Woensdag 20 maart 20.45 uur.

We zijn weer in Frankrijk en wel in Argeles Plage.Vanmorgen om 8 uur vertrokken met de zon en de schone camper heeft weer lekker gereden. Veel op rode wegen die ook vaak 4baans zijn, dus dat schoot goed op ondanks dat het erg druk was, vonden wij. Met koffie en lunch er bij in hebben we er 7 uur over gedaan. We reden vanaf de zuidkant het dorp in en zagen gelijk een groot terrein aan zee omgeven door groen en duinen en zijn daar in de meest rechtse hoek gaan staan op een grasstrook. Uitzicht naar rechts is op Coullioure, naar links op de duinen en vooruit naar de zee, klasse dus.

Coulioure heeft altijd wat gehad voor mij want daar ging mijn oudste broer vaak met zijn vrouw op een camping staan, hij is bijna 13 jaar geleden overleden en was 62. De 15e maart was zijn geboortedag. We zijn 12 nachten in Spanje geweest waarvan een paar met minder weer, ik denk dat we met Marokko mee ongeveer 8 dagen minder tot slecht weer hebben gehad en dat in zeg maar 2 maanden tot nu, we zijn niet ontevreden. In NL is het nog steeds bar en boos.Vorig jaar hebben we in bijna 4 maanden maar een paar mindere dagen gehad. De km teller stond, toen we Frankrijk binnen reden op 65683.

Vrijdag 22 maart 7 uur.

We staan in Vias Plage, een stukje maar niet veel verder dan Argeles Plage. Hier zijn we vaker geweest want vrienden van ons uit Medemblik hebben hier een huis. Vroeger hadden ze een huisje direct op het strand maar in '97 is dat tijdens een 3 dagen durende storm geheel weggevaagd, ze vonden later in de duintjes alleen nog de deksel van het Monopoly spel terug.

We hebben gister, met heel mooi weer de hele dag, een leuke tochtje gehad. We kennen dit stuk kust redelijk goed tot hier maar we hebben toch nog allerlei onbekende witte weggetjes gevonden die ons tot hier leidden. Eind van de middag zijn we een borrel gaan drinken bij Pieter en hebben daarna de camper weer naast de verbindingsrivier tussen zee en Canal Du Midi gezet, wat hier vlakbij is. De politie kwam nog even kijken maar zei niets.

Straks gaan we verder oostwaards langs de kust richting Sete en de Canmarque, een gebied waar we wel eens geweest zijn toen we nog in France woonden, maar niet echt kennen. Gister, onder Beziers, zagen we motorboten in het Canal Du Midi liggen overwinteren en ik had altijd nog het plan om dat hier nog eens met ons eigen schip te doen. We zouden dan een zomer heen moeten varen en de volgende terug, ik denk nietdat dat nog gaat lukken.

 Ook dit zijn overwinteraars.

Zaterdag 23 maart 7 uur

Dat was een interessante rit gister, dit deel van de zuidkust is eigenlijk een grote afwisseling van water, zowel zout als zoet, zand met begroei-ing en lagunes er tussen in. We passeerden Agde, Sete en Aigle-Morte en zijn naar St Marie de la Mer gereden, nu al ruim in de Canmarque zijnde zagen we veel blonde paarden lopen. Het is absoluut een bijzonder natuurgebied en leuk om doorheen te rijden. Het is jammer dat je er voor de camper geen geschikte vrije sta plekken tegenkomt, alleen heel grote CP's die al flink vol stonden met soms wel honderd campers. De Fransen zijn veel zo, ze kruipen bij elkaar en blijven staan en praten met elkaar, vinden wij te saai.

We zijn vanuit St Marie weer naar boven gereden en staan nu in de stad van van Goch, Arles. Een Romaanse stad wat duidelijk te zien is aan de vele heel oude gebouwen. We vonden een plekje aan de westelijke oever van de Grand Rhone in het uiterste noorden van de stad, onder machtige maar pas net uitlopende Platanen en staan hier heel rustig naast een enorm kerkhof. Aan de overkant liggen een paar van die heel lange en lage hotel rivierschepen, zoals de Henry Dunant van het Rode Kruis. De grootste heet "van Goch".

Daar boven op de kade is denk ik een opslagterrein voor kermis atracties ed, er staan ook een stuk of tien van de woontrailers met soms uitschuifbare zijwanden, dat zijn pas campers zeg. Al met al klagen we de laatste dagen net niet over het weer, wolken met regelmatig wat zon en heel af en toe een drupje regen. Soms een frisse wind erbij. Vergeleken bij Nederland zitten we hier heel goed., daar is het echt afzien als we de weerberichten moeten geloven, en dat eind maart !!!! Straks gaan we weer zuidwaards langs de oever van de Rhone en dan zien we welverder.

Zondag 24 maart 7.30 uur.

Dat van die paar druppels regen moet ik nu aanpassen, het heeft de hele nacht geregend en het ziet er naar uit dat het nog wel een tijdje doorgaat, welliswaar niet hard, maar het houdt je wel van de straat. We zijn dus langs de Rhone, die je maar af en toe ziet, naar beneden gereden tot zover het kon en toen waren we op Plage Piedmanson. Dat is een bekende plage onder camperaars, een soort einde van de wereld stukje waar je uren kunt wandelen langs de waterlijn zonder een mens te zien.

Onderweg in de Canmarque zie veel Flamingo's, rijstvelden nu nog leeg, blonde paarden en zout. Ook heel veel soms toch wel wat eentonige natuur, mede omdat er zo weinig kleur is. Na een klein stukje terugrijden kun je met een Bacs, veerpont, de Rhone over.

Daarna ga je onderlangs de lagune's richting Marseille, het interessante is hier wel opgehouden. We zijn langs de kust nog langs een strandje gekomen waar we in onze herinnering, wel eens een nacht op geslapen te hebben. We woonden toen net in France en gingen met de Freelander de kusten verkennen, dat waren ook leuke tijden, tijden dat de bomen nog tot de hemel groeiden zogezegd en de rente op de bank zomaar 7% was. Toen Marseille in zicht kwam kregen we allebei ineens zoiets van : moeten we nog wel die paar honderd km langs de kust rijden, nog meer villa's en prachtige lanen, maar ook honderden rotondes en heel veel drukte. We besloten om naar het binnenland te gaan en zijn de 543 opgegaan, die na de voorsteden heel mooi werd.

Ineens geen zee meer, even wennen dat wel. Ik had nog wel even lans Cassis willen gaan omdat we daar ook mooie herinneringen aan hebben, we hebben daar tijdens diezelfde kustverkenning bij de " Club de Mehari " toen een mooie oranje Mehari gekocht en voor Lean een witte eend, na de reis zijn we met de trein naar Cassis gereden en hebben de auto,s opgehaald. Heel veel plezier van gehad tot we Frankrijk verlietenen naar Curacao verhuisden. De eend heeft zoon Jaap nog steeds ergens in een opslagstaan en de Mehari hebben we van de week nog gezien want die hebben we aan Pieter inVias Plage verkocht, waar hij in de garage stond te pronken.

We eindigden de rit in het, bijzonder mooie dorp Lourmarin in de Luberon. We staan daar op een P onder een kasteel en vonden een vrij plekje zodat we niemand anders zien staan met onder ons een beekje wat een heerlijk watergeruis geeft. Het is een duur dorpje denk ik want bij de makelaars, vijf, stonden alleen huizen ed tekoop vanaf 5 ton tot een aantal miljoenen voor landgoederen van 40 hectaren. Ik sprak er nog een wandelende reiziger die met zijn wagentje achter zich aan ieder jaareen paar departementen " doet " en dan soms wel 1500 km loopt heuvel op en af.

Wel de manier om een landstreek te leren kennen maar niets voor ons. Hij sprak een beetje Nederlands want hij was ooit in Antwerpen geboren. Vorig jaar heeft hij met datzelde wagentje maar nu achter een mountenbike, een trektocht gemaakt van 7000 km door Zweden en Noorwegen, ik doe het hem niet na. Hij staat nu beneden ons te rommelen om de natte tent enzo in te pakken, wat een gedoe zeg.

Maandag 25 maart 7.15 uur

Van Lean krijg ik iedere dag koffie op bed, wat een dushi he, en schrijf ik m'n verslagje.Wat kan een mens toch van zichzelf versteld staan, gister de hele dag een treurige regen en we hebben evengoed een topje dag gehad. We meenden onderweg een roedeltje wolven gezien te hebben, het waren geen gewone honden. Om een uurtje of half tien vertrokken uit Lourmarin en via de prachtige 943 naar Apt, wat niks bijzonders is en vandaar naar links naar Roussillon en dat is een heel bijzonder dorp hoog op een bergje van ocre zandsteen, je weet niet wat je ziet, al die prachtige kleurvariaties erbij. Uit deze streek komen de kleurpoeders waarmee muurverven worden aangemaakt. La Plano kochten we van een oude huisschilder en er stonden tietallen kleuren in veel glazen potten, Lean heeft er van alles mee gedaan.

Verder via wat omwegen, want er zijn hier heel veel witte weggetjes waar we met de camper niet op durven (mag ook van tommie niet) ivm met steile hellingen, naar Gordes gereden, een km of 10 verderop. Viel iets tegen, kan niet tippen aan Cordes (sur chiel) in de Tarn, waar we vlak bij gewoond hebben. Maar daar kregen we wel de tip om naar Fontaine de Vaucluse te gaan en daar is het heel bijzonder. Diep tussen hoge bergwanden ligt een schattig dorpje aan een rivier, wij waren met decamper door het dorp gereden, maar dat mocht eigenlijk niet bleek later en we moesten ook een flinke ronde maken voor we weer op het beginpunt waren en daar de camper parkeerden tussen vele anderen, we zijn daar blijven staan vlak naast de rivier, een prima plekje.

Daarna het dorp in, wel toeristisch natuurlijk maar ook heel leuk. Omdat het zondag was waren er heel veel Fransen. Als je door wandeld langs de rivier kom je bij de "Fontaine". En weet je niet wat je ziet, een enorme hoeveelheid water komt met donderend geweld, over een afstand van een paar honderd meter een meter of 30-40 naar beneden gestort. Nog nooit hebben we dit gezien, indrukwekkend hoor

Als je terug loopt kun je dat doen via een papiermolen die aangedreven wordt door een schoepenrad in de rivier, ook hoogst interessant. Er is daar van allerlei drukwerk te zien op zeer fraai perkamentachtig papier, landkaarten, gravures, oorkondes ed, prachtiggewoon, je mocht er geen foto's nemen. Lekker garnalen gegeten met een salade, we eten trouwens de hele reis al lekker al zeg ik het zelf (als de kok zijnde). Kijken wat we morgen gaan beleven, om een uur of 5 stopte de regen  en de lucht ziet er nu veel beter uit. We gaan in ieder geval de Mont Ventoux beklimmen, want die is vlakbij.

Dinsdag 26 maart

We zijn eerst naar Chateau Neuf du Pape gereden, dat beroemde wijnstadje, door heel veel wijngaarden uiteraard, het landschap deed ons een beetje aan de Caillac denken, glooiend, rustig en welvarend. Ik ben voor zoon Jaap weer op zoek naar eenMethuzalem rode wijn, maar die moet ik hier niet zoeken. De gemiddelde gewone fles kost hier tussen de 20 en 30 euri en de Jerobaum ruim honderd en ik heb een Methuzalem gezien uit 2007 die 640 kostte. Er zijn heel veel wijnhuizen in het stadje, wat een heel gezellig centrum geeft.

Lean pakt ieder moment dat de zon schijnt.

Daarna zijn we richting Mont Ventoux gegaan, het was een beetje onduidelijk of de pas nu open of dicht zou zijn, dus zijn we maar gewoon begonnen met klimmen en dat lukte tot vlak onder de pas, daar is een restaurant en tot zover. Er stond een bordje met gesloten tot 15 mei. Ik heb zoiezo respect voor fysieke prestaties, maar een wielrenner die deze klim kan doen zonder af te stappen is een held in mijn ogen.

We hebben daar boven lekker een broodje gegeten en zijn terug en onderlangs verder naar het oosten gereden tot we een Plan d'eau zagen in het dorp Mormoiron en daar hebben we vannacht heerlijk geslapen, in ons uppie. Vanmorgen om 7 uur arriveerden de eerste vissers al, wat een fanatiekelingen, ze liepen bijna hard. Lean is vannacht wakker geworden van de Efoy, die slaat automatisch aan bij drie graden om zich zelf tegen vorst beschermen, daar mopperde ze wat over, maar omdat de zon, net als gister trouwens, al uitbundig scheen, was dat gauw weer over. Als we nog meer oostelijk en dus hoger gaan moet de verwarming s'morgens weer aan. Bij het opstaan was het nu 7 graden binnen en 2.7 buiten, als we naar het noorden kijken zien we de Mont Ventoux met nog flink sneeuw op de toppen.

Woensdag 27 maart 7.10 uur.

Ik weet niet precies in welk dorpje we staan maar ik zie nu de besneeuwde toppen van de Alpen vanuit m'n bed en de zon schijnt al heerlijk naar binnen. Het is koud maar windstil, de ruiten zijn bevroren, we staan vast erg hoog. Gisterochtend vertrokken naar Sault en daar boodschappen gedaan en getankt, we hebben nu prijsverschillen van diesel gezien van meer dan 20 cent, nu de tank vol voor137.6 cent per liter. We zijn oostenlijk gegaan en zagen al snel een heerlijke plek bij een beekje, omdat de zon zo uitbundig scheen zijn we gestopt en hebben een uur of 3 heerlijk in de zon gelegen en ons van top tot teen gewassen in het beekje. Wat een heerlijk gevoel geeft dat, het water was ijskoud en de zon bloedheet.

Om half vier zijn we gaan rijden, in Digne la Bain is ook een Plan d'eaux waar je mooi kunt staan, maar dat hebben we niet gehaald want ergens onderweg in een gehuchtje zagen we een mooi plekje naast een pineboombosje en daar zijn we gestopt en hebben nog buiten gezeten tot de zon onderging. Het dorpje heet Chateauneuf Val St Donat aan de D 951. We gaan straks een paar km de Route Napoleon volgen en dan de neus weer naar het westen, daar is het wat lager en s'nachts dus iets minder koud. We gaan boven de Mont Ventoux langs naar de Ardeche, daar zijn we nog maar 1 keer geweest. Het zijn overwegend geel/groene wegen en het wordt dus weer een mooie rit onder de zon.

 Donderdag 28e maart 7 uur.

Nou dat was een mooie rit onder de zon, het is hier allemaal heel fraai om te zien in de Haut Provance de Alpes, met hoogtes zo tussen de 1000 en 1500 meter. We hebben de laatste dagen duizenden hectaren Lavendel gezien, jammer genoeg nog niet in bloei, we komen een keer terug in de bloeitijd, dat moet helemaal geweldig zijn. Ook wordt hier heel veel hout gekapt, je ziet soms enorme machines op steile hellingen,die mannen durven wel hoor. We reden gister al om 8 uur weg en waren zo bij de rivier de Durance, even omhoog richting Sisterton en vlak daarvoor links de D 946 op. We zijn in z'n vier ongeveer Noord/westelijk gereden op heerlijk rustige geel/groene wegen tussen redelijk hoge bergen met hun ravijnen, gorges en riviertjes.

We zijn voor koffie en lunch uitgebreid gestopt. We kwamen een plek tegen waar we 2 jaar geleden gestaan hebben maar die was nu afgesloten ivm de hoge wateterstand. We kwamen toen uit Italie en gingen naar zus Miriam en man Peter op La Plano. Elsa en haar man, heel oude vrienden van Lean, nog uit Koudekerk, hebben hier 25 km westelijker een zomerhuis maar ze zijn er nog niet net als 2 jaar geleden en missen ze dus weer. We hebben daar na de lange lunch in de zon aan de rivier de D 94 genomen naar rechts en 16 km verder de D 64 min of meer recht naar boven richting Die. Vlak voor de rode D 93 zijn we gestopt aan de Beous die 20 km verder in de Drome uitkomt, het was halfvier dus was er de tijd om lekker rond te scharrelen, lezen en borrelen in de zon.   Dat was de laatste zon want vannacht begon het te regenen en dat doet het nu nog, maar we gaan vrolijk verder straks. We zijn gisteravond na de TV toch naar het dorp gereden om een veiliger gevoel te hebben en zijn net weer naar hier teruggereden, het dorpje heet Poyols.

 Het is nu 17 uur en we staan in het gehucht Sauze, direct aan de Ardeche aan de oostelijke kant van de mooie gorges. We staan op een prima P en het is hier uitgestorven. Hier en daar wordt gewerkt aan terrassen en restaurants om ze voor het seizoen klaar te hebben. Het heeft ongeveer de hele dag gemiezerd, kijken wat de meteo voor morgen zegt. De rit van vandaag ging eerst over de D 93 tot vlak voor Crest en verder de D 104 naar Privas en Aubenas en daar de D 579 richting de gorges en die uitgereden tot hier.

De

De besneeuwde toppen hebben we vanmorgen voorlopig voor het laatst gezien, we hebben vandaag regelmatig in de laaghangende wolken gereden, heeft ook wel zijn bekoring als je er eenmaal inzit, maar de foto's zijn wel minder dan. De hele trip heeft een zeer wisselend weerpatroon en eigenlijk is dat best leuk, je doet veel meer met je omgeving. Als je alleen maar zon heb, zoals vorig jaar blijf je veel meer op je kont zitten.

Uitzicht van onze plek in Sauze en de brug over de Ardeche is op de cm breed genoeg.

Vrijdag 29 maart 20.45 uur.

Een trieste dag want we hoorden vanmorgen dat de oudste zwager van Lean gisteravond is overleden, niet onverwacht maar toch nog plotseling voor ons. Omdat we uiteraard bij de begrafenis willen zijn hebben we gelijk het stuur naar hetnoorden gericht. We zouden nog even langs La Plano rijden maar dat wordt niets meer nu. We staan nu vlak boven Le Puy op een CP, het heeft vandaag tot een uur of 3 geregend en in de bergen hadden we veel last van lage wolken/dichte mist. Verder was het een prachtige rit, van de eerste tot de laatste kmter. De brug over de Ardeche aan de oostkant is wel heel erg smal zeg, millimeterwerk, zie foto boven.

Maandag 1 april 2e paas 8 uur.

Zaterdag hebben we veel regen gehad en gister alleen veel bewolking maar ook regelmatig wat zon. Het is s'nacht wel koud, een paar graden vorst denk ik, afgelopen nacht iets meer. Voor het eerst sinds dagen de kachel weer aan. Vandaag wordt een zonnige dag, hij is nu al goed op. We zijn eigenlijk min of meer recht naar het noorden gereden over bijna alleen maar gele en geel/groene wegen, maar ook veel witte, wat zie je dan veel. Meeste kmters in z'n 4 af en toe in 3 of 5, gemiddelde snelheid schat ik op 40. We staan op een camping municipal die nog niet open is van het dorp Recey sur Ource Een 100 km pal ten oosten van Auxerre.

We

We hebben de laatste dagen heel veel lacs en kastelen gezien en natuurlijk honderden beekjes en gevulde rivieren, door al die regen, het is een prachtig gezicht als je er zo langs komt. We zijn ook hele stukken langs de Loire gereden, die in het begin nog niets voorstelde en dan te bedenken wat die allemaal opikt onderweg voor hij als een machtige rivier bij Het Kanaal in de zee uitmond onder die gigantische brug door. Datzelfde geldt voor Seine waarvan we gister bij de source geweest zijn, natuurlijk is dat een toeristische atraktie geworden. Ze hebben er een mooie grot omheen gebouwd.

We blijven recht omhoog gaan en zien wel waar we eindigen. Lean wil graag met de lunch een paar uurtjes in de zon zitten, we hebben nog 2 dagen dus tijd genoeg. We gaan dinsdag op een boerencamping staan, een km of 20 bij Eindhoven vandaan. Dan kunnen we even lekker onder de douche enzo, woensdag om 11.30 uur hebben we eerst in Nuenen afgesproken voor de achteruitrij camera. De begrafenis is woensdag om 15 uur, we hebben dus een dagje extra.

 Weer thuis,

De rit naar en door Belgie, langs de Maas, ging prima, we zijn over kleine wegen blijven rijden.We hebben overnacht in Sedan aan de voet van de burcht, niet een fraaie plek maar wel rustig. We zijn bij Givet de grens over gereden, vlak voor en daarboven zie je dat het dorp zo mooi aan de Maas ligt.