DE TERUGREIS

Zondag 19 februari,

Na 2 maanden weer terug in Spanje, in Tarifa, een plaatsje met een heel leuke binnenstad en een prachtige boulevard waar wij nu op een gedoogplek staan, direct aan zee met de hele dag zon. We hebben veel gewandeld en heerlijk op het strand gezeten. De terugtocht was iets ruwer dan de heenweg, maar als motorbootvaarders zijn we niet voor een kleintje vervaart zal ik maar zeggen. Morgen de magazijnen weer bijvullen bij de Litl en gaan we gewoon weer verder met terugaan.

Maandag 20e

Vanmorgen lekker op het gemakje geLitlt en doorgereden naar boven, de 340 is een fraaie weg, onderweg geluncht in Barbate, een pareltje aan deze kust die vanaf daar vol staat met Urbanisaties voor de happy few, wie en waar die ook mogen zijn want veel mensen zag je niet. Na een paar uur heb je daar schoon genoeg van en wil je weer iets gewoon moois zien. We staan uiteindelijk toch erg leuk in het havenplaatsje Sancti Petri,

Deze foto van het beeld als je hier binnenrijd deed Lean aan mij denken............zegt ze.

Morgen even in Cadiz kijken/lunchen, zijn we tenslotte ook al 10 jaar niet geweest.

Woensdag 22e februari

We staan sinds gistermiddag in Rota, aan de noordkant, aan het strand. Eindeloze stranden, zee en zon, het lijkt erop dat we vakantie hebben. Gister via Cadiz, alleen even op het topje gekeken en koffie op een betaalde P, je kunt er niet anders parkeren. Toen naar El Puerto en daar bij de MacD even online geweest, werkt prima, maar ik zie me de deze site daar toch niet bijvullen. Doorgereden naar Rota op zoek naar het groen/witte weggetje langs de kust, we staan daar nu nog een dagje en er is hier wat bijzonders te zien. Er is hier een heel oude viscultuur bewaard gebleven, nl muurtjes in zee met onderin doorstroom openingen naar lagere delen, zo zijn er grote koraalen ontstaan waarin de vis met het tij meegaat naar de lagere delen, op het moment dat ze het laagste deel binnenstromen komen ze in een korf terecht en zitten gevangen. Een zeer simpel en erg doeltreffende manier. Maar na iedere storm was er veel reparatiewerk aan de muurtjes en zo is het langzamerhand uitgestorven. De modernere vangsten gaan gemakkelijker. Het mini museumpje waar we bij staan geeft info (en ons ook water) het systeem stamt uit de tijd voor Cristus. Vanmorgen met eb een flink eind gewandeld over de zeebodem, je ziet er natuurlijk van allerlei flora en founa en ook een soort hersenkoraal steentjes. Het gebied heet dan ook "Los Corrales de Pesca de Rota". Lean is nu haar haar in de zee aan het wassen en vanmiddag gaan we weer zonnen.

 Donderdag 23e 18 uur.

We staan op een P bij de Parador de Mazagon, daar zijn we 10 j geleden ook geweest. In een heel mooi pineboom gebied, hoog op de zachte rotsen, aan zee met een strand met schelpen. We genieten weer en denken aan hoe we 10 jaar geleden waren, was "het" of waren wij toen mooier ? Wij denk ik en "het" is hetzelfde gebleven. Vanmorgen vroeg vertrokken naar Sevilla, want daar zouden we LPG kunnen tanken. Ik had wel een adres maar geen coordinaten en de TT pakte het adres niet, na veel vragen kwamen we er toch en er was gas, in eerste instantie niet met het juiste aansluitstuk maar gelukkig had pomp 1 nog een oude en daar paste mijn aansluitstuk bij. Dus voor de rest van de reis gas genoeg. Ik laat de koel/vries tegenwoordig op gas staandan doet ie 't het beste en weet je zeker dat de accu's zo vol als mogelijk worden geladen. Voor de rest weinig te melden vandaag of het moet zijn dat de rit van Sevilla naar hier door een prachtig landschap ging. Morgen kijken in Mazagon en dan via Huelva naarPunta Umbria, waar we hele grote schelpen hopen te vinden. Als het goed is weet ik daar nog wel een mooi plekje om te gaan staan. We naderen nu heel snel Portugal.

 Vrijdag 24e

Het is zolang we ons kunnen herinneren al mooi weer, maar sinds we in Spanje zijn is het helemaal super zonnig, echt strandweer, op het strand zitten, dat hebben we dus ook bijna de hele dag gedaan. Vanmorgen bij de Parador onszelf en de camper even lekker schoongemaakt, de reserve diesel uit Marokko in de tank gegoten en op pad naar Punte Umbria, we konden ons oude plekje goed vinden en daar geluncht, daarna langs de zee in westelijke richting naar El Portil en daar zijn me toch mooie stranden met ruime P,een heerlijke strandmiddag gehad en om 18 u terug naar Punta Umbria, naar ons plekje. Lean is weer schelpen zoeken en ik ga zo pasta maken, we staan hier prima.

Zondag 26e

Weinig te melden, we staan sinds gister op playa Canela op de grens met Portugal. Vakantie op z'n best. Wat Berber kettingen schoongemaakt voor de verkoop, ze zijn best mooi nu ik ze weer gezien heb. Net kwam er een enorme kudde geiten langs, weer eens wat anders dan de fraai uitgedorste Spaanse schonen. Lean veel op het strand geweest maar niet veel gevonden. Met eb zijn hier grote stukken zeebodem te bewandelen. De Costa del Luz is veel mooier dan de Oostelijke costa's en niet zo massaal bebouwd. Het weer zal niet altijd zo mooi zijn op deze tijd van het jaar vermoed ik. Misschien tergelegenheid van ons bezoek ! Morgen naar Portugal.

 Dinsdag 28 februari

Gister in Portugal aangekomen, om 9 u weggereden van een prima plekje. Het is altijd een soort van spannend om een ander land binnen te gaan vinden wij.  We staan in het gehucht Fabrica, onderweg hier naar toe hadden we ons afgevraagd waardat nou ook weer precies lag, we kwamen het op de eerste Portugal dag al tegen, 10 j geleden stonden we er op een oude olijfboomgaard aan zee en er waren de resten van een fabriekje. Nu is het met de tijd mee gegaan en is de boomgaard een enorm afgesloten landgoed van een Amerikaan, de vissers huisjes hebben plaats moeten maken voor een boulevard/parkeerterrein, waar we overigens heel mooi staan op een marmeren ondergrond.. De kust is hier heel bijzonder, het is laguna-achtig, met een tijverschil van 1.5 m en een 200 m van de kust  is een lage duinenrij waarachter de echte zee. Lean heeft er al de nodige schelpen gevonden en haar haar gewassen, het is daar prachtig en puur. Ik heb eindelijk de camper gewassen, dat was meer dan hoognodig en wat andere kleine klusjes gedaan waar je als reiziger je geen tijd voor gunt. We hebben het voortreffelijk naar onze zin, dat zal deels komen omdat we lekker rustig aan doen, misschien leren we het nog wel. Vanmiddag weer wat kettingen schoongemaakt

en veel gekletst met allerlei Hollanders die langs kwamen wandelen en ergens in de buurt in een appartement zaten, iets teveel van het goede, dus morgen trekken we weer verder. De Algarve is veel kleinschaliger dan de Spaanse costa's, hetziet er hierdoor heel liefelijk uit, veel vriendelijker, de dorpjes zien er ook als dorpjes uit.

Woensdag 29 februari

Vorig jaar was Lean op de dag na 28-2 jarig, dit jaar zit de 29e er tussen en hebben we morgen pas een feestje. Ter gelegenheid daarvan staan we op Isle de Faro, een schitterende grote en bebouwde zandplaat van ongeveer 2 km lang en max. een paar honderd meter breed, vooral de linkerpunt waar we nu staan is bijzonder mooi aan de zeezijde. We hebben ook hier heel goede herinneringen aan en staan op precies hetzelfde plekje. Lean is alweer vertrokken om te jutten, haar lust en leven.

10 jaar geleden werd het na een paar dagen ineens storm en zijn we acher een muur vlakbij de brug gaan staan, de volgende dag gewoon weggereden maar na een paar uur begon het te regenen en kon ik ineens bijna niets meer zien door de voorruit, wat bleek,de voorruit was compleet gezandstraald door de storm. We konden toen alleen als het niet regende terug naar La Plano rijden wat toch zo'n 1500 km was. De verzekeringdekte de schade.

Zaterdag 3 maart 20 uur,

We staan in Luz, ook weer op dezelfde plek bij de nog steeds niet afgebouwde wijk in het westen. Luz is een heel leuk klein dorp met mooie rotsen en een strand.

We staan prachtig aan zee met in de verte nog een paar campers. Op Leans verjaardag donderdag gingen we op Isle de Faro om 10 u welgemoed op pad voor een uitgebreide strandwandeling tot einde eiland. Na een uurtje zagen we het al aankomen, een flinke regenbui. We zijn snel teruggegaan naar de laatste vissershuisjes maar kwamen daar drijfnat aan. Onze eerste echte regenbui in 10 weken. We zijn maar terug naar de camper gegaan en Lean wilde liever een stukje verder rijden, ons doel werd Signora da Rocha, waar we een bijzonder plekje wisten. Na wat omzwervingen kwamen we daar om een uurtje of 4 aan, en alles was nog als we hoopten, alleen de kleine cabane was een fraai restaurant geworden en de bestrating mooier gemaakt. We hebben er tot vanmorgen fantastischgestaan in ons eentje, wat wil je nog meer. Het restaurantje had sardines in de aanbieding dus trok Lean de knip open, we hebben ze lekker in de camper in de ondergaande zon opgegeten.

Er kwam nog een lokal met manderijntjes langs en voor 2euri haddden we 5 kg. We zullen flink moeten door eten, ze zijn lekker dus dat zal wel lukken. Vrijdag was het af en toe bewolkt maar niet slecht, een heerlijk rustige dag met wandelingen over de rotsen en naar de kapel. Het restaurant had wifi dus kon ik wat spelen met het tablet, de laptop wilde niet online, hij bleef steeds naar offline werken gaan, hopenlijk lag het aan de onveiligheid van de vrije wifi. Gevolg was dat ik die site niet kon bijvullen en daar ben ik flink mee achter. Ook weer een nieuwe schade in de badkamer ontdekt, de vloer begint te scheuren, ik wordt er wel schij.......ziek van zeg.

De tocht naar Luz vandaag ging via leuke kustdorpen en het weer is vrij goed, we zijn wel verwend natuurlijk. De kwarteltjes die ik had gekocht vertrouwde ik niet, dus het was een vegetarische hap vanavond. We zijn bezig naar een dvd serie van m'n zus Margriet te kijken, een spannende flink uitgemolken thriller, die zich in Kopenhagen afspeeld, maar je wilt wel steeds verder kijken, nog 5 afleveringen/avonden.

 Zondag 4e maart,

 Om een uurtje of 9 uit Luz vertrokken met eem bewolkt zonnetje, wel warm. Wat is het toch heerlijk om mooie en goede herinneringen te kunnen ophalen, we zwelgden er vandaag in, Salema, plage Baranca, Cabo de Sao Vincente en plage Amado aan de westkust. 12 jaar geleden, Lean 54 + badpak kado, hippiestrand Baranca + brandingsurfers en lekker eten, Cabo + truien kopen, mossels plukken op Amado en eten natuurlijk, wat een tijden waren dat en we beleven ze opnieuw. Op Baranca hadden de hippies nu kleine kinderen, maar ze noemen een moderne camper nog steeds een plastic-fantastik.

 Dezelfde truienman stond nog bij de cabo, wij dus een stel mooie truien voor 25 euri p/s. We staan nu op Plage Amado, wat wij het mosselstrand noemen, het is gemoderniseerd daardoor kun je niet meer op het strand staan en de rotsen zijn kaalgelpukt alleen nog baby mossels erop, gelukkig waren we onderweg verse zalm tegengekomen, die smaakte met verse pasta heel goed. Het is nog steeds heel mooi hier, ook de andere stranden van de westkust die we weer bekeken hebben. We waren eigenlijk vergeten hoe enorm mooi dit westelijk deel van de Algarve is. Je hoeft in Portugal echt niet op een camping te gaan staan zoveel mooie vrijeplekken zijn er.

Toen we vanuit dat uiterste zuidwest puntje noordwaards gingen rijden hadden we beiden het gevoel dat we nu echt aan de terugreis begonnen waren. Het is niet anders,kleinzoon Nije roept, de boot wacht en de camper moet in de reparatie. Maar we doen er wel nog 5 weken over, westkust van Portugal en de ria's van Spanje wachten ons nog en natuurlijk La Douce France niet te vergeten.

 Woensdag 7e maart, 10 u pl.tijd.

We staan in Porto Covo, het stadje waar je door zijn goed gelegen baaistranden, met elke wind/zon richtichting wel lekker kunt liggen, zeker als het eb is dan kan je ook van de een naar de ander lopen, wat leuk en soms spannend kan zijn. Ik heb gister de zak met vuile was naar een sociaal centrum gebracht om 15 u kan ik het straks weer ophalen. Zo'n centrum werkt met vrijwilligers en doet van alles voor de mensen die het zelf niet meer kunnen. Wassen, eten, vermaken, schrijven, belasting en wat dan ook, mooi systeem. Moet nu wel gelijk de garage opruimen, want veel spulletjes uit Marokko zitten in m'n kledingkastjes en die moeten nu naar de garage om plaats te maken voor schoonwasgoed, vind ik altijd zo lekker ruiken.

 Maandag zijn we op advies van een medereiziger naar een bedrijf gereden dat schotel/tv systemen zou kunnen inregelen, ergens op een industrie terrein in het nergens. Ze bleken alleen in zonnecellen te doen en niet zo'n beetje ook geloof als ik naar de omvang van het bedrijf keek, maar geen schotels dus. Nou geloof ik al in het toeval of inshalla of hoe je het ook wil noemen maar dit was er toch een sterk staaltje van. We staan daar net buiten dat bedrijf nog even koffie te drinken en stopt er een Portugese auto en roept een Hollandse stem, kan ik je helpen. Een Italiaan die zijn hele werkende leven in NL is heeft doorgebracht en nu in Portugal is gaan wonen. Kortom, hij wist alles van tv systemen want hij reed ook camper en dacht na mijn verhaal dat de LNB kop wel eens kapot kon zijn, hij had er nog wel eentje liggen thuis, wij daar naar toegereden de kop gewisseld, alle programma's weer downloaden en hij deed het weer.Aan/uit enz en hij deed het nog steeds, maar savonds op een andere plek kon hij de Astra toch niet vinden. Maar het probleem is kleiner geworden want de programma'szitten weer in de reciver. Wacht maar weer op de volgende hulp.

Maandagnacht in Odeceixe plage gestaan aan de Noordkant van de rivier, prachtige grote baai tussen schitterende graniet rotsen, waar je met eb heel leuk en interessant kunt wandelen.

Dinsdag via via rustig aan naar Porto Covo gereden. Ik vermoed dat we hier niet blijven als ik Lean zo beluister, na het was ophalen toch nog een klein stukje verder denk ik, ook goed.

Volgende dag

Nou dat gevoel klopte wel, we zijn een km of 10 naar boven gereden tot Sines net in zicht is. Hier zijn een aantal kleine P's aan zee, we staan op de eerste en het is hier weer geweldig, we blijven vandaag staan. Het stikt hier van de vrije plekken en allemaal ongeveer even mooi aan zee, strand en rotsen. Je ziet hier heel goed hoe de eb en vloed spelen met zand en rots, best facinerend als je dat een tijdje volgt. Er liggen altijd wel een paar schepen op de rede van Sines. Gister een lange (3 u) wandeling gemaakt waarbij we een rivier tegenkwamen en ik me eens heerlijk kon schoon schrobben, had er al op gerekend en had de shampo enz mee. Vanmorgen kon Lean dat doen in wat wij een rotsbadkuip noemen, met eb is het soms net een zwembad.

 Gisteravond ging een bloedrode zon onder in zee terwijl er recht tegenover een volle maan zich aftekende tegen de hemel, dat zijn leuke dingen voor de mensen om te zien. Het is 13.45 pl.tijd, we gaan nog even zonnen op het strand, voor mij in de wind anders is het me te warm. Tot morgen misschien.

 Zaterdag avond 10 maart,

We staan in Santa Cruz, een stukje boven Lissabon aan de kust. Gister hebben we met moeite afscheid genomen van dat heerlijke plekje, ook het mooie weer zal zeker een rol gespeeld hebben. De kust boven Sines heeft wel mooie stranden maar veel minder  toegangkelijk, grote P's achter brede duinen, als je de zee wilt zien is dat niks. Rotsen zijn er ook niet, het is net Nederland in de zomer.

We hebben veel ooievaars gezien rondon Carvahal. Vlak voorbij Sebutal kwamen we in de Serra da Arrabida een leuk strand tegen, het weer was super top dus we zijn daar blijven staan, het was net Curacao zo warm en zo'n heldere zee. in de nacht hebben we voor al dat moois moeten betalen. Had ik net die dag tegen Lean gezegt dat we de hele reis nog geen muskieten waren tegengekomen, vannacht waren ze er om ons te terroriseren (vanmorgen kon ik er 4 doodslaan, ze zaten vol met mijn bloed, Lean heeft nergens last van ) bovendien  was het te warm voor onze dekbedden en te koud voor zonder, en last but not least, reden er de hele nacht auto's van vissers af en aan met muziek en luide stemmen. Het was dus een klutnacht, terwijl we nog wel de zon schitterend hadden zien ondergaan en de maan zien opkomen.

De problemen van een reiziger zijn af en toe niet gering, dat begrijp je nu wel. We zijn vanmorgen behoorlijk vroeg vertrokken met een frisse wind in de rug richting Lissabon, als je de tolbrug over bent ga je gelijk linksaf langs de kust,dat is een dubbele stadsweg die tot aan de westkust loopt, druk, smal en dus spannend. Maar wel mooi om te rijden.

Via de Cabo Raso op de hoek ga je naar het meest westelijkste Europese plekje : de Cabo da Roca, ze hebben geprobeerd er een feestje van te maken, ach het ziet er leuk uit. Daarna geprobeerd een nachtplek te zoeken maar dat viel niet mee vandaag, de plekjesbaas kon zich nergens in vinden dus rijd de driver gewoon door, tot ie er genoeg van krijgt, dan wordt de plekjesbaas een beetje angstig en is het volgende plekje, waar we al eerder langs gereden waren, ineens wel goed. We staan hier nu prima op een boulevard hoog boven de bulderende zee. Morgen niet zoveel rijden als het kan hoop ik, doeiiiiiii.

 Zondag na Zaterdag

 We staan op praya Velha vlak boven Sao Pedro De Moef op 39.46.225 en 09.01.608. Een strandje met een bijzonderheid, door een bepaalde vorm van ondergrond zijn de branding golven hier veel hoger dan elders, spectaculair om te zien en het geeft veel zoute damp, we konden na een paar uur staan weinig meer door de ramen zien. We staan echt helemaal alleen, moedig van Lean.

We zijn ongeveer 80 km omhoog gereden, het zijn hier veel hoge kusten met in de baaien een strand. Bijzonder is Peniche wat op een grote wrat van Portugal ligt, er zijn daar, op weg naar de Cabo, heel bijzondere rotsformaties, anders dan alle andere die we gezien hebben, ( foto ) hoe zaldat in godsnaam ontstaan zijn.

Vlak daarboven ligt Baleai, het brandingsurf gebeuren van Portugal, ziet er heel gezellig uit. Moest van Lean gelijk het internetadres van de kasteelachtige B&B aan Willempi door Sms'en, want die zou nog een weekje ergens gaan surfen. Weer prachtig zomerweer vandaag + zondag, dus het was overal erg druk want ook de bewoners hier genieten van hun land. Het ziet er naar uit dat het voorlopig zo blijft, we treffen het geweldig.

We zijn nog langs/door Nazare gereden, als je op de boulevard rijdt zie je aan het eind een enorm hoge rots waar een soort wagentjes omhoog getrokken werden. Boven bleek een flink stadsdeel te staan, van waar het een geweldig uitzicht gaf op de benedenstad met het strand en de zee. Het uitzichtpunt was wel toeristisch maar leuk en de dezelfde truien waren er 5 euri goedkoper dan bij de cabo vlak bij Sagres, pech !

Maandag 12 maart

We staan op praia de Barre naast Aveiro. Vanmorgen in zeer dichte zeemist vertrokken, maar we hadden een stukje binnenland dus daar hadden we al snel geen last meer van. Het was een rommelige rit tot Figueira da Foz, daarna werd het heel mooi door de bossen tot Praia de Mira, wel vlak langs de kust. We herkenden de weg gelijk want de vorige keer stonden we even stil om op de kaart te kijken en toen hoorden we ineens prachtige kerkmuziek met een koor erbij. We snapten er niets van want we dachten alleen op de wereld te zijn, vlak daarvoor hadden we nog tegen elkaar gezegt tijdens de koffie dat je zo'n grote stilte nergens meer hoort, echt helemaal niets. En toen ineens die muziek, het was even iets bijzonders. Wat bleek, er stond een paar honderd meter verder een kerkje waar ze druk aan het zingen waren. Alles midden in het niks, alleen bomen.

De laatste km'ters voor Mira is de weg erg slecht. Geluncht op de boulevard van Mira waar vissers met tractoren bezig waren sleepnettenbinnen te halen. Bij de ene eb zetten ze ze uit en bij de volgende eb halen ze ze binnenvol met sardines als het goed is gegaan. We dachten vanmiddag nog met de ferry naar de overkant van de lagune te gaan, maar met onze laag op de grond hangende camper bleek dat niet mogenlijk, jammer want nu moeten we om de lagune heen rijden over grotere wegen en daar houden we niet van.

We gaan daarom gelijk door tot voorbij Porto, en dan zijn we bijna weer in Spanje waarals eerste de Ria's op ons wachten, daar hebben we ook heel mooie herinneringen aan.Het zijn op de kaart allemaal geel/groen wegen, kijk daar houden we wel van, daar lusten we wel pap van zogezegd. Vanmiddag een paar uur heerlijk in de hete zon op het strand gezeten, we zijn vast al wel een beetje bruin geworden. Coordinaten zijn 40.37.017 en 08.45.165.

Dinsdag 13 maart,

Vanmorgen weggereden met de TT aan over grotere wegen naar Porto, ging allemaal prima, voorbij Porto gelijk naar de kust waar een paar onaangetaste vissersplaatsjes zijn, wel wat lastig te rijden maar het lukt allemaal. Gestopt op een strandje bij Praia de Suave Mar, klein en eenzaam, er is ook een riviertje, dus heb ik de camper gewassen, heerlijk in de zon gezeten en gewandeld.

Op het strand lagen veel heel fraaie kiezels in allerlei formaten en kleuren vaak ook gemelangeerd.Je kunt daar heel mooi wandelen en genieten vande branding tussen de rotsen in zee. Om te slapen zijn we iets door gereden naar Castello do Neiv, door het dorp naar de kust waar je achter de hoge duinen een mooi P vind, bij wat huizen en met zicht op een flinke rivier, jongelui varen daar met de kano.

Hier kon je nog mooier wandelen op het strand achter de duinen, beeldschoon samen, duinen, zee en de rivier en ook nog een stuk pine bos. Een beetje lyrisch werden we ervan. Dat was dus woensdag ochtend.

We kwamen tot de conclusie dat reizen een verslaving is, je krijgt er geen genoeg van. Afijn we zijn natuurlijk toch doorgereden en via via Spanje binnen gereden met de kmteller op 45747 en 16 fantastische dag/nachten Portugal nachten de rug. Portugal is geweldig.

In dit laatste stadje voor de grensbrug scoorde ik op de weekmarkt 2 van de beste en mooiste instapmatjes, nu maar hopen dat we die nergens vergeten.Vandaag voor het eerst in tig weken weer een lange broek aan en een lichte trui over het T-shirt, naar mate we meer Noordwaards komen wordt het wel wat frisser, zeker in de nacht en ochtend. Maar de zon is er nog steeds de hele dag. We staan nu in Moana aan de bovenkant van de Ria De Vigo op een leuke P aan het water midden in het dorp. We kijken uit op Vigo, een grote stad die in de 2 wereldoorlogen een belangrijke rol heeft gespeeld met zijn zeer grote haven, fraai gezicht al die lichtjes in de verte.

In de Rio zijn heel veel drijvende werkeilandjes geplaatst waar Maricos worden gekweekt, het is een grootschalige bedoening..Laatst ontmoetten we een jongen die wel 50 x een 5 l. can met zeewater vulde, op de vraag wat hij daarmee ging doen antwoorde hij dat hij een amateur koraalkweker is en thuis allerlei soorten koraal probeerde te laten groeien en die hadden om de dag vers water nodig. Dus we konden hem wat koraal uit Curacao laten zien dat Lean altijd meesleept. Zijn droom was om zoiets nog eens te mogen zien in het echt. Aan de westkust van Portugal groeit een klein wit koraal, we hebben heel wat stukjes ophet strand gevonden, het heet Caracas of zoiets, maar volgens mij hebben we het in Rota, Spanje, Ook gezien. Morgen verder Spanje in.

Donderdag 15 maart.

Vanmorgen met al weer mooi weer verder getrokken, de Ria's vielen tot nu wel een beetje tegen, veel meer stedelijke bebouwing dan in onze herinnering en dat achter elkaar, druk en niet mooi. Eindelijk na Sanxenco veranderde dat en gelijk goed ook, prachtige vergezichten verwenden ons weer. Iets ten westen van Ogrove is een schitterend natuurgebied, erg afgelegen dus geen nachtplek maar wel voor overdag. Er zijn veel heel grote rotsen, en een plek erbij is net de Spaanse Stonehenge. Het heet Con Negro.

Wat onderwater flora.

Ruim na de lunch doorgereden tot een eiland met een kmters lange brug verbonden met het Continent, zoals ik zag staan. Het heet Ille de Arousa en we staan op een heerlijke plek op een mooie P aan zee. Er staat een bewoond restaurant naast, dus ook weer een veilig gevoel. De aalscholvers waren ons uitzicht. Op naar morgen.

 Vrijdag 16 maart

Vannacht een weersomslag gehad want er is bewolking en regen , niet steeds maar afwisselend, blijft hoorden we, het hele weekend. De korte broek enz in de kast en de winterkleren er weer uit, zo hoort dat toch ook in Noord Spanje. We rijden de Ria's op en af en het wordt steeds mooier en mooier en het weer valt lang niet tegen. Vergezichten om iedere hoek en berghellingen met bloeiende brem, prachtig gezicht. We stoppen op Plage Francisco op een nieuwe P aan zee, tijdens de avond wandeling bedachten we dat we hier de vorige keer ook gestaan hebben, op een ander plekje. We staan ongeveer 50 km twesten van Santiago de Compostella, waar we deze keer niet heen gaan. Santiago heeft de Jacobs schelp in haar stadswapen en wij zoeken altijd en overal naar de deksels daarvan. Lean maakt daar de mooiste kunstwerkjes van en op Curacao doet ze dat van cocosnoten die daar zo uit de boom vallen. Ze kan eigenlijk van alles gebruiken dat zie je wel.

Zaterdag 17e

Was het om 9 uur nog zwaar bewolkt om 12 uur bij de Cabo Finesterre scheen de zon alweer, hier moet je geweest zijn het meest westelijke puntje van Spanje. Het ziet er leuk uit en natuurlijk de mooiste vergezichten over de Atlantische Oceaan.

Verder zijn we gestopt in Pindo waar indrukwekkende en heel mooie rotsformaties zijn. Na wat strand wandelstops uiteindelijk gestopt bij Razo op de Plage de Beldaoi. Hier stonden we weer prima aan een heerlijk groot strand, zonder schelpen jammer genoeg. Hier in de buurt was 12 jaar geleden de ramp met de Valdisperre, alle stranden en vogels kwamen onder de stookolie, we mochten er toen niet op, vrijwilligers in witte overals maakten ze schoon, dat was voor Spanje een grote milieuramp. Lean gaf een vrouw met een zwaar invalide man uit bewondering en respect een Marokkaanse halsketting,

in het gesprek zei ze dat ze het niet zwaarder dan niet invalide mensen hadden alleen anders. Wat een kracht hebben die mensen. Tegen 12ven nog wakker geschrokken van vuurwerk vlak naast ons.

Zondag 18 maart,

Vannacht weer heel veel regen maar bij het opstaan droog, dat is de goede verhouding zou ik zeggen. Vandaag een prachtige rit gehad met een stop in A Coruna bij de beroemde Torre de Hercules, erg mooi en groots. De stad is zeer ruim opgezet en ziet er gezellig uit, voor ons te groot, gelukkig was het zondag ochtend en dus niet druk zo konden we goed om ons heen kijken, prachtige boulevards langs de zee en de zon scheen volop dus dat hielp ook mee voor een goede indruk.

Verder weer een mooi rit vandaag met stops bij de div langskomende stranden en uiteindelijk gestopt in O Vicedo. Dat ligt aan de Ria del Barqueiro, eerst aan de onderkant bij een mooi strand met grotten die bij eb, en dat was het, in te lopen zijn, heel apart, er waren een paar schelpen voor m'n dushi dus die was een beetje blij. Om 6 uur zijn we naar het dorp en de haven gereden en daar hebben we prima gestaan met politie controle, wat wil je nog meer. Prachtige uitzichten op de omliggende dorpjes met al hun lichtjes, over het water. Vannacht weer flink geregend en het wordt nu echt kouder. Ik heb de korte broek alweer in de kast moeten doen en de lange met een dikke (nieuwe) trui eruit gehaald. Je blijft aan de gang. Er was toch weer veel zon vandaag.

Maandag 19 maart,

Was wel weer koud vannacht, 5 graden maar prima geslapen. We stonden langs een laag muurtje pal naast het water en vanuit bed zag ik alleen maar water en de andere dorpjes die rondom de baai lagen. Verder de mooie kustweg afgereden langs vele kleine haventjes. De mooiste was wel die in Viavelez, helemaal beschut voor de enorm ruwe zee die voor de monding tekeer ging. Er kwam net een vissersschip binnen,was spectaculair om te zien, ook de doorgang in de rotsen waar het water in en uitstroomde. Het gehele dorp zag er authentiek uit.

Vlak voor Ribadeo wisten we een smalle kustweg die pal langs de zee gaat, zo'n km of 20 door een prachtige natuur met veel plekjes om te staan maar voor Lean nog wat te vroeg om te stoppen. In Ribadeo even geLitl't voor wat voer in de koelkast en wijn, pastis en rum niet te vergeten.Verder gereden tot een uur of 3 en toen waren we bij Playa Cadevedo, een grote baai omgeven door hoge rotsen met een kiezelstrand en een groot grasveld en daar stonden we helemaal alleen heel mooi, er was ook water. Vannacht een beetje geregend en toen we opstonden om 7.30 u was het nog maar 3 graden. Later zeiden we tegen elkaar, morgen doen we de verwarming een uurtje aan dan hebben we gelijk warm water, wel zo lekker. We waren het vanmorgen gewoon vergeten, zo naar ons zin hadden we het.

Dinsdag 20 maart,

De gasfles was leeg vandaag, hebben we vanaf Sevilla mee gedaan, de koeling heeft steeds op gas gestaan. Als we de koeling tijdens het rijden op 12 V zetten doen we 6 weken met een fles, nu hebben we er zeg maar, 4 weken mee gedaan, ook prima. We reden zo lekker vanmorgen in een heerlijk zonnetje door een prachtig landschap, we zouden zo nog wel een jaar door kunnen gaan, we droomden om dan via de Adriatische kust en Griekenland naar Turkije te rijden en dan door de Baltische Staten en Polen, om dan zo einde september weer richting Portugal/Marokko te gaan en dan volgend jaar april weer terug te komen in NL. Gekkigheid hoor, we gaan gewoon naar huis en van de zomer 4 mnd met de boot naar La Douce France, ook geen straf hoor.

Dus vandaag een prachtige rit gehad met afwisselend de 632 en de snelweg. Want ook de rit op dit stuk snelweg is soms adembenemend, die aqaducten, tunnels,bergen en ravijnen, die soms nog in een nevel verpakt waren en dan een felle zon erop,schitterend gewoonweg. Maar ook de 632, een gele binnenweg, is op dit deel o zo mooi. Hij laat je echt het platteland zien met de gehuchten en boerderijen, soms hoog op de rotsen gelijk aan zee. Met een miljoen bochten en afdalingen en daarna weer omhoog tussen bloeiende bomen en struiken door. Onder en over de snelweg heen, je wordt er stil van. Afijn we stopten in Comillas, een kleine maar wel Universitaire stad waar we op een P aan zee staan naast de haven. Lean vindt het maar matig, niet uitdagend genoeg geloof ik. Soms heb je dat, we wilden ook niet doorrijden. Als troost maakte ik lekkere Kabeljouw met brocoli en gebakken banaan met kerrysaus erbij, wordt het toch gezellig. Geen regen meer vandaag en komt voorlopig ook niet heb ik begrepen. Schat dat we dondermiddag Frankrijk wel binnen zullen rijden.

Deze opslaghuisjes zie je overal in Noord Spanje, in allerlei soorten, maten en leeftijden.

Woensdag 21 maart

De lente is begonnen, we zijn belachelijk vroeg vertrokken met zon en laat ergens aangekomen met zon en daartussen alleen maar zachte maar aanwezige regen, de hele dag door en het wordt onze laatste nacht in Spanje. Dus een voor ons afscheidsdag. Maar ja, het hele leven bestaat uit afscheid nemen, daar zijn we al aan gewend. Om 8.20 u super uitgerust en voor ons doen heel Fit zijn we weggereden en gelijk een prachtige kustweg, dat is eigenlijk de hele dag zo gebleven. Het ene mooie weggetje na het andere en het ene vergezicht, over de zee of het land, na het andere, het hield niet op. We zijn vandaag ook de Picos d'Europa gepasseerd, altijd een mooi vergezicht.

Door de rotskust is de zee maar op weinig plekken toegangkelijk, vandaar de uitzonderlijk lange rijdag, er zijn bijna geen staplekken. In Sopolama op een puntje in zee geluncht, zou je evt kunnen overnachten. Het enige bijzondere, behalve de buiten gewone mooie kustweg, is dat er in San Pelaio (Gaztelugatxe) een grote eilandrots in zee staat waar een kerkje op gebouwd is.

Je kunt aan de foto's wel zien dat het motregent.

Met de camper kun je niet naar beneden dus konden we het van een afstand fotograferen.Nog een 50 km en we zijn in Frankrijk, ook weer leuk. Voor zoon Jaap zou ik scheerschuim en aftershave balsum van het merk Lea menemen, de scheerschuim heb ik, morgen weer proberen om de balsum te kopen, ben al in tig winkels geweest, tot nu nada. Uiteindelijk zijn we gestopt in Ondarroa aan de westkant van de stad waar een mooi strand met rotsen is.

Uitzicht over de grensrivier vanaf Na-Sa de Guadalupe.Waar je langs komt als je de schitterende GI 3440 neemt.

22 maart,

We zijn weer in France, ons oude thuisland, altijd leuk om hier te zijn. We staan op het strand van Messange op een grote P. Je ziet de zee niet maar hoort hem wel. Vanmorgen 2 heel mooie stukjes gereden, van Ondarroa naar Zarautz en van Lezo naar Hendaye(GI 2440). Gelukkig maar want de rest van de rit naar, tot een 25 km ervoor, was  ronduit klut. We zijn nog overal wezen zoeken naar aftershave balsem voor Jaap, maar het bestaat niet meer, niemand kende het merk ook, maar het gaf een boel rondgerij. PechJaap. Van schrik hebben we toen tegen ons principe in de peage gepakt.

Lean gaat liever de Bretonse en Normandische kust nog een keer doen dan deze westkust van France. Daar zijn geloof ik meer schelpen te vinden en is iets uitdagender. Dat strand hier is ook wel erg saai om te zien, alleen maar zand zover je kunt zien en nauwelijk leuke plekken om te staan. We gaan dus morgen via de rode en tolvrije wegen naar boven, Bordeaux, Nantes, Rennes, St. Malo en dan vandaar de kust af naar Duinkerken. Hebben we vorig jaar ook gedaan, met heel goede herinneringen.

Vrijdag de 23 maart

Mijn moeder zou vandaag 99 jaar zijn geworden, ze heeft helaas de 63 niet eens gehaald. De drieling van broer Fred is vandaag ook jarig, schat dat ze 6-27 zijn geworden. Vandaag een lekker stuk opgeschoten op onze rit naar St Malo, we zijn ongeveer op de helft en staan op een uitgestoken vinger in zee, en wel op het uiterste puntje daarvan. We hebben het over Point de la Fume bij het dorpje Fouras op een schiereilandje iets ten westen van Rochefort. De hele dag, tot 15.30 u, in een stralende zon gereden op deels 4 baans en het meeste rode wegen. Ongeveer 375 km wat voor ons wel heel erg veel is op1 dag. Het ziet er naar uit dat we morgen wel aan de Bretonse kust zijn. Er staan hier veel tractoren met platbodem vaartuigen waar ze de oesterteelt mee oogsten enz.

We kijken uit op een eilandje Ile de Aix en iets verder het beroemde Fort Boyard en links zien we het schiereiland Ile de Oberon. Vermoedelijk staan er, nu onderwater, allerlei rekken waar oesters in zitten, interessante bedoening is dat, zullen we in Bretagne ook zien maar daar gebruiken ze platbodems die ook kunnen rijden op de zeebodem. We verheugen ons op de prachtige wandelingen die je kunt maken als het eb is en de schelpen die je dan vind.

Zaterdag 24 maart

Dat is heel goed gegaan vandaag, weer met hoogzomer weer op snelle wegen naar boven gereden. Om 14 u waren we in Saint Malo. Vlak daar voor op een mooie aire geluncht, water getankt en de ramen gepoetst. Vorig jaar op deze tijd waren we hier ook en ook toen was het mooi weer zoals nu. Het is hier wel overal erg druk omdat het weekend is. We staan op een CP voor 6 euri, als ze die tenminste komen ophalen, het is al 20.15 u en net donker. Het plaatsje waar die bijhoord is Hirel, kmtje of 25 ten westen van de Mont Saint Michel waar we dus morgen langsrijden. Zijn we nu al een paar keer ingeweest, het is wel goed zo. Vanmiddag waren er in het dorpje hiernaast strandzeil wedstrijden, leuk gezicht zo'n surfzeilplank achtig iets op wieltjes en een surfzeil erop. Ze brachten er niet veel van terecht vond ik, maar misschien is het wel heel moeilijk.

We kwamen er net achter dat we de TV helemaal niet misten, de kop die we van de Italiaans/Hollandse Portugees hebbengekocht is vermoedelijk ook "opgeblazen" of zo iets, ik vind het niet de moeite om het onderweg te laten maken. Zal maandag eens kijken of er een Franse dongel met sim tekoop is, internet mis ik wel en die kunnen we de hele zomer op de boot dan gelijk ook gebruiken. ik wil graag de site opladen maar omdat bij Mac te doen zie ik niet zitten. We gaan morgen vrolijk verder het is nu ruim 20.30 u en hoogste tijd om de kooi in tegaan.

Zondag 25 maart

De zomertijd hebben we helemaal niet bij stil gestaan, dat wordt dus een extra uurtje slapen vannacht. We staan nu op een plek waar we vorig jaar geluncht hebben, op N 49.42.628 # W 01.52.104 , een P aan.zee in de wildernis. Waar we gister op deze tijd in de hete zon lagen te bakken, hebben we nu onze dikke jas en coltrui erbij aan, er staat een koude wind en zeemist waait om ons heen, het is buiten nu 10 graden. Het is hier een beetje een wild strand en met eb, wat het nu is, ziet het er zelfs een.beetje luguber uit. Het is een km of 20 ten westen van Cherbourg.

Een km of 6 oostelijker hebben we ook al eens op zo'n plek gestaan alleen was dat boven op de rotsen 20 m boven de zee. Daar heb ik toen kokkeltjes geraapt, gekookt en gegeten, matig vond ik. De westkust van deze "oprisping" van Bas Normandie is eigenlijk wat lastig te berijden, heel veel witte weggetjes die erg smal zijn, met wat stops ertussen zijn we redelijk doorgereden tot hier. Met dit weer is het geen plek om te blijven staan dus zullen we morgen wel weer verder rijden, we naderen invasiestranden. Avranches, de oorlogshaven hebben we al gehad.

Maandag 26 maart

Wat een dag was het vandaag, gewoon een feestdag. we vertrokken vanmorgen na een heerlijk rustige nacht naar de D 45 en gingen verder oostwaards, prachtig zo eenvoudig en simpel ziet het er hier uit. Ik dacht in Cherbourg een USB stick te scoren met een simard erin maar DeCler had niks en we voelden er niets voor om het centrum in te gaan. Voor de kust van Cherbourg ligt een hele serie forten als eilanden, deels met elkaarverbonden door een dijk.Verder doorgereden op de D 16, weer prachtig, en met div. tussenstops geluncht op Plage Vicq (grappig want m'n 1e vrouw heet Vic) daar flink gewandeld en onze eerste platte Jacobsschelpen geraapt, de deksels, een schitterend plekje maar het was te vroeg voor ons om te blijven staan. Dus verder naar Pointe de Barfleur met een heel hoge vuurtoren naast de oude. Ook een mooie staplek maar nog steeds te vroeg, hoewel ?

Pointe de Barfleur waar je heel mooi en rustig kunt staan met de camper.

Daarna een mooie rit, veel direct langs de zee, langs dit stukje oostkust naar beneden. Ik mopperde dat ik vond dat ik weer te lang moest doorrijden langs zoveel mooie staplekken, maar op een moment bleven we toch staan op de kruising van de D 421 metde D 129, de voorzitter begreep wel dat het mooi genoeg was geweest. Nou, het is hier een feest zo'n prachtig groot strand en de eb kwam eraan. Ik kon zo de mossels van het strand oprapen, later bleek dat ver in de zee een oude kwekerij met palen stond waar ze door de branding vanaf kwamen. We hebben ze gegeten en ze waren heerlijk, geweldig toch !

Je mag raden welk bord van wie is. Grappig is dat er in veel mossels baby crabbetjes zitten.

Als je langs deze kust rijdt ben je automatisch bezig met de landing in juni 1944 die hier heeft plaats gevonden, we staan 5 km boven Utah beach en morgen zien we de andere landingsplaatsen. Ik heb er alleen maar films over gezien en boeken over gelezen, maar het was een vreselijke oorlog hier. Sommige vergelijken de heftigheid met de slagen bij Verdun en omstreken in de 1e wereld oorlog, zo veel slachtoffers liepen hier recht de kogelregen in, onvoorstelbaar voor ons die de oorlog niet hebben meegemaakt. Vanmiddag sprak ik een oude man die samen met en voor zijn zoon een restaurant aan het verbouwen  was in een oude bunker waar een groot zwaaikanon op had gestaan. Hij had er na de oorlog als kind mee gespeeld, het was gedemonteerd en weg, dat vond hij nu wel jammer.

Vergeet nog dat Lean bij de cabo haar jas ineens miste, ze bedacht dat ze die bij de lunch op de spiegel aan haar kant had opgehangen, na het schelpen rapen. Wij dus terug, het was 15 km. Inmiddels hadden we een weddenschapje : als hij er nog lag zou Lean op mossels tracteren, als hij er niet meer lag had ik pech. Hij lag er nog. Later dacht ze de mossels van vannavond nog te kunnen claimen maar daar trapte ik niet in. Lean is weer als een kind zo blij met haar vonsten op het stand

en de borrel ging er goed in, je moet wel oppassen met die vaatjes vacuum wijn als je het zo naar de zin hebt. Tijdens het koken zet ik vaak een CD op en doet Lean hem tijdens het eten weer uit en zei vannavond daarna "wat een heerlijke stilte he, alleen het ruisen van de golven hoor je" waarop ik zeg "maar ik hoor jou wel steeds tijdens die stilte" vreselijk gelachenen nog eens ingetapt.

Rest me nog te melden dat de binnen deur handle van de zij ingang er los bij hangt, weer een mankement erbij. Hij werkt net nog maar rammelt tijdens het rijden. Zo te zien moet de deur eruit om erbij te kunnen komen, het is toch niet normaal meer wat een probleem camper dit is geworden. De importeur heeft inmiddels laten weten de materialen voor de kapotte douche vloer te willen vergoeden uit coulance, ik heb laten weten dat ik dat echt niet genoeg vind en m'n rechtsbijstand hiervoor ga inschakelen. De arbeids kosten zijn veel hoger dan die kosten, hij kan me wat. Ik snap niet wat ze bezield, ik zit nog in de garantie periode van 2 jaar. Geen Dethleffs kopen mensen.

Dinsdag 27 maart,

Vanmorgen uitgeslapen, dwz om 7.45 gingen de luikjes open en om 9 u reden we weg van dit mosselstrand verder naar beneden. Er zijn hier heel veel stoeterijen en ze laten de paarden met eb draven op het strand, meestal met een silky achter zich, een schitterend gezicht. We hebben dat verschillende keren gezien vanmorgen.

En dat allemaal onder een heerlijke zon en weinig wind. Je gaat vanzelf van een stuk oostkust naar een stuk noordkust en kom je langs alle landingsstranden, Utah beach,Omaha beach, Pointe de Hoc = de grote begraafplaats en Arromanches. Je ziet overal de herinneringen aan de invasie, kanonnen, landingsvaartuigen, mobiele bruggen, bunkers en nog veel meer. Het wordt allemaal nog steeds heel druk bezocht.

We zijn gestopt in Courseulles sur Mer, een leuke plek op een duin aan de kust waar je van september tot april vrij mag staan. Wij wisten uit ervaring dat je hier veel platte deksels van St Jacobsschelpen op het strand kunt vinden tijdens de eb. Je kunt ze ook zo krijgen bij de mooie viskramen in het dorp ,aar dat is niet leuk. En dat zijn de schelpen waar Lean haar vlinders van maakt. We zijn, na een paar uur gezond te hebben, om een uur of 17 het strand opgegaan, in eerste instantie vonden we niet veel, wat bleek, we waren iets tevroeg. Later konden we ze weer zo oprapen, het is leuk je ziet ze zo komen aandrijven in de zachte branding en we hebben er zeker een dikke honderd. Samen met de vorige raapsels kan Lean nu wel weer een jaar vooruit. We werden extra beschermd door het grote oorlogskruis dat hier naast de camperplek geplaatst is.

 Woensdag 28 maart,

Een rommelige dag vandaag, met volle zon weer vertrokken om 9.30 u en langs de kust verder gereden, maar dat viel niet mee. Erg veel bebouwd en afgesloten boulevards, dus het ging steeds over bebouwde binnenwegen en daar houden wij niet van. We kwamen in Deauville en stopten bij de weekmarkt, heel leuk, toen merkten we ook dat het een bijzonder gezellig stadje is, rond de haven is het de moeite waard. Daarna raakten we in verkeerd aangegeven ?wegomleidingen terecht richting Honfleur en waren we de kluts even kwijt. Uiteindelijkde TT aangezet op Le Havre en ook dat hadden we niet moeten doen, we verzeilden midden in de stad in de drukte, waardeloos. Maar we zijn eruit gekomen en staan nu in de Port du Petrolier van St. Jouin-Bruneval, een km of 20 boven Le Havre. We hebbenl  lekker gegeten en gedronken en alles is weer goed, we staan hier heerlijk rustig samen met een paar andere campers.             Het is trouwens in Deauville gelukt om een USB stick te kopen van SFR waar ik ook van de zomer, als we met de boot in France zijn, gebruik van kan maken. Ze hebben hem geinstaleerd en ik ga hem morgen uit proberen met de site updaten, we zullen zien.

Etretat.

2 x de tolbrug bij La Havre.

Donderdag 29 maart

We staan op Criel Plage, na een heerlijk rustige rit vanaf de petroleum haven waar we heel goed geslapen hebben. We mochten wat water tanken bij een restaurantje in verbouw en zo hadden we weer alles aan boord wat we nodig hadden. Omdat we eindelijk een Franse dongel hebben hadden ik zin in een middagje internetten dus zijn we redelijk doorgereden zonder al te veel getuttel. Om 13 u waren we hier, er stonden al een 10 tal campers en nu nog zo'n aantal erbij. We staan tegen het weiland aan dus hebben we van niemand last. Lean heeft lekker gebakken in de zon en haar haar gewassen met de buitendouche en daarna met zeewater uitgespoeld, vindt ze lekker geloof ik. Zelf heb ik heb deze site aangevuld en wat mailtjes over de as. reparatie verwerkt, zal mij benieuwen wat ik allemaal uit de kast moet halen om m'n zin te krijgen. De verbingding was niet sterk genoeg om de foto's op de site te zetten, dus dat komt in Andijk wel. De weerberichten lijken wel minder mooi weer aan te geven, we gaan bekijken of we eerder dan 7 april naar huis rijden, ietsje rekken is prima als het mooi weer is maar met regen zie ik dat niet zitten. We kunnen binnen de 2 dagen thuis zijn als het moet.

 Vrijdag 30 maart,

18 april wordt in ieder geval de luchtvering vernieuwd en de 19e heb ik een afspraak in Winterswijk bij de verkoper. Een mens kan niet meer communiceren zonder internet. Vandaag niet zo veel gereden, we staan nu op de boulevard aan het strand van Merlimont,

iets boven Berck. De rit was niet zo boeiend voor ons, als we vogel liefhebbers waren geweest wel. Hoewel we ook prachtig landelijke villadorpjes zijn doorgereden, een soort van eenvoudige Wassenaartjes.Rondom de Baai van Somme draait het allemaal om vogels en wandelaars. Je zou je bijna gaan schamen dat je er met de camper bent. We zijn wel veel mooie kunstwerken van vogelfiguren tegen gekomen op de diverse rotondes. Om een uur of 14 gestopt omdat ik dan de tijd zou hebben om met het dongeltje te spelen, hij gaf wel verbinding maar zo traag dat de boel steeds stopte. Dat was dus waardeloos en beloofd niet veel voor van de zomer, dan liggen we vaak ook op min of meer afgelegen plekken.

In Marokko hadden we zelfs op de meest eenzame plekken, zelfs in de woestijngebieden, toch verbinding. Lean heeft heerlijk in de zon liggen bakken en zegt dat de duinen en het strand waarin en op we staan wel heel erg mooi zijn. Ga straks ook maar even kijken. Vanavond eten we een lekkere verse eendenborst . Na het eten ben ik een flinke strand/duin wandeling gaan maken in de ondergaande zon en als een kleine jongen, me van een hoge duin laten afglijden met van die grote stappen. Heerlijk was dat, het zand is ongelofelijk fijn het is net poeder. Je kunt hier aan de boulevard overigens duidelijk zien waar de " vooruitgang" begonnen is, waar wij stonden staan prachtige jaren 20 huizen en verderop beginnen de appartementen.

Zaterdag 31 maart

Niet te geloven maar we staan in Katz op het eiland Noord-Beverland, op een heel leuk plekje dat we vorig jaar per ongeluk, gelukkig ontdekt hebben. Schitterend uitzicht opde Oosterschelde en de Zeelandbrug.

Vanmorgen was het ineens hartstikke koud en vochtig en hadden we er genoeg van, we wilden naar huis en daar waren we iets meer dan 300 km vanaf, dus wat let ons.We zijn op ons gemakje langs de prachtige duinen, via Duinkerken en de Belgische kustnaar Nederland gereden. In Belgie moesten we wachten voor twee enorme bruggen waar een wel heel groot schip doorvaarde, het ging uiterst langzaam met voor en achtersleepboten.

Door Zeeuws Vlaanderen en de Schelde tunnel (die toevallig een tolvrij dag had) naarKatz, om 18 u waren we daar en heb ik ons galgemaaltje bereid, het was nog steeds koud hoewel we geen regen hebben gehad gelukkig. Morgen rijden we verder.

De planning was om 6 dagen later aan te komen, maar een plan is een slecht plan als het niet veranderd/aangepast kan worden heb ik geleerd. Het is nog 220 km naar Andijk van hier.

Zondag 1 april

Dat ging van een leien dakje vandaag, rond de middag waren we thuis. Eerst nog even langs broer Gerard om de nieuwe toegangpasjes van het park op te halen, een sepcard hebben we nu en dat werkt gemakkelijk. De tuin viel niet tegen, er zijn gelukkig een stel oude iepen gekapt die flinke overlast gaven met takjes verlies bij stevige wind, we moesten vroeger een paar dagen rapen, nu lag er bijna niets. Wel zijn er een aantal heesters doodgevroren en ook de heggen lijken een opdonder gehad te hebben, even afwachten wat die gaan doen. Er is een nacht met min 27 graden hier geweest hoorden we. Het was heerlijk om weer in ons huisje te zijn en we gaan morgen lekker aan de slag om het weer een thuis voor ons te maken en kijken of alles wat we hebben meegenomen een plekje kan krijgen.

Nawoord

Het was een fantastische reis van 114 dagen, daarin hebben we, schrik niet, 16012 km gereden door 6 landen. Dat is een gemiddelde van 140 km per dag. En we hebben 37 keer op een camping gestaan, alle keren in Marokko. Alle andere dagen (77) hebben we vrij gestaan. Totaal hebben we, zonder kadootjes voor onszelf en de kinderen 5400 euri uitgegeven aan eten, drinken, diesel, vermaak en campings enz. Dat is een gemiddelde van 47 euri per dag. Waarvan diesel de grootste post was, we hebben een kleine 1800 liter verstookt.

We hebben een veilige, fantastische, mooie, interessante en vooral gezellige reis gehad.                                                                                                         Een paar minimale parkeerkrasjes mogen de pret niet drukken.

En hier heb ik 114 dagen tijdens het rijden tegen aan moeten kijken, hoe vind je dat !