VAN 8 TOT 20 MAART

 

 

Vrijdag 8 maart 7 uur.

Nou, dat gaat niet lukken, gisterochtend goed weer maar verder de hele dag regen en een harde wind, wel met een 22 graden. Lean heeft wat op het strand gerommeld enzo en ik ben eerst de foto's gaan uitzoeken en benoemen en daarna deze site op het net gaan zetten. Ben je zo een uurtje of 4 verder, tot nu staat het verhaaltje erop en de foto's tot 2 weken geleden. We hebben de meteo Maroc bekeken en die gaf nog veel regen aan de komende dagen hier in het noorden. Dus hebben we besloten om straks naar Tanger te rijden en op de boot te stappen. De wind gaat minder worden dus dat vaart wel prettig.             We gaan ons geluk in Spanje proberen hoewel daar het weer ook nog niet oke is maar het leek er beter dan hier, op de TV. Vermoedelijk rijden we snel naar het oosten voor de meeste kans daarop.

 

Zaterdag 9 maart 9 uur

We staan in Tarifa en de timetable was gister wel even anders dan gedacht. Om 8 uur vertrokken op weg naar Tanger Stad waar we om 10.30 aankwamen en te horen kregen dat er gister vanwege het weer geen ferry's uit Tanger en Tarifa waren vertrokken maar wel vanuit Algeciras en Tanger Med, de buitenhaven aan de noordkust 30 km verder. Daar waren we dus net langs gereden, dus wij weer terug. Het was een gekkenhuis toen we daar aankwam omdat er geen boot op tijd voer, er stonden dus vele honderden vrachtwagen, campers,besetlbussen en gewone auto's nogal door elkaar in een lange rij.

 

De politie en douane werkten op top maar dan werkte geloof ik averechts, de chaos was groot en dan is het ook echt chaos in Marokko. Uiteindelijk konden we om 22 uur op onze ferry rijden en om 23 uur vetrekken en kwamen op Europeese tijd om 1 uur s'nachts aan. De douane liet ons gelukkig snel door en een half uur later stonden we op een rustig plekje in Tarifa.

De stevige borrel smaakte best. Vannacht hevig geregend en ook net nog een enorme hoosbui, de straten staan vol met water.

We gaan Marijke, de "Spaanse" zus van Lean even sms'en over de locale weerberichten om te beslissen of we gelijk naar het oosten gaan over de snelweg of op ons gemakje onder de bergen langs. De verwachtingen op internet gister waren erg algemeen en we zijn nu voor internet weer afhankelijk van wifi, maar we kunnen gelukkig wel weer voor een redelijke prijs de telefoon gebruiken. In Marokko was dat even 2 euri per minuut of bericht, dus zet je hem gewoon uit en controleer hem 1 x per dag op berichten en mailden dan gewoon terug.

 

Zondag 18 uur

Gister vanuit Tarifa een prachtige rit door de bergen gemaakt, we zijn naar Algeciras gereden en daar de weg omhoog naar Barrios om gas te tanken. Vandaar binnendoor naar Castillo de Casteller, een bijzonder dorpje boven op een berg naast een embalse (stuwmeer)

 

Vandaar weer terug naar de kust naar Soto Grande en verder omhoog naar San Luis de Sabinillas, een dorpje aan zee met een mooi P aan het strand. We hebben daar al eerder gestaan. Overal langs de weg staat de mimosa uitbundig in bloei en ook de brem en door de overvloedige regen is het heel groen overal. Ook vandaag veel regen gehad met af en toe een vleugje zon, net genoeg om hem niet te vergeten, maar het is eigenlijk heel erg.

Vanmorgen besloten om niet langs de kustweg naar het oosten te gaan, als je toch niet met je doos in het zand kan zitten hoef je ook niet langs al die vreselijke plaatsen te rijden met al die grote gebouwen, dat werkt deprimerend. Dus zijn we via San Pedro naar Ronda gereden en vandaar op binnenweggetjes via Alora naar Antequera, een heel erg mooie rit door de bergen en veel groen. Daar hebben we de snelweg gepakt en via de rondweg van Granada, naar een klein dorpje onder de snelweg om te overnachten, het heet La Peza, we staan op een plekje bovenin het dorp en kijken er helemaal overheen, maar het is niks bijzonders.

We zijn wel de hele rit door de Sierra Nevada gegaan, we staan dus hoog in de bergen op, ik schat 11 a 1200 meter, het is hier koud, de kachel zal wel aan moeten. Iets boven ons is de sneeuw/vorst grens, we zien de sneeuw overal om ons heen op de bergtoppen, een mooi gezicht die vorstgrens. Morgen nog een uur of 3 rijden en dan zijn we aan de onderkant van de oostkust bij Faro Roldan, waar onze rit langs de zee omhoog begint. 

Maandag 21 uur.

We staan weer aan zee, om een uur of twee waren we aan de kust na alweer een schitterende rit door de hoge bergen en daarna door het natuurpark van Nijar. Daar vlak voor zijn de western dorpen waar cowboyfilms worden opgenomen omdat het hele gebied blijkbaar op het wilde westen lijkt.

 

 

 

 

 

We hebben 12 jaar geleden deze dorpen bezocht, was wel grappig. Chico, de tekkel die we toen hadden was doodsbang van al die namaakschoten in de show. De wegen in de bergen hebben soms een verrassing in de vorm van een tunneltje. Het gebruik van zonnecellen is in Spanje heel gewoon en je ziet het veel.

We hebben geen groter contrast ooit gehad op 1 dag wat het weer betreft, vanmorgen hoog in de bergen een paar graden boven nul met de verwarming aan in de camper en striemende regen en wind, niet normaal meer. Maar vanmiddag lagen we te zweten in de zon op het strand en waren we blij met een verkoelende wind. Ongelofelijk en dat in 6 uur tijdsverschil en 200 km verder.We blijven morgen in ieder geval staan en woensdag zien we wel weer verder.De weersberichten op RTL 4 waren niet erg duidelijk wat de costa's betrof.

 

Woendag 13 maart 8 uur

We staan toch weer in Carboneras op het zelfde plekje als een week of 6 terug, dat was gelukkig vrij. Gisterochtend zag het er goed uit en we zaten net buiten in de zon aan de 2e koffie toen de politie kwam vertellen dat we daar alleen mochten parkeren en dat er zelfs geen matje buiten mocht liggen, nou, da's niet te doen voor ons. Als we ergens niet welkom zijn gaan we toch gewoon weer, een km of 10 rijden en we zagen dat ons plekje hier vrij was en zijn gelijk gaan staan. Maar de zon heeft het laten afweten, bij ons net niet geregend maar op zee zag je steeds flinke buien drijven op de zeker 6je wind, T is redelijk.

 

Lean is gaan schilderen, ze heeft nu al 4 mooi geworden opjecten, een echte kunstenares. De zon schijnt gelukkig weer, als dat zo doorgaat...........               We gaan straks rijden, als het een beetje mee zit is er een km of 40 naar boven een mooi plekje dat op ons wacht.

 

Donderdag 14maart 8 uur.

En dat klopte, we staan heel mooi in El Pozo Del Esparto. Sinds lange tijd de zon uit de zee zien opkomen in een onbewolkte hemel, het ziet er dus schitterend uit. Het ziet er naar uit dat het weer vanuit het zuiden steeds beter wordt, we nemen het mee naar boven. Gister overdag op een strand boven Garrucha gestaan, we konden daar water tanken en de casette legen en vlak daar naast achter de bomen in de luwte van de wind heerlijk bruinen in de zon. Er liep een jonge aardige en mooie Marokkaan rond die af en toe bij langs rijdende mannen in de auto stapte, nou dan weet je het wel, maar we hadden er geen last van. Iedereen probeert zijn brood eerlijk te verdienen toch !

Maar voor de nacht leek het ons niks en zijn we langs de mooie kustweg door de heuvels tot hier gereden, een klein dorpje waar op verschillende plaatsen campers staan. Bewoners zijn er nauwelijks, we gaan weer wat bijkleuren vandaag.Vraag ik net aan Lean of het al verantwoord is dat ik naar buiten ga, ik lig nog lekker warm onder m'n dekbed van de koffie te genieten, of gelijk wordt het dekbed van me afgetrokken om te luchten of zoiets, want ze is al een uur heel actief met schoonmaken enzo, ook moet de camper 30 meter verplaatst worden want daar is het net even anders schijnt het.

18 uur. Een topdag, ik kan niet anders zeggen, op het plaatsje 30 meter verder, Lean heeft daareen goed gevoel van. Gelukkig hebben we nog wat eten aan boord al is het niet veel want we blijven hier morgen ook staan. We zijn inmiddels flink rood gekleurd. We hebben ook een nieuwe paus, genoemd naar mijn patroonheilige, Franciscus vanAssisie.

 

 

 

 

 

Zaterdag 16e maart 7.30 uur

We gaan straks weer rijden, het is fantastich geweest op dit plekje, ook gister een heerlijke zon. Veel geluierd, gelopen en gelezen. Er zijn wat sluierwolken, kijken of de zon die ook al op is, ze op kan lossen. We komen langs Aquilllas en ik vermoed dat daar een Litl is om weer wat boodschappen te doen.We zullen zien waar we eindigen vandaag, altijd en verassing.

 

Regelmatig kom je kunstwerken tegen onderweg.

Maandag 18 maart 7.30 uur.

We staan iets boven Gandia op Platja de Xeraco, niets bijzonders maar ik had er gister genoeg van en wilde om 5 uur stoppen, Lean wil meestal maar doorgaan tot de idialeplek gevonden is, die we volgens mij dan al gepasseerd zijn.We zijn dus zaterdag en zondag rustig langs de kust omhoog gesukkeld en hebben nog koffie gedronken bij Marijke en Coos en mochten de watertank vullen, ook mocht ik weer een grote zak van hun heerlijke sinasappels plukken.

Het weer was niet onsoortig alleen gisteravand een plotselinge en enorme hoosbui. De barometer is gestegen en het ziet er nu al heel mooi en onbewolkt uit. Gister dus ook door Benidorm gereden en je weet niet wat je ziet daar. Al die honderden prachtige flatgebouwen in allerlei kleuren en vormen, ik vond het echt een bijzonder gezicht maar moet er niet aan denken om er te wonen.We hebben, behalve onszelf, geen Benidorm bastards gezien, het was er heel rustig gelukkig, dat rijd wat gemakkelijker in zo'n grote stad.

Dinsdag 19 maart 7.30 uur.

We zijn uitgekomen bij een faforiete plek van ons en wat staan we hier weer leuk. Er is van alles te zien op zee met de kijker, een levendige boel. De zon kwam al om vijf voor zeven op en het ziet er heel mooi uit voor vandaag. De T zijn iets lager dan in het zuiden maar in de zon merk je daar niet zoveel van. Misschien blijven we wel staan, dan kan ik de camper weer eens een wasbeurt geven. Lean is buiten al foto's aan het maken en ik blijf nog even lekker liggen met koffie en tablet.

Het is nu 20.45 uur en GTST zit er weer op. Het was een heerlijke dag vandaag, een af en toe gesluierde zon maar over de dag genomen heel goed. De camper heeft een grote schoonmaak gehad, veel gelezen en gewandeld, wat wil je nog meer. Die delta waar we vlak onder staan moet je zien als West-Friesland, zo'n 3 hoekige uitstulping ook ongeveer net zo groot en in de onderhoek waar wij dus op uitkijken is een grote zandvlakte in de zee, een soort van atol, die met tientallen knipperlichten is aangegeven.

Met de deltakustlijn, haven en vaargeul verlichting zien we ongeveer 50 knipperlichten in de diverse kleuren, een apart gezicht zo in de verte. Morgen gaan we weer rijden en we nemen de rode 340 en verder de tolvrije snelweg. Als het rustig is op de weg zitten we misschien morgenavond al in La Douce France.       Ik schat de afstand minder dan 300 km.

Maak jouw eigen website met JouwWeb