooie heel grote schelp. Daarna naar de lagune gewandeld die onafzienbaar is in de breedte, bijzonder gezicht dat je bij vloed duinen in zee ziet staan.

Morgen gaanwe dat uitgebreid bekijken en zien of we hier een dagje extra blijven.

Dinsdag 19 u.

Wat een topdag vandaag, vanmorgen vroeg scheen de zon al en dat kwam mooi uit bij de fantastische strand wandeling die we gemaakt hebben, soms zijn er geen woorden om te zeggen wat je voelt, dat is hier ook zo. Midden tussen de rotsen zag ik plotseling in een rotsmeertje een aantal zakken met crabben die de vissers daar bewaren in het water, van die dingen dus. Met moeite namen we afscheid omdat we toch door wilden. Soms is ons zwerversbloed een nadeel, maar ieder nadeel heb z'n voordeel toch ! 3 km op weg en we zagen een strandaanwijzing, goed voor de koffie dachten we maar we zijn er de hele dag gebleven, zo mooi en zo rustig. Onze eerste time out. Hier zagen we vrouwen die schapenhuiden in de zee met houten knuppels aan het beslaan waren, uren lang, om ze te bleken en conserveren, ongelofelijk. Ik mocht ze op de foto zetten.

Terug naar Oualidia gereden voor de nacht en morgen gaan we er weer heen. Om 9u heb ik een afspraak om mossels te plukken met een lokal, dus dat wordt smullen morgen en weer een een day off in de felle zon, we beginnen al te kleuren.

 28 dec Woensdag.

We staan weer op het plein na een mooie dag waar we gister ook waren. Het mossels plukken ging prima, leuk om zo in de zee op de rotsen te staan met de mooie kleuren van alle begroeiingen. Er zijn veel lokals die ook plukken en ze later met hun brommertjes proberen uit te venten. Ze smaakten overigens heerlijk met mijn knoflooksaus. Nog wat met de tv geprobeerd maar niet gelukt. Heb ik het er al over gehad dat er zo ontzettend veel Eucalyptus bomen hier staan, je ziet ze echt overal, wordt geloof ik gebruikt voor de cellulose productie. Morgen rijden we tot vlak bij Safi om die stad vrijdag te bezoeken, het is DE pottenbakkers stad van Marokko zegt men. Zal proberen om daar eens stikkie vanMarok Telecom aan te schaffen en de potten te laten staan.

 Donderdag 29 dec. 18 u km 37438.

Alweer een volle dag, om 9 u weggereden en langs de mooie kustweg naar Safi gereden. Omdat we zo vroeg waren besloten we om de stad gelijk maar te bezoeken, een bewaakte P voor de ingang van de medina kwam mooi uit. Voor het eerst waren we midden in het echte Arabische leven, wat een drukte en dan de hoeveelheid winkeltjes van een paar vierkante meter, niet te tellen. Er is wel veel van hetzelfde, maar de geuren en de mensen, heerlijke nieuwe indrukken. We troffen een man, bleek een decorateur van aardewerk te zijn, die ons wel rond wilde leiden in het deel fabrikage. Buitengewoon interessant, hij vertelde het proces van begin tot eind, rots fijnmaken, poeder met water aanmaken, massa 3 dgn laten drogen, knedenen weer 3 dgn laten drogen, pas daarna gaat het op de draaimolen om gevormd te worden, drogen, verfbad, bakken bij 800 graden, decoreren of in relief uitsnijden, drogen, nog een keer bakken bij 1200 graden en het is eindelijk klaar.

We hebben ongeveer alle processen gezien. We kwamen daar ook een kunstschilder tegen die schilderijen maakt en die wilde wel een " schilderij " achter op de camper maken, na wat onderhandelen over de kosten en het formaat werden we het daarover eens. 500 dh voor ongeveer 90 bij 60 cm.

Het is mooi geworden, licht naief en ambachtelijk, morgen komt er nog een vernislaagoverheen. We hebben eindelijk ook een mobiele internetverbinding dus kunnen we mailen en de site bijhouden. Staan nu op de camping munecipal vanSafi.

 Vrijdag 30 dec in Essaouira.

Misschien voor jullie vervelend maar het was weer zo'n dag die niet voller kan. Schitterende blauwe lucht en zon, wel met een frisse N/wind, dus in de camper zweten en buiten een jasje aan. Om 9 u van de camping naar de stad voor de vernislaag op de schildering, liep natuurlijk allemaal uit en door de pech van gister met het vernissen wilden ze het extra goedmaken met wat aardewerk, 2 mokken, een beschilderd bordje en een werkelijk prachtige schaal van ± 40 cm doorsnee. Uiteindelijk om 11.30 uweggereden uit Safi. We zullen het niet snel vergeten.

Langs de kustweg naar het zuiden, mooie weg, veel zeezicht en duinen aan de landzijde. In het dorpje Oum-el-Aioun, midden in de boes boes, stuiten we op een weeksouk. We dachten al wat zien we veel mensen richting dorp in en uit lopen bijna allen op een ezel of mini paard en wagen. Er was daar een enorm grote weekmarkt op een stuk land met honderden "kramen" de hoefsmit, de timmerman, kappers, slagers en vele winkelsvan sinkel. We wisten weer niet wat we zagen en dan die honderden geparkeerde ezels die balkten dat het een lieve lust was, het is niet na te vertellen.

Wat manderijnen en een mooie kalkoenborst gekocht, daar eten we zeker vier dagen van en dat voor 5 euri. Na een ruim uurtje doorgereden en bij de haven van Essaouira gaan staan met zicht op zee. Gelijk weer de oude medina ingegaan en dat is de surplus van Safi, uren rondgedwaald en indrukken op gedaan, we waren heel erg aan een borrel toe toen we dat doorstaan hadden. Kalkoen met kerryrijst en courgette maakten het buikjeweer rond. Nog even een wandeling en we gaan de kooi in. Morgen proberen om de site bij te vullen. Monnik belde, lief van haar en Harger van harte gefeliciteerd

Zondag 1 januari 2012

Vergezeld van vele goede wensen zijn wij zo in Marokko het jaar 2012 ingereden. Wij wensen natuurlijk ieder lezer ook het allerbeste voor 2012.

Het was echt heel erg leuk in Essaouira, maar na 2 dagen/nachten is het weer net zo leuk om door te gaan. De P bij de haven waar we stonden is zeer druk, aan de ene kant de grote haven en aan de andere kant de entree tot de medina, dus midden in waar het allemaal gebeurd zal ik maar zeggen. We stonden volledig ingebouwd en verwachten dat we wel moesten wachten dat er een mogelijkheid voor ons was om te vertrekken. Maar ineens ging het razend snel en om 8.15 reden we plotseling al weer langs de zee,de zon was net op.

De in eerste instantie ingewikkelde medina bleek later toch wel een vrij logische indeling te hebben. Hij staat wijd en zijd bekent om zijn veelzijdigheid en gezelligheid en dat kunnen we volledig onderschrijven. Heel toeristisch en commercieel maar toch reuze gezellig. Veel kunst en restaurantjes, heerlijk om er rond te slenteren. We zijn zaterdag zowel gezamelijk als apart op pad gegaan en dat bevalt ons heel goed, niet al onze belangstelling is overal evenredig voor.

We zijn voor de eerste keer uit eten gegaan, tenslotte was het oud jaar en hadden we nog geen tv. We waren het ongelofelijke bedrag van 138 dh kwijt met onze eigen wijn mee, het was uiteraard simpel maar zeer smakelijk en verzorgt. We hebben veel duurdere zaken gezien maar die hadden geen van allen zo'n gezellig terras aan het grote plein. Ik denk dat het handig is om te weten dat een dirham 9.2 eurocent is, we rekenen 10dirham is een euri. Lean heeft een paar kralen kettingen gekocht en 2, noem het maar rok/broeken, je weet wel, van die dingen met zo'n uitgehangen kruis en ik liep tegen een soort van vest/colbert aan, een zeer kleurig linnnen ding waar ik blij mee ben. 350 dh.

Vanmorgen dus verder afgezakt naar het zuiden richting Agadir, waar gemiddeld het beste overwinteringsweer heerst. Door een heel mooi heuvelachtig gebied vol met de beroemde Arganbomen, waarvan de noten een bijzondere olie bevat die zowel in de keuken als voor lichaamsverzorging wordt gebruikt. Omdat het zondag is wordt er niet gewerkt, jammer maar we komen nog wel een Coop tegen die aan het werk is. Die Coop' s zijn voornamelijk van vrouwen die zo hun onafhankelijkheid proberen te bewerkstelligen, lukt heel goed heb ik begrepen.

We kwamen ook weer een grote weekmarkt tegen in het dorpje onder Tamanar. Je wilt niet weten wat ze daar met de kippen, schapen en geiten doen. Weer wat heerlijke verse doperwten gekocht en Lean een rieten tas voor 30 dh.

We staan nu op een camping met een fantastisch zeezicht in Pointe Imessouane, een km of 80 voor Agadir. Het zou best kunnen dat we hier een paar nachten blijven, we staanop een heerlijk plekje helemaal apart met schitterend weer en mooie douches. Ook de koelkast heeft nog wel voor een paar dagen. De nog te ontmoeten slimme Hollander stond hier en de NL zenders zijn weer te zien. Kunnen we morgen weer naar GTST kijken, hou je op de hoogte.

Dinsdag 3 januari

Het is 16.30 en we staan al een paar uur op het strand van Taghazout, kmtje of 25 boven Agadir. N 30.32.230 W 09.41.988. Heel mooi plekje direct aan zee, tot nu 1075 km in Marokko gereden. Eindstand is 37748.km. Afgelopen 2 nachten prima geslapen, gewandeld, garage opgeruimd, lekker gegeten en weer tv gekeken. Viel wel tegen, niet erg veel interessants gezien. Ons gras buitenmatje hebben we nu eens niet laten liggen maar iemand anders vond hem blijkbaar ook wel handig. Misschien in Agadir een ander kopen. Ook een 4 GB usb stik, een mevrouw had ruim 5000  boeken op haar computer staan maar overzetten lukte niet, we komen haar vast nog tegen en dan zet ze zeer even op. Jammer dat we geen internet verbinding hadden, hier gaat ie het wel doen hoorde ik al.

We hebben een probleem met de minicompressor voor de luchtvering, hij geeft bij de stroomaansluiting onder het dashbord een niet goed geluidje, gelukkig dat ik het hoorde ik dorste niet verder te rijden. Na wat nadenken en zoeken merkte ik dat het 't in de compressor zat, ding afgekoppeld van de stroom en het was weer oke. Het volgende probleem wordt dat we over een dag of 4 op de laagste stand moeten gaan rijden omdat het linkersysteem lekt, zal ik het rechter nu ook moeten laten leeglopen. Goed uitkijken dus bij korte hoog/laag verschillen in de weg, net als voorheen. Het ziet er wel naar uit dat we hier wat langer blijven staan, super weer is het. Ik zie dat het ineens kleinere letters zijn, moet ze blijkbaar zelf iedere keer aanpassen.

 Woensdag 16 uur

Inmiddels de site bijgewerkt, ANWB XL sevice bij de Europa camper service genomen, dan wordt je ook in Marokko geholpen. Ze gister wel voor garage advies aan de lijngehad. Gelukkig redde ik het zelf. TV deed het weer niet gisteravond, toch nog iets bijstellen. Boven op het grote terrein staan wat andere Westfriezen, effe lekker geteut, weet nu ook hoe je een gasfles moet overhevelen, heel gemakkelijk. Moet daarvoor gasslang, gasfilter, slangklemmen en fles koppelingen kopen. Vanmorgen iets bewolkt, nu allang weer stralend, blijven vannacht hier beneden staan.

Donderdag 5e 17 uur

Fantastisch mooie rit gehad vandaag, van Paradis plage (wat inmiddels helemaal is volgebouwd Miriam ) door de Paradis vallei naar Immouzer zo'n 40 km het binnenland in. Wat een schoonheid aan begroeide heuvels en riviertjes, er waren palmoases, bloeiende brem en amandelbomen, wilde dadelpalmen en oleanders, pijnbomen en nog veel meer. Op een moment zaten we toch op 1200 meter.

Lean voelt zich beter als ze niet aan de ravijn kant zit, is hoorbaar te merken. Tot nu onze mooiste rit in Marokko, als dit een opmaat is voor de rest van het binnenland, gaan we ervoor.

In Immouzer was de weeksouk, het moet verdorie toch niet gekker worden, ik was wel 13 dh (1.25 euri) kwijt voor 2 kg beste piepers, 2 kg mooie manderijnen en 1kg kleine bananen. Zo zijn we zo blut. Inmiddels staan we weer aan de kust, iets dichter bij Agadir dan gister, op een vrije plek. Het weer doet niet onder aan dat van Curacao, alleen als de zon onder is koelt het snel af, en het is overal net zo'n rotzooi langs de wegen, we voelen ons dus helemaal thuis hier. Ayo.

 Vrijdag 6e 17 uur.

We staan nu ruim 20 km onder Agadir, alweer op een vrije plek en onder het alziend oog van een militaire post in het dorpje Tifnite. Een bijzonder dorp want er mogen/kunnen geen auto's in en het is zeer afgelegen. Alle materialen en wat nodig is worden vanaf de P met ezels naar het dorp gebracht. We hebben vanmorgen in Agadir bij de Marjane (een soort LeClerc of AH) fIink wat melk, wijn, cola, water, pastis en rum ingeslagen en natuurlijk wat verse boodschappen. Alles wat uit Europa komt is zo duur als in Europa of iets duurder, en de rest is heel goedkoop.

We zouden net aan een baco raken toen er een Belg kwam met een Marokaan om te paragliden en die vertelde dat de militairen de vervelende gewoonte hadden om soms campers om een uur of 11 s'avonds weg te sturen en waar moet je dan heen ? Dus hebben we zijn, misschien niet helemaal belangeloos, advies op gevolgt en zijn naar een camping gereden met een restaurant dat van hem zou zijn waar we op zijn terrein konden staan.

Nou, hij werkte gewoon daar bleek toen we het eindelijk gevonden hadden. Maar het isgeen verkeerde camping en wat extra stroom een warme douche en de sanitaire camperverversingen zijn welkom en dat voor 70 dh. Het is in Sidi Ouassai, 50 km onder Agadirdirect aan de zee. Na de borrel zal een gegrilde kip met tomaten salade, zal er best ingaan. Lean heeft er nog even op een Dromedaris gereden. Inmiddels contact gehad met de instalateur van van de Dunlop luchtvering en als we  weer in Holland zijn wordt de hele boel vernieuwd, dit kan niet zo.

Zaterdag eind middag

We zijn nu in Tiznit bij een meneer die een mooie geisoleerde hoes maakt voor de cabineramen. Ik heb een voorbeeld gezien bij een Franse camper en met een paar kleine aanpassingen krijgen wij er ook zo een, nou ja krijgen, 1600 dh. Hij heeft dan 2 zijramen en een voorruit opening met ritsen, klemt om de deursponning om hem vast te zetten en komt tot over de lucht inlaat in de motorkap. Als het goed is hebben we nu bij koud weer geen condens meer binnen. Hou je daaroverop de hoogte zodra ik dat weet.

foto komt nog.

Was trouwens een heel mooie rit door een natuurgebied hier naar toe over binnendoor wegen. Over het rijden hier op niet tolwegen het volgende, als er een tegenligger komt of je ziet dat iemand je wil inlopen, kijk je allereerst of er direct voor je geen kuilen of kapotgereden weg zijkanten zijn, zodat je normaal kan uitwijken want anders heb je denk ik snel een kapot gereden band. M'n gemiddelde snelheid is zo ongeveer 40 km p/u. De camping hier in Tiznit waar ik naar de stoffeerder heb gevraagd wil je voor niks nog niet staan, heel dicht naast elkaar sta je hier, het is net een CP de meeste hebben een zomertent aan de luifel gezet, 20 km ofzo van de zee af in een betrekkelijk moderne stad. Afgeladen met Franse overwinteraars die hier maanden staan, onbegrijpelijk voor ons.

Wij zijn zwevers die steeds maar om de hoek willen kijken, 2 nachtjes op 1 plek is al wat voor ons. Om 16.30 u was de isohoes klaar, hij ziet er in ieder geval gelikt uit. Doorgereden naar Sidi-Moussa-d'Aglou, waar we nu op de camping staan, ziet er redelijk uit maar weer prakties alleen Franse overwinteraars met extra aanhangtenten, buitenkeukens, kleine auto's en scooters erbij, sommige hebben zelf een hekje meegenomen om HUN plaatsjeaf te sluiten. Morgen beginnen we aan het echt zuidelijke deel en maandag rijden we de " Zee Sahara" in tot zolang we het leuk vinden. Het voelt een beetje avontuurlijk aan. Er is hier een Wifi cafe, dus kan ik morgen van het tablet mezelf even een mail sturen met deze tekst tot nu toe, zodat ik die via de laptop op de site kan zetten.

komt nog foto.

Zondag 8 januari

Om een uur of 11 weggereden, daarvoor even ge-internet, mail bijgehouden en geskypt,de kinderen reageerden niet op een smsje maar de zus van Lean Carien was online. Mooie route langs de kustweg van Aglou tot Sidi-ifni. ( We zijn gestopt voor de lunch in een in de rotsen verstopt zeer authentiek vissers dorpje. Sidi-Mohamed-ou-Abdallah.

Zeer de moeite van het bekijken waard.Van de weg af zie je alleen een modern gebouw) De campings daar waren weer van die vreselijke en we zijn dus doorgereden richting Guelmim. ( De weg naar Fort Bou Jerif is met onze camper niet te berijden vanaf het noorden, later zagen we de weg vanaf Guelmim en die zag er ook niet geschikt uit. ) Even daar voorbij moest een camping zijn op N 28.58.942 W 09.56.987 en die is er. Een gigantisch lemen terrein waar we helemaal alleen stonden, met een heel aardige en spraakzame eigenaar. Na een lang gesprek over Allah en de moderne jeugd konden we  eindelijk aan een borreltje. De camping heet Domaine Khattab. Je komt aanrijden door een soortvan maanlandschap en ik dacht even we redden die pisteweg niet, maar met wat geschommel ging het toch. Onze lenge te van 7.30 m speelt ons af en toe parten, zeker omdat ik het overhangende achterdeel nu niet omhoog kan pompen.

Het is er doodstil, volle maan en huilende (wilde) honden. We staan als onder een gigantische lantaarnpaal met een difuus licht, de open "gordijnen" moesten later dicht anders kon Lean er niet van slapen. Morgen gaan we naar Plage Blanche en hopen dan eindelijk eens een paar dagen te kunnen blijven staan, voorraden en tanks zijn vol, we zullen zien.

 Maandag 9e 20 uur

Dat blijven staan wordt niks, ondanks dat het hier heel bijzonder is op Plage Blanche. We willen meer dan vroeger toch wel wat leven om ons heen blijkt.     Het zicht op de lagune en zee is vanaf boven heel mooi,

beneden staan ook campers maar die zijn zeker 4/4 of hebben op z'n minst achterwielaandrijving. Wij zagen het pad naar beneden helemaal niet zitten, zouden we te behoudend zijn geworden, vroeger zou ik vermoedelijk zo naar beneden zijn gekart. De weg vanaf Guelmim is wel een beetje saai. Vanaf de camping (50 dh) vanmorgen toch een probleempje met door de rivierbedding rijden, de dwarse achterbalk onder de bumper raakte toch de grond en verboog een beetje. Toen we in Guelmim kwamen reed ik zo tegen een "garage" aan en voor 100 dh was het weer pico bello. Het oude centrum bleek erg leuk te zijn, dus parkeerden we op het plein en gingen we weer afzonderlijk op pad. Lean opzoek naar lamsvellen, waar we er 2 van gekocht hebben voor 350 dh, waarschijnlijk te duur maar we zien dat maar als toeristen prijzen, het is in de wereld niet anders.

foto komt nog.

Ik ben gaan pinnen, groente en mooie kalkoen gekocht en ook de materialen om een gasfles in onze LPG flessen te laten leeglopen. De vrouwen hier lopen minder in djelebas maar veel in een soort fraai gekleurde  wikkeldoeken, heel mooi om te zien. Diesel hebben we getankt voor 6 dh p/l, er is dachten we geen station (later zegen we er toch eenen paar) dus tankten we in de souken daar gingen 8 flessen van 5 liter in de tank en nog 4 in de jerrycan, allemaal met de hand op een volledig met diesel verzadigde grond, we mochte geen foto maken helaas. Was wel grappig om mee te maken. Guelmim noemt zichzelf "de poort naar de Sahara" Morgen gaan we naar een autentieke oase waar nog 900 mensen leven zoals vroeger, die ligt iets ten z/o van Guelmim en daarna naar de zwavelbronnen in Abeino, iets ten n/w van Guelmim. Daar schijn je ivm de hygienne beter smorgens in te kunnen gaan, we gaan daar dus eerst op een kleine camping staan.

 Dinsdag 9e

Dat was erg mooi daar in het hart van de oase de palmentuin van Tighmert/Ait-Bekkou. Het museumpje is echt interessant en de man verteld het goed en spreekt ook Engels,alles bij elkaar zeker de moeite waard.

Het is vlak achter de camping waar we een paar nachten geleden stonden. Van de oase door Guelmim naar Abeino waar warmwaterbronnen zijn die geneeskrachtig voor de huid zouden zijn, gaan we zo meemaken. Leuke wandeling gemaakt door de oude oase waar het water heen stroomt.

We hebben een prima internet verbinding dus gaan zo skypen met onze 2 dochters. Morgen naar Tantan, wat zal dat worden ? We verlangen naar het binnenland. Vandaag gehoord dat ze hier uit de cactus, die hier gekweekt wordt, olie persen die gebruikt wordt om bij cosmetische operaties de wonden te helen.

 Woensdag de 11e

M'n ex is jarig dus die even per mail gefeliciteerd. Het skypen gisteravond ging maar net, het beeld moest uit om een gesprek te kunnen voeren. Het bad was heerlijk warm en niet zwavelachtig zoals ik dacht, redelijk hygienisch. Na een stevig gesprek gisteravond met Lean en een advies van een NLer die er geweest was, ben ik overstag gegaan, we gaan niet langs de kust verder naar beneden, maar vandaag al het binnenland in. De N 12 naar het oosten op. En dat viel zeker niet tegen. Dachten we gister een mooie grote palmentuin gezien te hebben, nou die van vandaag stak er met kop en schouders bovenuit, een kompleet bos leek het wel.

Het is een bijzonder gezicht zoiets midden in een zo desolate omgeving van alleen maar stenen al of niet op een berg(je) Het was een prachtige rit bij elkaar.

We staan nu in Amtoudie op een hotelcamping N 29.14.590 W 09.11.560. Niksbijzonders. 70 dh incl. stroom zonder douche. En kijken naar een reusachtige Agadir opde berg (veilige bewaarplaats voor voorraden voor het dorp, deze heeft 170 ruimtes van de verschillenden families ) Het is een onvoorstelbaar gezicht zoals dat boven op de berg is neergezet opgebouwd uit stenen van diezelfde berg. Hij zou voor bezichtiging open zijn maar toen wij de forse klim over losse steenpaden hadden gemaakt bleek de bewaker/portier/rondleider niet te reageren op ons geklop op de deur en zijn we uiteindelijk over de andere kant van de berg weer naar beneden gagaan. Goed om onze conditie op peil te houden en het was een prachtige tocht.

Morgen richting Tafraout, daar schijnt het pas echt mooi te zijn, je hoort er meer van.

 Donderdag 12e

Ze hadden niets teveel gezegd, vandaag een een route als nooit tevoren. We hebben werkelijk alle soorten landschap gezien op een rit van misschien 125 km. Gestart in Amtoudi, terug richting Guelmim en de afslag Ifrane de Anti-Atlas genomen. Naar boven en aan het einde rechts de groen/gele weg naar Tafraoute. Ik zal er niet teveel woorden aan besteden, gewoon zelf komen rijden zou ik zeggen.

Zoveel kleuren aarde, zoveel verschillende gesteenten, zoveel oase's met hun palmbomen en uitzonderlijk groene grasvelden, de bloeiende amandelbomen, gele en witte brem, vele soorten van de cactus en nog veel meer moois. De fraaiste rotsbergten zijn toch wel die van Agard-Oudad vlak onder Tafraoute, je kijkt met open mond naar die machtige aarde, waarvan je, blijkt nu maar weer, nog maar zo weinig gezien hebt.

Nog een aardig ding wat ons de laatste 2 dagen is opgevallen zijn de stalen deuren hierin de huizen, je kunt zo zien in welk dorp een kunstzinnige smit woont en niet. Je ziet de meest prachtige bloemen of figuren er op gelast en in een ander dorp alleen maar eenpaar strepen, vierkantjes of driehoeken.

 Het lijkt een behoorlijk welvarende streek hier rondom Tafraoute. Hieronder een foto van de campingpoort.

Vrijdag de 13e 20 u.

Oh oh, vrijdag de 13e, pas nu snap ik waarom er een paar dingen fout zijn gegaan vandaag. Vannacht prima geslapen, daarvoor gekeken naar een dvd over de belevenissen van een Duitse U boot in 1941, gelukkig " war das einmal".

De pech zat erin dat ik de site wilde bijvullen En dat ik blijkbaar iets verkeerd heb gedaan of nagelaten te doen, maar uiteindelijk stond er niks bij aangevuld, terwijl ik zo m'n best had gedaan. Maar ja je best doen is niet altijd goed genoeg, zie je nu maar weer. Daarna een heel leuke ochtend gehad in de soek van Tafraoute, een stel rode babouches(schoenen) voor bij m'n Marokkaanse jas/vest gekocht bij onderstaand mannetje. Want dit is DE schoenenstad.

Om 13 u zijn we nog een rondje gaan maken boven Tafaraoute, via Ait Baha en dat liep wat uit de hand want het was 1 grote bergrit met alleen maar stijgen, dalen, haarspeldbochten, steile afgronden, slechte tot zeer slechte wegen en een mooie dromedaris die we tegenkwamen.

Wel heel mooi en spannend natuurlijk, erg spannend af en toe zelfs. Afijn, we hebben het rondje niet af kunnen maken en staan nu op 3/4 in het dorpje Tanalt, omdat het donker werd en we het absoluut niet verantwoord vonden om door te rijden op deze wegen. We staan hier overigens heel prima voor een "ziekenhuis" in de doodse stilte op 1200 m, zal dus wel koud worden vannacht. Voor het gemak maar een blik bruine bonensoep met worst uit de reserve voorraad gegeten, morgen weer gezond. Tot dan.

 Zondag de 15e in de ochtend,

We staan sinds gister een uur of 11 op de vrije plek, weer in Tafraoute. Het is een heel mooie en grote plek waar we met een stuk of 15 campers staan maar de meeste zo 100 m uit elkaar met alleen maar zon en bergen om ons heen.

Heb Lean zover gekregen dat we hier zeker niet eerder dan maandag vertrekken, even wat tijd voor jezelf is zeer welkom. Want Marokko slokt je helemaal op. Gister klusjes gedaan en een man uit het dorp heeft de TV compleet opnieuw ge-instaleerd en we kunnen NL weer ontvangen. Straks proberen de site te doen, wat mailen en het camperforum bijhouden. Vanmiddag lekker plat in de zonnestoel, als de zon terug komt want die was na de koffie snel weg. De mevrouw met al de e-books op haar computer staat hier ook en heeft het stikkie volgezet, heb die van mij er gelijk bij gedaan, ruimt mijn laptop wat op. Er zijn nu wat dubbele bij verwacht ik, nu zijn het er wel zo'n 8 a 9 duizend oid.

Gisisterochtend om 8 u bij het ziekenhuis vertrokken en toch nog 2.5 uur over de laatste 48 km gedaan. Bij elkaar was het 180 km in bijna 8 uur rijden, kun je nagaan. Raad het rondje niemand aan die een flinke maat camper heeft, het was echt spectaculair. Morgen gaan we naar Tata en volgen voorlopig verder de N 12 naar het N/OO, die langs de woestijn loopt.

Maandag 16e eind middag.

De zon liet het gister toch een beetje afweten, jammer maar niet erg, we krijgen er zoveel van. De Hollanse buurtjes waren met een 4/4 drive de bergen in geweest en vroegen ons op de borrel, dwz eigen borrel meenemen en later zijn we in het dorp uit eten geweest, wij 2 waren 125 dh kwijt incl fooi en met eigen wijn mee. Vandaag de rit naar Tata waar we nu op een vreselijke camping staan, waar de Fransen gewoon een paar weken blijven, teribele gewoon, kostte 40 dh incl. water, stroom en casette legen. Kan natuurlijk ook niks zijn voor die prijs.

De rit vanaf Tafraoute ging prima, over de 106 naar Igherm, waar we ons zelf even uitgelaten hebben, enorm ijskoude wind op 1800 m hoogte in de felle zon. Het grootste deel van de rit ging op die hoogte ongeveer, in een zeer onherbergzaam gebergte. Veel amandelbomen, maar op die hoogte nog net niet in bloei. Van Igherm de109 naar Tata, weer naar beneden en oostwaards. Mooie rit door die kale bergen, toch ook wel weer apart. De weg was kwalitatief de beste die we tot nu gereden hebben. Voor Igherm was die af en toe zeer slecht. We hebben nog een paar schoolmeisjes een stukje meegenomen maar die konden bijna alleen maar giegelen. Morgen maar door naar Foum-Zguid want hier blijf je geen minuut langer dan nodig. We zijn dan dus bijna aan de uiterste zuid-oost grens van het bewoonde Marokko opzo'n 40 km van de Algerijnse grens.

 Dinsdag de 17e

Staan op camping " de Palmerie" in Agdz, een mooie palmentuin waar je gaat staan waar je wilt, 70 dh incl. Douche zonder stroom. Ziet er erg leuk uit, zeker gezien de laatste camping waar we om 8.30 u snel weggereden zijn.

De steenwoestijnweg N 12 is recht en lang maar prima te berijden. De eerste stop was bij de Cascades de Tissinnt en daar ontmoeten we een leuke jonge vrouw/meisje die ons een klein ingebreidt vaasje gaf, we mochten haar huis even zien

Haar man zat in het leger. De grootmoeder kwam plotseling binnen en wij vertrokken, het meisje zou nog even bij de camper komen voor wat kleding maar ze kwam niet meer, vermoedelijk op haar donder gekregen van haar oma omdat ze ons binnen heeft gehaald, we vonden het heel zielig voor haar. Het is voor ons niet te begrijpen hoe de mensen hier kunnen leven/overleven. Lean is nog op de deur gaan kloppen maar geen reactie meer.

Op weg naar Foum-Zguid kwamen we in een flinke zandstorm terecht, onze eerste en het is niet leuk, ziet er dreigend en luguber uit. Ook in het stadje waaide het zand alle kanten uit, de scholen gingen net uit, vervelend voor de kinderen. We zouden daar op de camping gaan maar door de storm leek ons dat niks en zijn we na een lunch doorgereden omhoog, we zouden wel zien het was net 12 uur.

We Zijn dus in Agdz ge-eindigt maar zijn onderweg wel een heel grote kudde dromedarissen tegen gekomen en een enorme kopermijn en ongelofelijk veel kleuren gesteente, ook afhankelijkvan hoe de zon erop scheen. De verse boodschappen zijn op dus we gaan ons nu steeds lokaal voeden, zal wel lukken. De afstand vandaag was 250 km, over het meeste prima weg, rond de kopermijn erg slecht. Morgen gaan we de" Vallee du Draa" in, een van de mooiste van Marokko zegt men samen met die van de Dades, waar we over een dag of 10 zijn schat ik. Hij is ongeveer150 km lang en die gaan we heen maar ook weer terug, hij loopt dood in de woestijn

 Woensdag 18e

Van Agdz tot Mhamid 180 km door de Draa vallei, de eerste 90 met redelijk veel bebouwing en heel veel palmen, erg mooi dus en na Zagora ongeveer alleen nog maar steen en zand, dat voornamelijk over de weg stoof zodat je soms naar de 20 km p/u kon rijden. We staan op camping Hamada du Draa, flink in het stuifzand tot Lean haar verdriet. Voor het warme water gebruiken ze deze oude geizer op hun eigen manier.

Zagora heeft een leuk centrum met op woensdag en zondag een soek, we troffen het dus. Ik kocht 2 heel mooie runderhaas biefstukken van 200 gr p/s voor 40 dh, gaan we dus zeker vaker doen. Mhamid is een verzameling van voornamelijk lemen huizen letterlijk aan de rand van de woestijn, de weg houd er op, alleen nog piste (pad).

Lemen huizen zie je erg veel in het zuiden vanMarokko, goed dat het niet vaak regent anders zie nog veel meer ingestorte woningen. Wat ons hier ook opviel is dat de scholen er zo goed uitzien, het is echt opvallend. Er schijnt heel veel in het onderwijs ge-investeerd te worden, en terecht.

We hebben weer een probleempje met de camper, de ronde, opgehangen schuifdeurtjes van de douche gaan door de slechte construktie zo bewegen op een minder goede weg dat ze stoten op de vloer eronder met gevolg dat er een gaatje inzit, hadden we vorig jaar ook maar toen dacht ik dat de douchekop erop gevallen was en dat daardoor een gaatje was ontstaan. Het is toch wat met een camper van zoveel geld, gewoon ordinaire besparing op de kosten. Ze zullen er nu een nieuwe vloerbak moeten inzetten en dwz dat de complete douche gedemonteerd moet worden, voor de garantie uiteraard. We gaan niet met een Jeep de woestijn in, genoeg zand gezien voorlopig.

 Donderdag 19 januari

Vanmorgen gelukkig veel minder waaizand, alle buurtjes zijn om 8 uur vertrokken de woestijn in, wij hebben gecleand, gemaild en de foto's weer even op de computer gezet. Om een uur of 10 weggereden, in Zagora uitgebreid boodschappen gedaan en getankt. Verder door de Draavallei terug en de weg naar Knob ingeslagen. Heel goede weg, kon gewoon in z'n 6 rijden, was ook wel weer even leuk.

In Knob wachtte Kees ons al op bij de camping, hij had de tijd goed ingeschat. Kees is een contact van het camperforum die hier al een tijdje woont met zijn vrouw Bea. Hij zet heel veel adviezen op het forum en daar zijn veel mensen heel blij mee, wij dus ook.We hebben heel gezellig koffie gedronken bij hen thuis, ze wonen in een echt leuk dorpshuis, zeer ruim en hoog. De plaatselijke kruidenier regelt voor hen Edammer kaas en wij konden daar ook gebruik van maken, ook van heerlijk bruinbrood op bestelling. De camping waar we staan is de mooiste tot nu, 70 dh incl. alles. Er staat 1 andere NLer die we in Safi gesproken hebben en al een aantal keren hebben zien rijden.

Morgenochtend nog even afscheid nemen van Bea en Kees en we gaan door naar de ErgChebbi, waar de mooiste en hoogste zandduinen moeten zijn. We hopen dat de zon weer schijnt en er niet teveel wind is, dan zie je nl. de kleurenpracht van de duinen veranderen met de draaiende zon. We zijn benieuwd. We gaan nog steeds richting N/OO  tot 20 km van de Algerijnse grens.

 Zaterdagavond 21e

De dagen van de week zeggen ons niets meer, zaterdag of maandag is gelijk iedere dag. Kees en Bea hadden ons uitgenodigd voor een etentje bij een plaatselijke auberge maardat was ons iets teveel voor een eerste ontmoeting, het afscheid vrijdagochtend was bijzonder hartelijk en het gesprek bij de koffie ging ergens over, komt niet zo vaak meer voor. De weg naar Merzouga bij de Erg Chebbi was prima te rijden op een km of 50 na en daar reden we toevallig achter een Marokaanse bestelbus die de gaten in de weg wel heel goed wist, daar zijn we dus mooi achter gebleven.

We zouden op advies van Kees op camping La Pyramide gaan staan maar voor we het wisten waren we in een fuik van camping Le Traditionele gelopen, maar daar hebben we geen spijt van gehad. We stonden er net geparkeerd voor 30 dh p/n of de baas kwam ons bij een glas thee een tour door de Erg Chebbi verkopen voor 1200 dh. Het hield in van 9 tot 13 u een tocht met een 4/4 door de woestijn, daarna een lunch enom 15 u een tocht op een drommedaris door de Erg Chebbi, we hebben ja gezegd. Er kwam een Franse camper naast ons staan en de baas kwam later zeggen dat de tour 200 dh minder zou kosten omdat de Fransen ook meegingen, prima natuurlijk.

Het was allemaal geweldig, de rit met de 4/4 was spannend en we hebben fossielen geraapt een oud dorp van het vreemdelingen legioen gezien, een groep wilde drommedarissen, koper/lood/kwartz mijnen en zijn vlak bij de Algerijnse grens geweest.

Het was schitterend weer en weinig wind dus een prachtdag voor ons uitje. De lunch was gezellig en zeer smakelijk. Daarna hadden we een uurtje vrij om even bij te komen en te zonnen, de t-shirts konden uit, heerlijk. Lean bood spontaan aan om het arrangement te betalen, werd in dank aanvaard door mij. Grappig was dat wij onze djelebba's aanhadden en de Marokanen westers gekleed waren.

De tocht op de dromedarissen was grandioos, wat een kleuren zand door het verschillende zonlicht en je waant je echt in de woestijn. Thee gedronken in een Saharahotel van tenten en daarna terug, heel erg leuk all together.

We zijn wel weer even aan een tijd met z'n 2en toe na een paar dagen met anderen opgetrokken te zijn, gaat morgen gebeuren richting El Rachidia.

 Zondag 22 januari 20 uur

Vanmorgen om 9 u vertrokken na een nacht waarin je de sterren niet meer kon tellen zoveel waren het er. Ze sprankelen en glitteren aan het heelal dat het lieve lust is. We zijn trouwens gisteren aan onze 7e week begonnen, hebben de 40K km volgemaakt en de eerste maand in Marokko. Wel een beetje veel km in 15 mnd maar het gaat gewoon zo. Vandaag dus naar boven gereden door Rissani en verder langs door het Ziz dal, dat was de eerste rivier die we hebben gezien waar echt de vaart in zat.

Een prachtig dal met zeer veel palmen. Vlak boven Erfoud kruisten we hem en zagen tot onze verrassing ook nog een source die er in uitliep, toen we aan de koffie gingen, 50 km bergen verder kwamen we in het dal van " de blauwe source van Meski" Gelukkig hebben we dat niet gemist want het is heel erg mooi en natuurlijk. Het zijn intotaal 5 bronnen die via een irrigatie systeem goed benut worden en dat was goed te zien. Veel vrouwen uit het dorp doen er de was in, maar het erlangs wandelen onder en tussen de palmen was erg leuk.

 Er bleek een heel mooie camping te zijn en hoewel het eigenlijk nog te vroeg voor ons was om te stoppen zijn we er toch gaan staan. We werden volledig opgeslokt door de commercie, maar wel op de bekende leuke manier en Lean is nog helemaal uit haar dak gegaan in de winkeltjes die erbij zijn, ze heeft nu haar gewenste fosiel en heeft een uitgezakte broekrok geruild voor een tas, met bijbetaling van 125 dh. Uiteindelijk iedereen gelukkig en we krijgen morgenochtend een vers broodje, lekker toch !

Morgen gaan we een klein stukje verder Noordwaards tot Rich, en dan zijn we door de Gorges du Ziz gereden en door de tunnel du Legionnaire. We gaan dan naar ruim 2000 m toe en nemen bij Rich een binnenweg van zo'n 100 km naar het Zuid/ west gelegen Goulmima. Dan is volgens mij de dag wel weer vol. We naderen de beroemde " Vallee du Dades" en haar gorges, wordt wel spannend allemaal op die hoogtes.

Maandag 23 januari

Vandaag de route gereden volgens plan, uit Meski vertrokken na een wandeling langs de oostkant, wat een rivier die Ziz en wat wordt ie goed gebruikt, de hele vallei vol met velden landbouw. Het was wel heel koud vannacht, de meeste nachten trouwens zijn zo rond het vriespunt en overdag is het in de zon enorm warm. Boven El Rachidia is een grote barrage midden in een schitterend berggebied met gorges die de Grand canyon waardig zijn, alles Op zo'n 1500 m. Daarna reden we door een tunnel in de rotsen van 100 m die vroeger door de Legionaires met de hand is uitgehakt !! 

 Daarna waren we in een dorpje waar een heetwater bron was we liepen er heen maar een druk gebarende vrouw liet ons weten dat ik heel snel mijn ogen moest dicht doen een omdraaien, het bleek alleen voor vrouwen toegangkelijk en die waren daar helemaal in hun blootje, jammer voor mij maar heb welvan afstand een foto gemaakt.

 Op 2200 m zagen we oostwaards de sneeuwtoppen. Door El Rachidia naar Rich waar een leuke weeksoek was en waar een lekker gegrild kippetje op ons lag te wachten.

In Rich zijn we naar het Z/O gereden richting Goulmima, dat was de eerste 70 km een zeer eenzame maar goed te berijden weg door een mooi maar kaal berggebied. Ineens waren we weer in gorges maar nu waren ze wild en ruw, schitterend om te zien. Waarwe tot nu door droge rivierbeddingen zijn gereden vandaag zijn we tientallen keren met de wielen door het water geweest, soms best spannend. Na Goulmima zijn we doorgereden tot de Ksar el Khorbat, een bijzondere kasbah een soort openlucht museum We staan daar op een parking heerlijk rustig. Tijdens de wandeling zijn we in een huis wezen kijken, een groot huis waar diverse generaties leven foto. De meeste huizen leken wel grotwoningen, dat mensen zo kunnen leven. Morgen verder.

 Dinsdag 24 januari

Vanmorgen was ons schuimplastic matje vertrokken, de 2e. Lean maakt zich daar druk over ik niet, dat de kachel er na een uurtje mee stopte vond ik erger. Gebruiksaanwijzing doorlezen en het ding 3 x resetten en warempel hij deed het weer. 2 x een rode led betekende een vuiltje in de brandstofleiding, hopenlijk blijft hij nu branden want we staanop 1600.m dus dat wordt goed koud vannacht.

We zijn door de buitengewoon mooie maar grotendeels zeer ruwe Gorges du Thodra gereden, ergens in het midden was het wel wat toeristisch maar dat was dan ook op het mooiste stukje. We werden er in gebroken Nederlands aangesproken dus dat was snelwegwezen. Totaal zijn we vanaf Tinerhir 30 km de kloof ingereden en terug.

 We wilden daar niet op een camping blijven staan ivm dat in een dal de zon vroeg weg is en laat komt en met deze nachttemperatuur willen we dat niet. We hebben heerlijk een paar uur op een rustig plekje in de zon kunnen zitten. Lean heeft voor het eerst zonder bijbetaling een bloese geruild voor wat oude kleding, ze was zo blij als blik, zeiden we vroeger in Medemblik. We staan nu op een hotelcamping in Bourmalne aan het begin van de Dadesvallei. Niks bijzonders dus morgen weer een andere zoeken waar we een keer een paar dagen kunnen blijven staan, valt niet mee hier.

 Woensdag 25 januari 18 uur.

 Was vanmorgen al vroeg wakker, wat wil je we hebben nog nooit zoveel geslapen als deze reis zonder TV en om 18.30 donker. Als we nog jong waren geweest !!!! Dus heb ik de laptop maar opgestart en ben deze site gaan bijwerken, eerst de gemaakte foto's een naam geven en dan die selecteren die jij mag zien. We hadden een prima verbinding dus het is allemaal gelukt, best een hoop werk hoor. Misschien moet ik de tussentijd niet te lang nemen, dan is het wat overzichtelijker. Daarna een sanitaire camperbeurt en de weeksoek bezoeken

en eindelijk op pad de N10 westwaards verder af en de Dadesvallei in, nou, dat is meer dan de moeite waard.Vooral het voorspel voor de Gorges is bijzonder mooi, schitterende roodtinten                           beheersen het geheel van rotsvormen en die zijn ook zeer verschillend. Het was buiten denk ik onder nul want we zagen bevroren plassen, maar de zon scheen als nooit tevoren, zo blauw zo blauw en in de camper moest de airco bijna aan.Ik moest er ineens aan denken dat we sinds we van de kust weg zijn veel minder armoede gezien hebben, het ziet er in het binnenland veel welvarender uit, zal wel deels bedrog zijn want op elke soek en in elk dorp zie je bedelaars. Iedere dag geld voor 1 brood geven kost niks dus waarom niet. Wij hebben zoveel en zij zo weinig.

 Op een gegeven moment kwamen we bij de echte gorges en dat merkte je meteen, wat stijl en wat een haarspeldbochten zeg, hij moest af en toe in z'n eerste, maar wel eengoede weg. Toen we in de hoogte ergens gingen lunchen bedachten we dat we echt dieweg onder ons hadden beklommen, zag er zeer spannend uit hoor.

 Mensen mensen, wat is de rest van de wereld hier ver vandaan, geen agenda, geen TVgeen radio, geen NU.nl, geen kranten, alleen elkaar en soms een praatje pot met eenandere camperaar. En toch is je dag zo gevuld, al die indrukken, het houd niet op. Ik nu wel en ga een lekker prutje maken van rijst, doperwten, kerry en lamsvlees. Westaan op een grote maar zeer eenvoudige camping in Skoura met nog 3 anderen.

 Donderdag 26e 15 uur.

 We staan al een paar uur op een camping in Ait Benhaddou, een beroemd dorpje vlak voorbij de filmstudio's op de weg naar Marrakech.

 Die bijzondere stad is onze volgende halteplaats, daar gaan we het weekend ronddolen, we hebben er al veel over gelezen engehoord en willen dat zelf ondervinden. Een km of 20 voor Ouarzazate worden de bergen weer heel mooi met veel kleurenvariaties en de tocht naar Marrakech zal spannend worden, dwars door de HogeAtlas heen met als hoogste pas, de Tizi-n-Tichka met een dikke 2000 m.

 De LPG fles dmv een gewone gasfles en een slang vullen is niet gelukt, de beveiliging van de fles houd het tegen vermoed ik, dus toen maar die gewone gasfles gewisseld met onze LPG fles en het was oke, we doen zo tussen de 5 en 6 weken met een fles, omdatwe dieselverwarming hebben en die staat regelmatig aan. Het eten is voorbereid, we gaan zo wat wandelen, weer eens wat anders voor ons.

Hier is een soort van museumkasbah die onder de Unesco valt, dus die moesten we natuurlijk zien. Wel een hele klim en de opgedrongen gids liep na onze 50 dh boos weg. Meneer vond het blijkbaar niet genoeg, maar hij bekeek het maar. We hebben weinig gezien wat we nog niet gezien hebben.

 Vrijdag 27e

 We zijn in Marrakech mensen, wat leuk. Vannacht prima geslapen en om 8.15 u vertrokken met lege vuilwater en WC cassette en volle schoonwater want we gaan 3 nachten op een P staan waar niets is. Inmiddels staan we er, Lean is blij om eindelijk eens niet in het zand te staan. We staan acher het grote park dat aan de Moskee grenst.

Voor 60 dh per 24 u staan we in een hoek bij een mooie muur met palmen voor ons en we hebben nog WiFi ook, niet te geloven toch, op 10 min. van waar het allemaal gebeurd. We gaan zo uit eten en zien wel hoe of wat er gaat gebeuren. De rit vandaag van 180 km was op de laatste kmters na geweldig, door de bergen met sneeuw, door de vallei-en met meer groen dan we de laatste maand gezien hebben endan al die kleuren steen, heel mooi. Het was voor mijn gevoel een soort van vierseizoenen rit omdat we door sneeuw, bloemen, zon en groen gereden zijn en helemaalniet druk, wat lekker ontspannen rijd. De TTom gaf 2214 m hoogte aan en bij de pas stond 2260 m. In France is de TTom zeer nauwkeurig bij de altitudes !

 Toen we de stad binnenreden hadden we gelijk contact met een "brommannetje" die ons naar de Marjane lootste, met 30 dh was hij blij en wij ook, we hadden het alleen nooit gevonden. Heerlijk om alle drank, kaas en zoetigheid in te kunnen slaan, we hebben de banden maar even laten oppompen. Alle vers halen we altijd bij de kleine winkeltjes onderweg of op een soek, dat gaat prima. We gaan naar het plein en houden je morgen verder op de hoogte, doeiiiiiiiii .

Zaterdag 28e 17 uur.

Wat een dag zeg, helemaal gaar van het slenteren door de soeks.

 Gisteravond ook wat rondgedoold en lekker gegeten op het plein, heel bijzonder al die stal/restaurantjes, ze verkopen ongeveer allemaal hetzelfde dus je gaat bij de orgineelste ronselaar zitten. Het bleek dat we naast 2 NL jonge vrouwen zaten waar we zeer genoegelijk mee hebben gepraat en onze wijn mee hebben gedeeld, heel gezellig.

We zijn vandaag weer eens separe op pad geweest, Lean heeft een lamp voor Monique gevonden en nog wat kleinspul gekocht en ik heb een Berberbroek bij m'n jasje, een CDmet prachtige gitaarmuziek, een soort Afrikaanse Paoli Conti, heel mooie luistermuziek. Waarschijnlijk weer teveel betaald maar dat zie ik maar als ontwikkelingshulp. Weet nog niet of ik de berberbroek nou echt leuk vindt of niet. Hij heeft ook zo'nuitgehangen kruis zoals de broek van Lean.

Ook nog een paleis bezichtigd, vergeten welke. Ik ben vandaag zeker weer 10 van de 25 jaren niet roken op achter gekomen na het bezoek aan de soeks, die brommers zouden niet moeten mogen, vreselijk gewoonweg. Ze zouden alleen nog maar electrische toe moeten staan, maar die rijden je natuurlijk evengoed bijna van de sokken. 

Omdat het de avond ervoor wat geregend had was de boel wel wat modderig in de soek, het was onze eerste regen zolang we in Marokko zijn. Ik heb voor m'n gevoel wel een miljoen "winkeltjes" gezien, na 6 uur ben je dat helemaal zat. We hebben vannacht prima geslapen en werden wakker van de vogeltjes. We ontbijten nooit maar nu had ik wat vers gesneden fruit gekocht en daarna voelde ik me supergezond, klaar voor een nieuwe dag met nieuwe kansen. Nu, die gaan we hier vanavond nog even uitbuiten en we hebben in een grote eensgezindheid besloten om morgen weer te vertrekken, het zal wel heel erg on cultureel zijn maar we weten het zeker. Je moet er geweest zijn, je wilt er geweest zijn, we zijn er geweest en we hebben enorm genoten, maar de natuur trekt ons nu eenmaal veel meer. Er kan wat mij betreft geen paleis op tegen de landschappen van gister en zo is het. We gaan zo weer even op het plein eten, inktvisjes en nog zo wat lekkers en dan heerlijk de kooi in, onze voeten branden. Het was op zaterdagavond wel heel erg gezellig en reuze vol op het plein.

 De badkamer in de camper is vast op maandagochtend ingebouwd, nu hebben we weer een probleem met de deur van de badkamer. Een paar scharniertjes zijn deels gebroken en nu hangt hij een beetje scheef in de sponning, ik ben bang dat ze allemaal breken en ga de deur er maar uithalen en in de garage opslaan. We hebben een soort van gordijntje gekocht. De schaamte voor elkaar zijn we na 16 jaar dag en nacht samen, en dat meestal in kleine ruimtes, allang kwijt. Er zijn ook, inmiddels 2, lampjes van de rails gedonderd, ze hangen eigenlijk vast aan een paar plastic nopjes van een paar mm. We hebben wel pech met het interieur.

 Zondag de 29 januari 20 uur.

 Vamorgen al weer vroeg door de gebedsoproeper wakker geworden, dat is best heavy als het er 3 of 4 door elkaar zijn, de ene klinkt dan nog aanmatiger dan de ander, soms zelfs een beetje dreigend. Maar je bent wel gelijk goed wakker. Afijn, na cleanen enz om een uurtje of 9 weggereden rechtstreeks in de file van de marathon van Marrakech, wisten wij veel. Dat kostte ons 2 x 3 kwartier maar het zonnetje scheen heerlijk en we hebben vakantie, al zou je dat soms niet zeggen.

 We zijn naar het Ourikadal gereden tot we niet verder konden in Setti- Fatma. Het is hier, het wordt saai dat weet ik, weer hartstikke mooi. Erg veel verkopers langs de weg dus we hebben weer heel wat kunnen ruilen, Lean ken je niet meer terug als je haar ziet onderhandelen, ik ben geloof ik een soort van doetje in deze, veel te goedgeefs. We staan nu op een P ( 20 dh) naast een restaurant en hebben stroom van het restaurant waar we dan zouden gaan eten, maar het bleek om 18 u dat ze al dicht waren, dat wordt morgen dus een warme lunch daar en vannavond werd het dus een " chef veegt de koelkast uit " schotel in de camper.

 Setti-Fatma staat bekend om zijn 7 watervallen, met een gids zijn we als berggeiten

 de bergen in gegaan en hebben ze alle 7 gezien, allemachtig prachtig zeggen ze hier dan.

 Een hele klim van een paar uur voor ons oudjes, maar onvergetelijk mooi.

 Lean zei uit zichzelf dat we hier maar een dagje langer moesten blijven staan, ik allang blij. We staan hier zoals we nog niet gestaan hebben in Marokko, in een toeristisch maar heel gezellig plaatsje, direct aan een idylisch riviertje dat heel snel stroomt, in een diep dal en we zien ook nog de besneeuwde bergtoppen en dat alles onder een azurblauwe hemel, wat wil je nog meer. We wachten af wat de dag van morgen weer zal brengen en hebben nu de verwarming aan en voor het eerst de isohoes buiten voor de ramen, welterusten.

31 januari

Het is de verjaardag van de vader van m'n enige kleinkind, van harte Jan-Maarten.

We staan op camping Zebra in Ouzoud, een leuke trip hier naar toe vanaf Setti-Fatma.

De isohoes bevalt prima, makkelijk met z'n 2en erop te doen en helemaal geen condensmeer. Lijkt een verantwoorde aanschaf en erg prettig in gebruik en scheelt stookkosten. Eigenlijk alleen maar groen gezien van landbouw of bossen en redelijk vlak, er kwamen nog door een dorp genaamd Ait Ourir, waar we boodschappen hebben gedaan. Het viel ons op dat er zoveel koetsjes waren en geen mini taxi's, een goed milieubeleid en uitvoering.

We hebben uiteraard de binnenwegen genomen, dus nietdoor Marrakech.

Gister een soort van rustdag gehouden, wel wat gewandeld en geruild, ik probeerde m'n gebreide jas te ruilen voor een mooie berber ketting maar dat lukte niet, Lean heeft nog wel wat kadootjes gescoord. We hadden stroom van een restaurant naast de P dus zijn we wezen lunchen, kon er mee door, meer niet. De gardien wilde de camper wassen voor 20 dh, hij was enorm vuil dus ik heb hem 30 gegeven. We hebben zijn eeuwige dank. De camping hier is van 'Ollanders dus alles is prima geregeld.

Morgen gaan we naar de cascades wandelen, want daarvoor ga je naar Ouzoud en voor de "wilde" apen. Die cascades schijnen echt heel mooi te zijn en de apen heel leuk. Je hoort het morgen.

1 februari

Buitengewoon mooi, die watervallen van Ouzoud, zal maar wat extra foto's erbij zetten.Die zeggen meer dan duizend woorden. De wandeling er naar toe vanaf de camping is goed te doen, alles bij elkaar voel je de spieren wel even, maar ach we zijn oud, wat wil je. Wel een paar vervelende gidsen waar je je langs moet worstelen, maar met een grote mond lukte dat ook en konden we in alle rust, voor zover mogelijk bij een toeristische attraktie van formaat, onze eigen gang gaan en het tempo zelf bepalen. Zeer de moeite waard, ook de camping waar we staan, heerlijke douche, wasje gedaan en de zaak weer wat opgeruimd. Morgen zien we verder.

 Donderdag 2 februari.

 Vandaag weer een day off, maar nu een echte, Dushi ligt op bed te lezen, ik werk de laptop bij, regen tikt weer eens zachtes op het dak, vannacht flink regen en onweer gehad. Ga nog wat aan de as. route voorbereiden, als we in dit tempo doorgaan zijn we met de verjaardag van Lean op 1 maart wel in Portugal vermoed ik, alles is goed, we zien wel.

Vrijdag 3 februari,

Vandaag maar een klein stukje gereden naar de Barrage De El Ouidane, misschien zo'n70 km. Wel weer mooie wegen hoog in de bergen, dus langs ravijnen. Lean is een beetje ziek, misschien iets verkeerd gegeten, ik heb nergens last van. We staan nu op een heel kleine camping en daar staat nog 1 busje en dat is een Hollandse, die vond dat we haar "geblokt" hadden, ze moest nl. onder een boom doorlopen om naar het toilet te gaan en vond het vervelend dat ze moest bukken anders stootte ze haar hoofd tegen de takken. Ik vermoed dat ze ons maar een stel patsers vond. Hebben we, gelukkig, nog niet eerder meegemaakt. Wat een z....w....f. Morgen, deels binnendoor, naar Khenifra en evt. verder richting Azrou, waar een mooi cederbos is met misschien apen.

 Zaterdag 4 februari,

 Vandaag een heel mooie rit, om 9 uur vertrokken bij het stuwmeer en er bovenlangs gereden, het is de grootste stuw van Marokko, 150 m hoog, hij wordt door het leger bewaakt en je mag hem niet fotograferen, toch gedaan natuurlijk.

 Langs het meer is de weg erg mooi, een pad tussen de rode aarde en de zon die een beetje op het meer schitterd. Via Beni Mallal (nieuwe Marjane) over de N 8 naar Khenifra gereden en daar de geel/groene weg richting Sources de L'Oum er Rbia. Ik dacht eerst de 7306 en laterde 7311 volgen, door de grote heuvels/bergen en de bossen, ONGELOFELIJK MOOI EN PUUR

 en morgen gaat dat gewoon verder richting Azrou, tot en met de Cederwouden met de apen, dat is nog eens 60 km mooi-igheid op een zeer smal weggetje/pad met af en toe sneeuw en ijs op de weg. We staan vannacht op de P bij de sourses en hebben die al uitgebreid bekeken met een gids. Er zijn 47 sources waarvan er 7 zout zijn, een waterval van ongeveer 25 m hoog en een grot met beide soorten tieten.

We hadden met vriezen rekening gehouden en de brandstofcel aangezet en ook het warme water. De nieuwe isohoes vergeten. Met een trui aan naar bed, in de loop van de nacht ging er steeds meer uit, maar wel om 6 u de verwarming aan en dat was heerlijk. Het heeft denk ik ongeveer 10 graden gevroren. Omdat we vrij stonden moest de beveiliging naar 100% van het hoofdbestuur, dwz het gewone alarm en het binnehaakje op de deur, daarnaast het buitenslot en de spanband tussen de voordeuren, Lean heeft goed geslapen gelukkig. Vanmorgen kwamer veel waterdamp van de rivier af omdat het water van al die sources lauw is, grappig gezicht. Heel bijzonder om te zien is dat het geheel wordt geexploiteerd door zo'n 25 Berber gezinnen.

Allen familie van elkaar, ze hebben weinig met Marokko en regelen alles zelf, eigen water en stroom (instalaties door de EU aangeboden) er is geen politie of overheid die zich ook maar ergens mee bemoeit en iedereen werkt op de een of andere manier mee zodat iedereen een inkomen heeft, geweldig toch.

 Zondag 5e februari,

Vanmorgen om 9 u vertrokken, eerst nog uit een source de watertank bijgevuld, het wasnog doodstil en de zon scheen al op de bergtoppen, wat een rust op het geruis van het water na, je kunt er lyrisch van worden wist je dat en dat op de vroege ochtend. We zijn altijd al licht matineus geweest. De mooie bergen van gister zetten zich voort, we passeerden meertjes, Berbernederzettingen van tenten en schitterende cederbossen, ook de kleine kinderen die je naar de weg beneden ziet rennen omdat ze je al van ver aan horen komen. Ze zijn zo mooi om te zien met hun ongelofelijk onschuldige vragende, amandelvormige ogen en knappe gezichtjes.

Vlak voor Azrou namen we een binnenweg, de 7215, dwars door het grote cederwoud. Dat bleek een billenknijpende (door Lean) rit te worden, ongeveer 25 km op een weg/pad net breed genoeg voor de spoorbreedte van onze camper, die behoorlijk veel ijs en sneeuw bevatte en natuurlijk miljoenen bochten, naast duizelingwekkende ravijnen, maar o zo mooi, en we zagen nog 2 apen ook.

In Azrou wilde ik gelijk naar de camping van de Sheik, maar Lean vond het nog tevroeg en had nog wat in de gids gelezen over grotten en waterbronnen, wat doe je dan, je volg de aanwijzingen op en denkt dan dat je er wel komt. Nou, met Lean is dat dus niet zo gewoon hoor, je komt dus overal en nergens en zijn uiteindelijk 2 u later toch bij de Sheik beland op z'n camping. Een gigantisch terrein met prachtige gebouwen en grote stukken voor campers, stroom, warme douches, dat is genoeg voor ons. Het gaat weer vriezen dus nu blijft de verwarming laag staan en de truien op de bank, tot morgen.

 Maandag 6 februari,

We staan in Fez op de grote P naast de medina voor 30 dh p/n/d, er werd 50 gevraagd maar van een Tesselse buur leerde ik dat je ook bij parkeren moet afdingen.

Prima geslapen bij de Sheik voor 80 dh met een heel lekkere douche en stokbrood. De volle en heldere maan verstopte zich achter een wolkendek en daarom was er geen vorst geweest. De mislukte rit van gister lukte nu wel en ging ongeveer rondom Ifrane, een mondaine wintersportplaats, door het dal met een rivier. Die was vrij bijzonder omdat hij kmters lang, heel weinig over een breed glooiend terrein naar beneden liep, het leek steeds op een brede horizontale waterval als je begrijpt wat ik bedoel, de foto's zeggen het waarschijnlijk beter. Dat terrein was echt oud land met bejaarde bomen en een mossige ondergrond.

Daarna geprobeerd binnendoor naar Fez te rijden maar na een prachtige bergrit van +-20 km stopte de weg en konden we terug, was geen straf en we lunchten hoog op de berg. Voor het eten even de medina in gelopen en dat beloofd morgen weer interessant worden, we gaan weer apart van elkaar, dat ging in Marrakech ook prima.

Dinsdagmiddag op het plein

Na 3 u ronddolen had ik het wel gezien en was om half 1 weer in de camper, een lekker broodje als lunch. Fez is een stad met vele stadsmuren en poorten, misschien dat je er vanuit de lucht enige logika inziet, maar vanuit de stad zelf in ieder geval niet. De koning heeft hier ook een 80 ha groot verblijf, heb gehoord dat er zo'n 60 totaal, alleen al in Marokko zijn. Ze worden alle bewaakt door soldaten, we zijn er zeer regelmatig een tegen gekomen, altijd erg veel mooie muur, meer zie je niet. Wat je wel ziet zijn de gigantische billbords met een foto van de koning erop, ik heb er wel eens 35 op een dag gezien. Samen met de gebedsoproepen en het oneindig aantal moskeen wordt het volk wel rustig gehouden, tot nu, het rommeld de laatste maanden wel een beetje begrijp ik.

In de driehoek Fez, Meknes en Azrou zie je de meest mooie landschappelijke vergezichten, soms kijk je wel 30 of 40 km ver over prachtig gevormde groene heuvels. De medina van Fez is deels over elkaar heen gebouwd en de grootste van Marokko, dus was het grappig om ineens te horen :Hollandais ? Votre famme et ici, petite maison a Hollande en maitenant avec le caravane dan Maroc, dus Lean was hem ook tegengekomen blijkbaar. Wat me het meest is bijgebleven is de bijna aandoenlijke betrokkenheid van sommige neringdoenden bij het iedere dag maar weer opbouwen van hun kraampje/winkeltje in de vroege ochtend, hoe ze de sinasappeltjes stapelen tot de sierraden afstoffen.

poulier

broodfabriek

Woensdag 8 februari 20 uur,

Ik weet niet waar we precies staan maar zo ongeveer een km of 50 voor Zaga, dat is vanaf Fez in oostelijke richting naar Algerije. Gister nog wel wat leuks in de medina van Fez, we zouden een hapje gaan eten toen een verkoper van sieraden onderweg naar huis, ons aanschoot. Ik was geinteresseerd geweest in 1 van zijn kettingen en Lean had hem, afzonderlijk, ook gesproken over een ketting. Het moest dus zo zijn. Intussen hadden we van de Tesselse buurtjes gehoord dat zij ieder jaar wat sieraden meenamen om in NL te verkopen en dat dat meer dan prima lukte. Wij dus nog even mee naar de winkel en ja hoor, na een half uur waren we heteens over een aantal kettingen voor een gemiddelde prijs. We zullen zien of we ze veiligdoor de douane krijgen en voor hoeveel we ze kunnen verkopen, misschien ook leuk omze op de boot mee naar Frankrijk te nemen.

Vanmorgen vroeg regende het en we zijn om 9 u vertrokken, Lean had weer een sourcje ontdekt in de reisgids en warempel alles ging goed deze keer, een mooie rit in lage bergen en een source die wel bijzonder is, het is nl het einde van een ondergrondse rivier die zich 30 m onder de grond bevindt. Prachtig helblauw water kolkt naar bovenen stort zich uit in de door regen modderige rivier. Heb geprobeerd het op een foto vastte leggen, weet nog niet of dat gelukt is.

 Grappig was wel dat deze spontane rit mooi aansloot op een rit die ik voor vandaag bedacht had door een bergachtig natuurpark. Toen we de weg vroegen in een dorpje begrepen we al snel dat die weg met de camper op dit moment door sneeuwval niet te berijden was, pech, maar we nemen geen bewust risico en zijn naar een lager deel gereden waar we nu staan. Morgen gaan wekijken of we van hier uit een stuk van die route toch kunnen rijden. De sieraden zijnveilig opgeborgen in onze verborgen ruimte's en omdat we vrij staan het alarm op 100%.

 Donderdag 18 uur,

We staan weer aan zee, de Middelandse Zee wel te verstaan, luister, we stonden vannacht in Sidi Abdallah des Rhiata, veilig maar we hoorden wel het verkeer op de N 6. We dachten toch het rondje om het Nationale park Gouffre da Friouatu te gaan maken, het zag er allemaal zo onschuldig uit, liefelijke heuvels, schitterende zon en wij in de perfecte mood, afijn, wie hoog wil klimmen kan diep vallen. Het was een schitterende, adembenemende rit over een zeer smalle weg tussen kurkeiken en we gingen als vanzelf hoger en hoger, tot we ineens midden de sneeuw reden en eigenlijk alleen nog maar vooruit konden,

hoe ik het precies heb gedaan weet ik niet meer, met een af en toegillende Lean naast me, maar ik heb hem erdoor heen gesleept, in z'n 1, in z'n 2 en maar zorgen dat we niet stil kwamen te staan want dan kom je niet meer op gang. Eindelijk na zo'n 3 kwartier waren we op de top en konden we afdalen, alles in de eerste want remmen durfde ik niet, je glijt zo de berm in of erger, de andere kant, de afgrond. Het is goed gegaan, zonder schade aan lijf of spullen, maar het was wel echt eng.

Tijdens de afdaling kwamen we nog een stijgende mercerdes tegen die vast zat in de bermsneeuw, met veel moeite en hulp van onze antislip stroken hebben we hem gezamelijk op de weg kunnen krijgen, hij is de eerste 1.5 km min of meer achteruit gegleden voor hij dorste te draaien. Na nog een half uur in z'n eerste naar beneden te zakken waren we eindelijk beneden de vorstgrens en werd de weg beter. De chokolademelk smaakte heerlijk.

Na de lunch besloten we om verder te rijden richting zee en te zien hoever we kwamen, de rit was niet beroerd maar het landschap een beetje saai en toen de zee dichterbij kwam waren we opgewonden en verkocht, ook dat laatste stukje kon er nog wel bij vandaag. Dus om 17 u zaten op het strand van van Saidia, pal aan de Algerijnse grens, aan de welverdiende borrel. We staan hier op een mooie P onder het toeziend oog van bewapende grensbewakings soldaten,

 die wel willen praten maar niets willen drinken, ze zijn heel aardig. De grens is ongeveer 200 m van hier.

We zijn heel blij weer aan zee te staan, wat dat precies is met ons weet ik niet, maar wehebben nu eenmaal wat met water. Morgen gaan we, hopenlijk langzaam, westwaards.

 Vrijdag de 10e om 20 u,

Geen dag zonder avontuur hier in Marokko of je het nu wilt of niet. Na een , voor ons doen lange, strandwandeling op een heerlijk strand

zijn we om 10 u vertrokken richting Nador/Melilla/Cap des trois Fourches. Voor we eindelijk de stad uitwaren hebben we de meest schitterende hotels, villa's, urbanisatie enz achter ons gelaten, je weet niet wat je ziet, is dit Marokko of Marbella met z'n zielloze en onpersoonlijke gezicht. Gelukkig werden we al snel getroost door de N 16 die zich schitterend meanderde doorde prachtige leemheuvels waar veel op bloeide, daar waar ze afgestoken waren zag je de fraaie en heldere kleuren grond.

 Als we een tijdje niks zeggen hebben we of ruzie of zijn we stil van wat we zien, gelukkig was het vanmorgen het laatste en verzuchtten we beiden : wat was dat een mooi stuk he. We hebben op het autenthieke strand van Ouriat Arkmane heerlijk een pauze gehouden en geluncht,

Nador bleek een grote stad te zijn en Melilla een Spaanse enclave waar we bijna ingereden waren en dan zouden we uit Marokko zijn met gevolgen voor de tijdelijk geimporteerde camper. Na veel zoeken vonden we de weg naar de Cap, die bleek in het begin erg slecht maar werd later gelukkig beter in een heel mooi bergachtige landschap, maar wel weer met  huiveringwekkende afgronden pal naast ons. Je wilt soms wat dus gingen we door naarde Cap, een bijzonder plekje met rondom de zee, een zeer kalme zee. We konden er niet keren dus eerst een stuk achteruit incl. de bochten naar beneden, was weer eens wat anders. Rustig terug gereden, we kwamen geen plekje tegen waar we wilden blijven staan, maar uiteindelijk staan we nu op een prachtige plek, direct aan zee op een hoogtevan 20 m. Het is een spook vakantiedorp met militaire bewaking en een schattig vissersstrand. We staan er werkelijk heel mooi, helemaal alleen op een enorm groot verhard grind terrein.

 Vlak bij, boven, de plaats Aazanen. De coordinaten zijn N 35.16.317 en W03.08.515. Het uitzicht is fenomenaal, rondom de zee en boven ons de sterrenhemel. Er is wel plaats voor 100 campers, maar gelukkig zijn die er niet. Morgen verder naar het westen. De kust is vanaf Algerije tot Tanger ongeveer 500 km. De grens met Algerije is sinds 1995 gesloten. Tot nu hebben we nog weinig Marokkaans gezien hier in het noordoosten, geen djelleba's maar spijkerbroeken, meer banken en makelaars,geen ezels maar tractors. Alleen nog maar Spaanse costa toestanden, het een nog luxer dan het ander, maar wel ineen schitterend landschap.

 Zaterdag, geloof ik, we zijn de kluts een beetje kwijt, wat een nacht en dag hebben we gehad. Vannacht begon het ineens hard te waaien, uiteindelijk om 3.30 u besloten om te verhuizen naar een plek tussen de huizen, we schudden flink heen en weer. Lean dacht eerder ook nog dat er smokkelaars aktief waren omdat ze zaklantaarns zag seinen,volgens mij waren het de soldaten en dat was ook zo bleek later. Lekker op ons gemakje de boel gecleand en om ruim 10 u vertrokken. 100 km schitterende kustweg, werkelijk heel mooi, tot aan Al Hoceima.

Spaanse enclave eilandjes.

Toen bleek dat we de kustweg niet verder konden rijden, hij is in reparatie of moet nog aangelegd worden en grotendeels niet te berijden omdat het piste zou zijn. Maar dat hield in dat we doorhet Rif gebergte heen moesten, niks aan te doen. We zagen in de verte grijze luchten, zag er niet zo mooi uit, maar vandaag, of morgen, we moesten er toch doorheen. Dat werd dus steeds hoger en kouder en mistiger en sneeuweriger. Er stonden bij elkaar wel 100 kif verkopers langs de wegen. Het werd een lange rit onder moeilijke weersomstandigheden over de N 2 die we tot 18 u hebben volgehouden tot Bab-Berrit, ergens midden in het Rif op ongeveer 1250 m hoogte. Met veel vragen vonden we uiteindelijk de Gendarmerie en daar mochten we staan enaan de stroom, we waren dus weer helemaal gelukkig.

 Er is iets met de ontvangst van de 230, heb me suf geprakkiseerd en gezocht maar ik weet het niet. Dus de efoy aan en zien morgen verder. Dit dorpje is          trouwens het meest vieze en verschrikkelijkste dorpje wat je je maar kunt voorstellen, het is één grote modderbende van voor tot achter, vreselijk gewoon. Er zijn van die momenten dat je er even naar verlangt om in Andijk bij de open haard te zitten en dit is zo'n moment. Alleen de politie is erg aardig, tot morgen.

 Zondag 12 februari 16 uur.

 We staan weer aan zee en in de zon, 18 graden, in het dorpje Et-Tieta-de-Oued-Laou. Een km of 80 onder Ceuta. Vannacht naar omstandigheden redelijk geslapen, gelukkig had ik nog eten (macaroni) kant en klaar staan. Een fles rum voor de politie en weg waren we. Het weer is 100% anders dan gistermiddag, alle mist, sneeuw en grauwheid is verdwenen, alleen nog licht en zon. De rit verder door het Rif ging dus prima, in Chefchaouen, de blauwe stad, even rondgewandeld maar dat zag er alleen maar mooi als je komt aanrijden, in het stadje is het niet veel bijzonders. Daarna een binnenweg naar de kustgenomen en die bleek weer bijzonder mooi te zijn. Op een mooi plekje geluncht en de luikjes even toe in de zon, heerlijk. We staan hier op de boulevard en zitten nu heerlijk buiten voor de camper in de zon, morgen zien we wel weer verder.

 Maandag 13e

 Gelukkig heeft het hoofdbestuur besloten dat we hier nog wel een dagje kunnen blijven,zij het op een plekje iets verder op de boulevard waar we inderdaad rustiger staan. Dus een vrije dag en kan ik de site weer even bijwerken. We hebben nog fourage genoeg aan boord. Lean is nu in de verte ergens op het strand aan het jutten. M'n verkoudheid of hooikoorts aanval begint gelukkig af te lopen. We gaan morgen of overmorgen toch proberen om de weg die we een paar dagen geleden vanaf het oosten niet konden berijden, de N 16, vanaf hier terug te rijden, hier zeggen ze dat het wel kan, in ieder geval tot een paar kleine dorpjes, op zo'n 50 km. Je hoort er meer van.

 Dinsdag 14 februari

Valentineday, maar ook Rimmert is jarig, de neef van Lean, gefeliciteerd hoor met je 45e verjaardag en ook Lieke en Bert natuurlijk.Vandaag nog een vrije dag in de zon aan strand en zee, nu eens echt bijna niks gedaan. Zelfs een paar uur lekker uit de wind in de zon gezeten, is er weinig van gekomen tot nu

Beetje schoonmaken, Lean doet daar het meeste aan, nog geprobeerd de TV aan de praat te krijgen, maar dat ding heeft iets tegen me waar ik me nu niet meer tegen verzet, als ie niet wil dan maar niet. Ik zal broer Gerard vragen om het ding weer kijkklaar te maken.Het was eerlijk gezegt wel heerlijk rustig en ook het nieuws heb ik niet gemist, geen crises, bankzaken of wat dan ook, heerlijk die eenvoud van het nomaden bestaan. Af en toe gecomputerd, geskyped en gemaild and that was it.  Maar aan alles.......enz, dus ook aan onze Marokko reis, we gaan nog naar Tanger en omstreken, naar de kapper, de gasfles inleveren, flink wat haasbiefstukjes in de vriezer, als we de kans krijgen de camper nog schoon laten maken en vol tanken, zodat we gevuld en schoon Europa weer binnen rijden.Dan zijn we bijna 2 maanden hier geweest, het was geweldig, we hebben genoten. Het ligt in de planning om een week of 6 over de terugreis te doen, kijken of dat lukt. 

                                                                                                                                                                                                                                         Woensdag 15e,

Om een uur of 9 vertrokken, er waren zelfs mensen die ons uitzwaaiden, ze vonden het prachtig dat we daar stonden en wij ook. We zijn toch niet de N 16 naar het oosten gereden, op advies van een paar bewoners die goed Nederlands spraken omdat ze er ruim 40 jaar gewerkt hadden, bij onze grootgrutter dacht ik. Naar het westen toe was de weg slecht, een piste in de maak voor een normale weg, naar het oosten zou dat hetzelfde zijn geweest, wat een klussen zijn dat zeg.Wij dus de kust af tot Ceuta,

Ooievaars onderweg, ook de boom zat er vol mee, we hebben er ruim 40 geteld.

wat best wel een mooie rit was als je maar steeds rechts bleef aanhouden. We willen nog naar Asilah en van daar naar Tanger. De tolweg mislukte en toen zaten we ineens op de weg terug naar Tetouan en verder de 417 naar Asilah, maar dit was ook prima te rijden. De vorige keer dat we hier waren was onze eerste nacht in Marokko en hadden we het stadje tekort gedaan, zonder dat we het wisten hadden we de bijzondere medina gemist en dat kon niet vonden we. Die is inderdaad heel mooi en gezellig, anders dan alle anderen die we gezien hebben, morgen gaan we hem nog even goed "doen"

We staan nu wel op de grote P bij de stadsmuur en niet meer op dat lawaaiterrein in het noorden, veel leuker en rustiger hier en direct naast de medina. We hebben ons toch nog even laten tillen met een paar houten dingen, ach ja, je leert het waarschijnlijk nooit echt, al dachten we inmiddels door de wol geverfd te zijn, niet dus.

Het ziet er naar uit dat we zaterdag de oversteek terug maken, hebben we nu ook wel weer zin in. Vandaag nog iets vevelend meegemaakt bij een slager, hij had een ossehaasvoor me uitgesneden en gevliest, ik moest met wat kippenpootjes samen 290 dh betalen, ik geef hem 2 x 200 en ik zie dat hij er een  "per ongeluk" laat vallen en hij wacht dus nog op 90 dh. Ik pak de 200 weer uit zijn hand en geef hem 100 en zeg op m'n beste arabisch dat ik nu nog 10 van hem krijg, hij weet van niets en kijkt om mij een plezier te doen naar beneden en zegt dat hij niets heeft laten vallen, afijn ik had m'n vlees en 300 betaald en dacht stik maar in je 10 dh en draai me om, om weg te lopen terwijl ik iets mompel over politie enzo. Hij roept me terug en heeft het 100je en ineens ook het 200je in zijn handen hij geeft me 10 terug met een rode kop, wat bleek, een mevrouw had alles van een afstandje bekeken en er iets van gezegt, ze kende hem blijkbaar, wel vervelend hoor.

 Donderdag 16e

Wat een mooie medina is dat zeg, even rondlopen en je waant je zo in de middeleeuwen.

Vannacht heerlijk geslapen, na de koffie naar een "prijzenkapper "die 2 bekers in de etalage had staan, ben er ook heel tevreden over, zeker voor 50 dh. Als hij de hele dag werk zou hebben heeft hij 10 euro p/u en een rijk leven dus. Nog wat houtwerk gekocht voor het thuisfront en verder langs de kust naar Cap Spartel, een heel mooie rit, zeker het laatste stuk direct langs de zee. We zijn blijven staan bij een groot strand met een restaurantje, op de P direct aan het strand.

We staan daar prachtig en hadden de tijd voor een flinke strand/rotsen wandeling, een borrel in de zon naast de camper en een werkelijk heerlijke, zeer verse, gemixte visschotel (140 dh voor 2) waar we in de, in de zee ondergaande, zon heel erg van genoten hebben. Ons lekkerste buiten de deur eten in Marokko, weer met eigen wijn mee. Het adres is P 4601, N 35.46.728 en W05.55.762. in Boukhalet. Morgen naar Tanger, hier vlak naast. We hoorden dat camping Miramonte wel aardig is, daar rijden we dus morgenochtend heen.

Nog even over de gebedsoproep in Asilah, die is net als in Safi, buiten proportie vinden wij, wat kunnen een stuk of 4 van die mannen een lawaai maken zeg, volledig door elkaar heen schreeuwen met de luidspreker op vol volume, je staat gewoon in 1 x rechtop in je bed, en dan zijn we er nog honderden meters vanaf. Dit wordt hier dus weer lekkerslapen en gezond weer op.

Zaterdag 18 februari,

We staan klaar om weer naar Spanje terug te varen, de ferry komt er net aan. Douane ging prima, alleen de politie maar 40 dh steekpenning en wat kladblokjes met een Bic. Door de scan en geen verder onderzoek, mooi werk.

De gasfles ingewisseld voor 50 ipv 80 dh, zo gaat dat hier, volle diesel en water, lege cassette en vuil water, we kunnen in Spanje direct weer goed vooruit. Gister in Tanger toch vrij gestaan, vlak voor de ingang van de port naast de kasbah. Daar konden we dus gelijk in, niet erg veel bijzonders maar we wilden nog wat en dat is gelukt, Lean had nog een leuk ideetje.

We nemen zonder weemoed afscheid van Marokko, hoewel we er zeker weer terug zullen komen. We hebben het geweldig gehad, het is zo'n mooi land en zo afwisselendmet zijn bergen, zee, woestijn, rivieren, watervallen, bossen en nog veel meer.

Het is ook een land met net zoveel tegenstellingen als het stof heeft, het fungeerd als vergaarbak van alle Europese oude Peugeots en Mercedessen, "aanhangkelijke verkopers" en duizenden vragende kinderen. Maar ook het land van de meest vriendelijke, hartelijke, behupzame en gastvrije mensen.Van politie die je alleen op wegblokkades en rotondes ziet. Je kunt hier gewoon leven zoals je zelf wilt en dat is toch wel wat waard. Maar wij hebben makkelijk praten met onze Euri's. Als hier iemand 500 euri netto per maand heeft, heeft hij het heel goed en kan hij prima leven, kom daar maar eens om ergens in Europa. EN.......... we hebben ons geen moment onveilig gevoeld, fantastisch toch. Km stand 43.491

Je hoort me morgen weer vanuit Spanje, maar voor de leesbaarheid zal ik voor de terugreis een apart hoofdstuk maken, zie homepage.