Vandaag de hele dag in de regen gereden maar ons humeur is zonnig. Afgelopen nacht perfect geslapen met een volle maan erbij en vanmorgen om 9 uur vertrokken. Over de rit is weinig te melden, we konden tanken voor 1,272, dus dat is leuk en er ligt nu een mooi stuk zalm in de koeling voor straks. Heb nog een pakje Hollandaiese saus in het magazijn, samen met nieuwe krieltjes en venkel woordt dat weer smullen. Je hoort er meer van, doeiiii. onderstaand kasteel stond ook daar ergens.

Het is nu ineens vrijdagavond en we staan in een dorpje ergens vlak voor Riquena in Spanje. Horizontaal gezien hoogte Valencia, maar dan zo'n dikke 100 km landinwaards. Gister vertrokken om via de rondweg van Bordeaux door de Les Landes te rijden. Dat klinkt eenvoudig maar met Lean naast je verveel je je nooit.

Ze is dus eigenlijk hartstikke bang op de weg en helemaal op de snelweg met al die vrachtwagens die er maar op komen rijden en je vaak inhalen. Ze laat dus zeer luidruchtig weten wat ze daar steeds van vindt, en dat zijn geen complimentjes hoor. Eerst vraag ik dan nog rustig of ze dat niet te luid wil doen want het irriteerd mij op de een of andere manier enorm, al rijdende op een ook voor mij vreemde hectische (rond)wegen. In NL is het trouwens precies hetzelfde. Maar ze kan zich niet inhouden, dat lukt haar niet.

Binnen 10 minuten sloegen dan ook de vonken er vanaf en toen ik dan ook nog een, in haar ogen, verkeerde afslag nam, ( de eeuwige concurentie tussen de vrouw en de TomTom ) toen werd het echt brand en daarna de ijsselijke stilte. Het is die dag niet meer helemaal goed gekomen, ergens onder Pamplona zijn we een dorpje ingegaan, hebben de camper neergezet en ik ben in bed gedoken, ik was erhelemaal doorheen. Zo'n mens kan je wat aandoen niet ! Keihard en gewoon doorgaan zonder aanziens des persoons. Toch nog wel een borreltje samen in de zon.

Afijn, goed geslapen en in een betere sfeer vertrokken en al gauw was die weer prima. Gister en vandaag alleen maar zon gehad, dat rijdt natuurlijk prettig en alles ziet er veel mooier uit. Weer veel tolvrije snelweg vandaag door prachtige maar heel verlaten gebieden en morgen hebben we veel geel/wit/groene wegen in bergachtig gebied dus dat wordt heel mooi. Als de berekening klopt staan we om een uur of 2 aan het strand. Morgen meld ik je waar.

 Zondag 19 januari 12 uur.

We staan aan zee aan de zuidkant van het dorpje Platja de Xeraco, we hebben een stukje naar boven geslapen maar dit is een veel mooiere plek, waar we denk ik wel blijven staan. We zijn gister niet langs een super gekomen dus ik moet wat improviseren met eten. Het is nu weer redelijk zonnig, vannacht en gister afwisselend flinke buien en zon gehad. Onderstaande was m'n leesplekje in de zon en daaronder waar ik op uitkeek. De grote rots in de verte is die bij Denia.

De rit door de bergen gister ging anders dan gepland, bij het begin van het eerste traject zagen we zelf die weg helemaal niet zitten, een smal en slecht onderhouden stuk leek het maar tommy regelt vanzelf een alternatief. Bij het 2e deel van het traject zei de pomphouder op onze vraag of we dat met de camper konden doen duidelijk nee, dus weer een omweg maar we stonden toch om 15uur aan zee. Even lekker op het strand gewandeld en gelezen in de zon. De TV doet het al een paar dagen niet, het signaal is er net niet helemaal, ga dat straks even uittesten. Later las ik op het camperforum dat de Astra 1 en 2 ongeveer op hetzelfde signaal zitten en dat een enkele keer de schotel dan op 2 gericht is terwijl we 1 moeten hebben. In Catral was dat zo hersteld, er is een formule voor die ik heb opgeschreven en bewaard. We hebben een paar x GTST en een x Boer zoekt vrouw gemist. Onderstaande foto is bij een Gabo voorbij Denia.

 Maandag 20e 18.30 uur.

We staan maar iets naar beneden aan de zuidkant van Platja Piles. Gister en vandaag een heerlijk rustige dag gehad met veel gewandel in duinen enzo. Het weer was prima, zon met wat wind, dus als je daaruit bleef zat je heerlijk. Morgen gaan we naar Britt en Wibe in Calpe,

ze woonden tot voor kort in France, waar we ze van kennen. We hebben wat lekkers voor ze meegenomen en voor B een schilderij van haar zus. Woensdagochtend rijden we daar weg richting Catras waar we ruim 2 weken blijven om op de tekkels te passen. Dat is een heerlijk huis met een heel grote ommuurde tuin vol met super lekkere sinasappels.

 Vrijdag 23e 15 uur.

We zijn gisterochtend in Catral aangekomen. Dinsdag vertrokken met mooi weer en een heel mooie rit gehad langs de kust richting Denia en verder. Wat een prachtige stranden en zo rustig nu. Er zijn ook voldoende plekjes om te staan. Om een uur of 3 waren we bij Britt en Wibe, ze wonen in een mooi huis in lage bergen. Samen even naar de boulevard gegaan om te wandelen/winkels kijken.

Het is heel gezellig daar. Britt heeft heerlijk gekookt en de gezelligheid was als vroeger. Ze komen volgende week hier even langs dan gaan we samen naar de beroemde palmerie in Elche, hier vlak bij. Ook lekkere grote dadels kopen. Donderdag na de koffie vertrokken, langs de Lidl voor spijs en drank, naar Catral. Een rit van 106 km hoofdzakelijk over 4baans dus we waren er snel.

De tuin is ruimer want er waren 17 grote palmbomen weg gehaald en zag er schitterend uit. We gaan hier ruim 2 weken doorbrengen met lekker niksen, marktjes aflopen, met de tekkels wandelen en lezen. Je hoort weer van me, doeiiiiiiii.

Maandag 27 januari

Vrijdag C&M naar het vliegveld gereden, die gaan een tijdje naar Dushi Corsow. Het is nog steeds een lekker zonnetje met een, in de ochtend frisse wind en later op de dag gewoon lekker korte broeken weer. Gister zijn zus Miriam en haar man Peter even langs geweest, ze reizen ook met hun camper (onze vorige) in Spanje rond, we zullen elkaar nog wel eens tegenkomen ergens deze winter.

We hebben al wat regelmaat gevonden, dat gaat zo als je in een huis woont. De camper staat schoon en in topconditie op ons te wachten. Lean is al aan het kunstig doen begonnen en ik lees veel en kook af en toe wat lekkers, de dagen gaan snel.

Het is woensdag de 29e, vandaag iets bewolkt maar een prima temperatuurtje. Laatste dagen veel in de zon gezeten en met de tekkels gewandeld. Je kunt hier leuk wandelen tussen de landerijen met artichokken, sinasappel en citroenbomen en vooral veel palmboom kwekerijen. Gister moesten we veel extra lopen omdat we steeds irrigatie kanalen tegenkwamen waar we niet overheen konden, uiteindelijk konden we van een welverdiende Baco genieten, hoewel ik tegenwoordig een pastis achtig drankje in m'n cola doe, erg lekker.

Onderstaand een overzichtje van de diverse irrigatie kanalen.

Het is nu 17 uur en we zijn net terug uit Guardamar, een plaatsje aan de kust waar de wekelijkse markt was, ruim 20 km hiervandaan. Flink eind op het strand gewandeld met de tekkels en daarna wat sardientjes gegeten op de boulevard, lekker en leuk. Het is nog geen seizoen maar toch al wel veel mensen, vooral met grijs haar enzo. Meeste zijn Engels, dan nog Duitsers, Belgen en Hollanders. Ik probeerde nog een stel mooie halfhoge laarsjes te scoren maar jammer genoeg niet in mijn maat in voorraad. Gaat nog wel ergens lukken deze reis en misschien ook wel een pilotenjack. De prijzen van kleding, schoenen zijn hier heel aangenaam, ook buiten de deur eten kost weinig, zeker als je er de supermarkt prijzen naast zet.

Dinsdag 4 februari. Tijd gaat snel hier net als overal. We vermaken ons op een heel rustige manier. Het is natuurlijk niet uitdagend ofzo in zo'n super de luxe urbanisatie, dus we verlangen wel weer naar het rijden over een week. De hondjes zijn erg lief maar af en toe wat sloom, net Spanjaarden met siesta. Intussen wel heel wat van de omgeving gezien, soms wandelend, soms met de kleine auto van Marijke (C1) We zijn om het hele  natuurgebied "EL HONDO" gereden en ook erin flinke wandelingen gemaakt, leuk om een keer geweest te zijn.

De palmboom plantages vlak bij Marijke en Coos.

Ik ben dagen (nou je dagen!!) bezig geweest met nieuwe coordinaten voor de nieuwe TT 6000. Het bleek dat hij mijn bestaande niet pakte en ik wist niet hoe je die moest omrekenen. Gelukkig hulp gevonden op het Camperforum, maar ik bleek een hardnekkige leerling, komt zeker door de leeftijd. Afijn het is me nu allemaal duidelijk en ik heb zelf een heel mooi App gevonden die : vaststeld waar je bent, dat ergens heen kan sturen, omrekenen van andere notaties naar graden/minuten/seconden die ik het gemakkelijkste kan gebruiken in de TT. Verder is de TT een heel mooi apparaat met veel meer mogelijkheden dan de vorige. Na wat mailcontact met TT bleek dat ik de coordinaten uit de eerste instantie wel kan invoeren maar de aanduiding N-Z-O-W er niet voor moest zetten zoals bij alle andere notaties. Alle inspanningen voor niks gedaan maar wel veel geleerd.

Gister, maandag 2e, een tochtje binnendoor naar Santa Pola gemaakt. Een heel mooie rit door de palmbomen en olijfboom kwekerijen. We zagen op een moment heel veel olijfbomen in grote bakken staan, heel oude bomen die, schrik niet, een prijskaartje om hadden van 2400 euri. ik kan het nog steeds niet geloven. Ik had wel eens gehoord van volwassen palmbomen die 1500 of zoiets kosten. Het is vermoedelijk wel inclusief vervoer en plaatsen in je tuin, waar flinke machines aan te pas moeten komen.

Er wordt veel zout gewonnen in prachtige zoutpannen in het duingebied onder Santa Pola, direct naast het strand.

Zus Miriam en haar Peter zijn al snel weer langs gekomen, ze belde uit Murcia dat er een probleem was met de watervoorziening, die lekt ergens. Of ze dat bij ons konden repareren want alles moest uit de bagageluiken om er bij te kunnen komen en we hebben de ruimte voor als het niet gelijk lukte. Maar het was een kleinigheidje dat Peter snel gerepareerd had. We hebben samen wat gekookt en gegeten. Was erg gezellig en ze zijn de volgende ochtend door gereden.

Haar laatste voornaam is ook Maria dus ik denk dat deze foto wel past bij die van hieronder, iets minder glamour maar dat is juist zo mooi aan haar.

Straks boodschappen doen in Almoradi waar een Lidl en een Mercadonna is. De Lidl is hier in verhouding niet (veel) goedkoper dan de andere supers, maar wel hebben ze een ruimer assortiment dan in NL. Er is al ruim een week iets aan de hand in het dorp, er staan overal kraampjes en een vrij grote kermis, gister eindigde dat met een grote markt in onze toegangsstraat die weer eindigd bij een kapel waar een Maria met kind beeld staat waar het allemaal om te doen is. We hebben er gezellig langs geslenterd en een soort van zoetigheid gekocht gemaakt van noten en suiker, vast niet goed voor je maar wel erg lekker, we zullen er mondjesmaat gebruik van maken. Eergisteravond was er een heel mooi vuurwerk, we zaten in de tuin eerste klas, de hondjes vonden het minder leuk en vluchten naar binnen.

Wat ons tijdens onze wandelingen opviel is een enorm uitgebreid irrigatie systeem wat om de zoveel tijd gevoed wordt door een embalse (stuwmeer) het zijn een soort van rioolbuizen van een meter doorsnee waar steeds putten tussen zitten waarin schuiven om het water te regulieren op micronivo, uiteindelijk kunnen ze het zo op akkers en plantages laten lopen die dan ook helemaal onder komen te staan en daar een paar weken mee moeten doen. Na een paar weken ziet de grond er dan weer flink uitgedroogd uit en vol met barsten. Ik merk nu pas dat ik de bijbehorende foto's al iets hierboven heb geplaatst.

Op de foto's hier direct boven was iets grappigs omdat ik het niet doorhad. Op de bovenste een sinasappelplantage naast ons waar de boer met de motorzaag aan het snoeien was. De bomen zaten vol met blad maar op de grond zag ik alleen maar kale takken, en snapte er een paar dagen niks van. En op een dag zagen we hoe dat kwam : de schaapskudde vrat alle gesnoeide takken direct helemaal kaal.

We komen langzamerhand in de stemming om weer verder te rijden, we zien nu eenmaal graag vreemde verten opdoemen, maar we zullen ook naar ons bekende plekjes rijden, daar weten we er al heel wat van te vinden inmiddels. Morgen gaan we met Wibe en Britt naar Elche, naar de beroemde Palmoral, een historische palmentuin die op de werleld erfgoedlijst staat. 

Wel naar Elche geweest maar met z'n 2en, Britt had plotseling een vervolg afspraak met een dokter. Volgende keer weer proberen. Het was de moeite waard, een heel gezellig centrum met veel pleinen en groen. We hebben al veel palmbomen gezien de laatste weken, maar deze stad spant de kroon, hier staan er wel erg veel. Onderstaande foto's geven een impressie. De Huerta del Cure is een gecultiveerde tuin met bijzondere palmen en cactusachtigen. Buitengewoon mooi en interessant om te zien, de zon scheen uitbundig dus dat was een klein feestje, zo ook een lunchje op een fraai plein in de stad. Tegen vieren waren we weer "thuis" en hebben nog wat met de hondjes gewandeld en een lekkere borrel gedronken. In de omgeving zijn ook wat amandelplantages die nu zeer uitbundig in bloei staan.

Hierboven een gekanaliseerde rivier die midden door Elche loopt, maar er zit bijna geen water in zo droog is het hier. Onder een ballon die net bijna in de tuin landde. Je ziet ook een paar foto's van een stam met 7 vertakkingen er aan ge'ent door de oprichter van het park lang geleden.

Woensdagochtend vertrekken we hier uit Catral en gaan richting Cartagena, het zal wel weer even duren voor ik deze site weer actueel kan maken. De ballon landde bijna in de tuin.

Woensdag 12 februari 18 uur.

We staan op Platja del Pinet in La Marinada en het was een zeer goede dag. Grappig, ik zie nu dat de letters van  de tablet groter zijn dan die van de laptop die ik Catral gebruikte.De laatste dagen in het huis van C & M gingen prima, redelijk goed weer en veel met de tekkels gewandeld. Gister lekker schoongemaakt (Lean) en al onze spulletjes weer in de camper gepropt. Om 20.10 kwamen ze aan op Allicante, dat was natuurlijk wel even bij kletsen over Curacao en ook over onze belevenissen in hun huis.

Ze waren even naar ons huis op Cas Abao gaan kijken dat er nog steeds goed uitzag gelukkig. De tuin stond er mooi bij en het huis hoeft nog niet geschilderd te worden. Ze hadden een gesprek met een bevriende makelaar gehad en de verkoop stagneerde nog flink, dus nog maar geen eigen verkoop aktiviteiten ontwikkelen. Als er iemand interesse heeft hebben we altijd de verkoopsite nog, zie www.huistekoopopcuracao.nl , ook al staat daar nog de oude vraagprijs op.

Vandaag heel de middag in een heerlijke zon gezeten/gelegen, echt een topdag, hoewel de wind nu is aangetrokken en fris is geworden hebben we toch een lange strandwandeling gemaakt. Als je maar op de brandinglijn blijf lopen gaat dat prima. Op een moment zegt Lean tegen me dat ze achter me aan gaat lopen, (op de waterlijngaat veel makkelijker dan ernaast) zeg ik dat doe je al bijna 18 jaar, zegt Lean : ja maar ik weet eigenlijk niet meer waarom, zeg ik : maar ik wel. Dat was allemaal op de wandeling 2 km N/O naar de zoutpannen. Lean maakte een Spaans praatje met een soort van bewaker en dat ging haar heel goed af, goed he. Morgen weer verder of niet dat beslissen we wel bij de koffie.

Zaterdag ochtend de 15e

We staan al voor de derde dag op de oude Noordelijke boulevard van Guadamar. Aan de ene kant strand en zee en de andere een natuurpark, we gingen lunchen en hadden niet gedacht dat we zouden blijven staan. We kennen de plek van eerder. Maar we staan hier eigenlijk bijna perfect en de politie bewaakt ons met een vriendelijke glimlach erbij, wat wil je nog meer. We hadden de koelkast vol met lekkere dingen en water is hier zo te pakken. Dat bleek later wat brakkig te zijn. Gister ochtend naar het stadje gewandeld en daar wat zomerschoentjes gekocht en rondgekeken, er was een kleine maar leuke Valentijns markt. Het is onbeperkt mooi weer en we zitten veel op het strand in de zon te lezen, nog geen10 meter lopen. We waren daar steeds alleen, het is een stukje tussen 2 bouwvallen in en afgesloten tot de zee, dus het is geen doorgaande wandelroute.

Vanmorgen door het park gefietst tot aan de monding van de rivier Segura, waar ook een grote jachthaven is en een urbanisatie. Er loopt een pier ver in zee en daar kun je ver kijken en waar veel sportvissers zitten te wachten op een visje aan hun haak. Er was ook een vissersboot te zien die zijn vangst lost.

Ook de netten moeten gerepareerd worden.

Gistermiddag kwam er achter ons een andere NL camper te staan en we zagen vanmorgen toen ze wegreden pas dat de man niet alleen was, die vrouw is de camper niet uit geweest, ongelofelijk toch. Na de lunch gaan we weer het strand op, Lean is nu haar fietstocht aan het maken. Morgen rijden we verder, er schijnt een grote markt te zijn ergens tussen Guadamar en Torrevieja in, dus dan weet je het wel.

Maandag 17e, 15 uur in Los Nietos.

Min of meer een km of 20 pal ten Oosten van Cartagena aan het binnenzee meer Mar Menor. Heb Cartagena altijd al een mooie naam gevonden, net als Cadiz. Toevallig zijn het beide Marine steden net als Den Helder.

Afijn, zondagochtend vertrokken na drie heerlijke strand dagen. Zaterdagmiddag en zondag eerst nog gewandeld met Fernando, de hond van een oudere camperaar die niet goed ter been meer is en alleen reist, was wel even leuk zo'n actief beest. De markt was enorm groot met natuurlijk veel van het zelfde, Lean heeft het ruim een paar uur uitgehouden maar ik had het met een half uur wel bekeken. Om een uurtje of vier ergens aan het zuidelijkste einde van Torreviega een redelijk goed plekje gevonden, direct aan zee met mooie wandelrotsen. De bewolking kwam wat opzetten met een niet koude wind erbij. We lagen lekker vroeg in bed. Ook vandaag bewolking maar met een frisse wind, het is evengoed wel zo'n 18°. Net een flinke wandeling, nu maar even een tukkie doen denk ik.

 Het is donderdag 20 februari en hoog zomer, voor onze begrippen.

Vanmorgen was zo'n mooie ochtend, je kent het wel, alles is oke en je bent lief voor elkaar. Toen we de luikjes open deden glinsterde de zon net op het water en hoorden we alleen de branding ruisen, we staan helemaal alleen op een groot lang gerekt steenstrand. Verderop staan nog meer campers maar die zien of horen we niet. Ik weet de naam niet maar het is vlak ten zuiden van Mazzaron, afslag Canada en dan vlak voor playa Percheles ( wat een heel mooi strand is maar je mag er niet overnachten) links af de piste op We zijn hier in de buurt meer geweest maar nog niet op dit plekje.

Ik dacht dat we niet veel lpg meer hadden maar dat kon eigenlijk niet, bleek dat ik wel fles 2 open had gezet maar niet de knop van de duo controle op fles 2 zodat hij nog steeds op fles 1 stond en die gaf een rood randje. Nu is het deurtje van de vriezer weer ontregeld, lastig om onderste boven dat weer te fixen, maar ik heb het vaker gedaan het gaat lukken. Dinsdag werd het weer wat minder en in de avond zelfs regen, dat was lang geleden. We zijn dinsdag langs de kust verder gereden en door Cartagena naar La Azohia, door een kleine bergketen vlak ten z/w van Cartegena. Daar wisten we een rustig plekje tussen palmbomen.

Onderweg nog gestopt in La Union, vlak voot Cartagena, voor een verrassend grote markt, lekker geslenterd en niks gekocht. Het is een oud mijnwerkers dorp met in de prachtige oude Mercado een sociaal centrum. Door een grote stad rijden geeft altijd wat stress bij Lean maar het ging goed. Toen we terug liepen naar de camper zagen we al dat er verdacht dicht op camper een kleine auto geparkeerd stond en idd hij stond er tegen aan en ook nog half op straat. We besloten te wachten tot de eigenaar kwam maar die kon ons ook zien staan en zou dus niet verder komen in de hoop dat we zouden wegrijden, een uurtje kat en muis gespeeld waarschijnlijk.

Lean kreeg er genoeg van en op advies van een garageman blokkeerden we de wielen van de auto en lieten de camper iets vooruit lopen, gelukkig geen beschadiging en we konden doorrijden. Gister in Mazzaron flink boodschappen gedaan dus we houden het hier wel een paar dagen uit met dit prachtige weer.

Vrijdag 21 februari 18 uur ergens in de bergen ten n/w van Murcia.

Heerlijke strand/zon/lees dagen gehad maar vandaag wilde ik toch lpg tanken en we kozen voor Murcia omdat we dan daarna het binnenland in konden, weer eens wat anders dan de vlakke zee. Er ging toch 35 liter bij van de 44 max. Dus goed ingeschat. Bij Mac Donalds ge-internet, inloggen gaat lastig met een tablet, er waren geen problemen gelukkig. Voor 1.25 diesel getankt en dan de bergjes in. We hebben een tijdje de Rio Seguro gevolgd die in Guadamar in zee uitkomt. Uiteindelijk staan we helemaal in het niks bij een waterkracht centrale aan het einde van een doodlopende weg.

Heel veel bloesems gezien vandaag, in alle rose nuances die je kunt bedenken. Hier vlak bij staat een hypermodern gebouw dat niet in gebruik is genomen terwijl het er zo te zien al wat jaartjes staat. Op een EU bord staat het bedrag van 6 ton euri's, daar gaat het belasting geld dus heen. Morgen weer richting kust via Lorca naar Aquillas. Maar het is wel heel erg mooi in de bergen.

Zondag 23 8 uur.

We staan idd aan het strand in Aguilas, helemaal aan de zuidkant van het stadje. Gister weer een schitterende rit gehad door de Siera Segura. Tjonge wat een mooie uitzichten, nog veel meer en vooral grotere amandel plantages dan gisteren, waardoor je soms oneindige bloesemvelden zag, vooral als je ze van bovenaf zag. Het is niet te hopen dat er een nachtvorstje komt. We dachten nog wat rio's te zien maar dat waren allen droge beddingen, op 1 na en dat was een heel klein stroompje. Daar lekker geluncht en de ramen gewassen.Vlak voor Lorca zagen we nog een heel grote varkensfokkerij, honderden reusachtige zeugen met een klein eigen schaduwplekje en allemaal kleintjes erbij  gemiddeld 11 per zeug, wel scharrelvarkens maar kunstmatig gevoed.

Alles tezamen bijzonder om te zien. In Lorca bij de Mac nog even online gegaan, het tablet van Lean krijgt geen toestemming en die van mij wel, heel vreemd, in Murcia ook al. Straks hier op de boulevard nog eens proberen. We gaan straks iets meer naar beneden en zoeken weer een lekker rustig plekje, we hebben al een paar dagen niet in de zon gezeten zie je en die is er wel steeds uitbundig.

Maandag 24e 15 uur.

We staan in San Juan de los Terreros, een paar km onder Aguilas in een op het strand doodlopend straatje waar de paar huizen die er staan verlaten zijn. Het regent een beetje. Vorig jaar hebben we hier ook 1 nachtje gestaan. Gister deed de keukenkraan het ineens niet meer, heb ik vorig jaar ook gehad en het was een heel gedoe om er een nieuw microschakelaartje in te wurmen ( ook om er een op de kop te tikken trouwens), maar ja het leven van een "proffesionele" camperaar is soms niet eenvoudig.

Het zijn kwetsbare dingetjes blijkbaar. Ik ga hem nu niet vervangen maar een losse normale schakelaar monteren, dan moet je eerst schakelen en dan pas de kraan openen, zal wel even wennen zijn vermoed ik. Omdat we ook weer wat moesten fourageren zijn we alvast richting Mazzaron gereden en bijven staan voor de nacht op het strand van Punta de Calnegre. Dat was helemaal niet verkeerd en hebben daar lekker in de zon kunnen lezen enzo. Was een nieuwe plek voor ons. Straks eens kijken of het lukt met de schakelaar.

Mooie tuinen en prachtige uitzichten, ook naar de grote camperplekken verderop. Boven typische rotsen, het lijkt wel een soort van beton met heel veel kiezels.

Miriam en Peter belden nog op omdat ze dachten dat Lean jarig was, maar dat is volgende week op 1 maart. Ze waren op dat moment in Carboneras, een kmtje of 40 hieronder. Ze hebben ook geen haast, we zullen ze nog wel een keer tegenkomen of afspreken.

Vrijdag 28e de zon is net op

We staan op de rotsen boven het strand van Las Negras, woensdag zijn we hier aangekomen na een heel mooie kustrit vanaf Aguila. Mooie bergjes aan zee met een goeie weg erop, steeds de mooiste vergezichten. Het is een natuurpark hier, als je een wandeling maakt, wat veel mensen doen, zie je ongeveer het zelfde wat je duizend(en) jaren geleden ook zou zien. Het heet Gabo di Gata. Vlakke stukken doen ons denken aan de eindeloze steenwoestijn die we helemaal onderin Marokko gezien hebben. De laatste dagen niet onbeperkt zonnig, af en toe een wolkenveldje, maar we zaten wel steeds buiten, lezen en wandelen. We stonden heel mooi onder Aguilas en zijn de volgende dag nog naar een nog beter plekje gereden een paar honderd meter verder. Ik zag al aan de lichaamstaal van Lean dat we moesten verkassen en ja hoor, na het lijf poetsen en boenen kwam het er weer uit.

Ik vond het prima, we zijn langs heel veel plekken gereden maar we wilden echt een eindje opschieten. In Mojacar, een soort Engelse kolonie, even online kunnen gaan bij een "gebak" cafe aan de boulevard, erg duur maar omdat het ook erg lekker was, was dat dure dus niet erg. Heerlijke dagen hier op de klif, maar straks rijden we nog ietsje zuidelijker richting Faro di Gata, de vuurtoren op de zuidelijkste hoek hier. Las Negras is een heel klein liefelijk dorp met een strand waar veel zwarte stenen liggen vandaar misschien de naam. Zo, de koffie is op en ik ga maar eens uit bed, het beloofd een warme dag te worden. Eerst gaan we badderen in de verte op een hoekje van het strand en dan lekker schoon weer verder. Morgen is Dushi jarig (68) en komem Miriam en Peter een hapje mee-eten. De exactelocatie spreken we nog af.

Dat badderen in zee ging prima, daarna zijn we naar La Isleta gereden, een klein stukje naar beneden. Het is een schattig dorpje met leuke wandelroute's, we hebben daar water getankt bij de dorps wasplaats. Er stond een marktwagen met keukenspullen waar ik een keramische wok en nog wat klein spul gekocht heb. Daarna naar San Jose door gereden omdat we daar met Miriam en Peter hadden afgesproken, maar na het helemaal doorgereden te hebben, de weg gaat daar niet verder, vonden we het maar niks om daar te staan. Een paar stoffige parkeerterreinen midden in het plaatsje. We zijn dus weer teruggereden naar La Isleta en daar mooi aan zee gaan staan..Zaterdag  hebben we het overdag rustig aan gedaan en een mooie wandeling in de heuvels gemaakt

Er stond daar ergens midden in de busch een oude VWbus in een legergroene kleur met een NL kenteken, later hoorden we dat die bus op meer plekken in de natuur gezien was, echte liefhebbers van eenzaamheid lijkt me. Hij stond naast een groep verbrande palmbomen.

 De droom van Lean, een hutje op de hei.

Om een uurtje of 5 kwamen Miriam en Peter aanrijden, gezellig geborreld en elkaar bij gepraat over de laatste weken, ik had geen zin om te koken dus heb ik op een etentje getrakteerd bij de Italiaan, was erg lekker en gezellig. Teveel wijn, praten en wind zorgden ervoor dat we slecht geslapen hebben. De camper stond flink te schudden op z'n veren.

Zondag 2 maart zijn we om een uur of 10 weggereden, zo'n beetje onze normale tijd. Schitterend weer maar nog steeds veel wind, met rijden geen last. We zijn naar de Faro di Gata gegaan en toen zagen we de grote golven van de lage wal van een paar dagen, wat een rollers en branding. Hele stukken weg vol gespoeld met wrakhout en andere rommel, apart om te zien. We zijn helemaal naar boven gereden en dat is met een camper best wel link want er is een bochtig stuk bij waar je geen tegenliggers moet tegenkomen, de heenweg ging redeljk maar weer naar beneden moesten er toch een paar een stukje achteruit, vonden ze helemaal niet erg. Boven een spectaculair uitzicht van Oost naar West over gigantische rotspartijen in het water en in het Noorden de silhouetten van de Siera Nevada.

Na Almeria een plekje gaan zoeken maar dat viel nog niet mee, waar er plek was stond het mudje vol, toch een plekje gevonden in Balanegra, ons bekend.  We hebben daar nog even naar het nieuws gekeken, met storm vergrendel ik de schotel met een touw, maar later zijn we toch achter huizen gaan staan vanwege de harde wind.

We staan nu, Dinsdag ochtend in La Marmola op de boulevard en hebben ook gister hier gestaan, 20 km verder dan Balanegra. Bloedhete zon en enorme wind, de kont van de camper zal wel gestraald zijn. We konden op het strand zitten in een verdiepte doucheplaats, lekker beschermd tegen de wind, maar die nam flink toe en we moesten toch bescherming in de camper zoeken, niet normaal meer zeg, gewoon een zandstorm net als in de Sahara. Ik durfde de schotel niet op te zetten dus na de kip met rijst en kerrysaus vroeg naar bed. De zeer harde wind is bijna de hele nacht gebleven en de zee is heel dichtbij gekomen. Beetje beangstigend wel dat donderende lawaai om je heen van wind en branding.

Toen we hier 2 jaar geleden waren zijn we hier ook naartoe gevlucht vanaf de weg hierboven, toen durfde ik niet verder te rijden vanwege de gevaarlijke winden uit de bergen. Een winderig hoekje dus hier. Het is nu weer het mooiste weer van de wereld en de zon schijnt al onbeperkt. Eens kijken wat ons 68 jarige dushi'tje bedacht heeft om naar toe te rijden. Gister had ze het erover om langs de Portugees/Spaanse grens omhoog te gaan. We zullen zien over een paar dagen, eerst nog even de Costa del Sol deels afrijden ! Vandaag waarschijnlijk naar Motril een km of 50 verder.

Donderdag 6 maart 13 uur.

We zijn tot Calahonda gekomen waar we al 2 nachten staan aan het eind van een op het schitterende strand uitkomend straatje in een verlaten villa wijk. Het is ongelofelijk mooi weer en we zonnen veel. Vandaag blijven we hier maar gaan niet meer uit de kleren, voelde vannacht m'n billen op het laken, zullen wel wat rood zijn geworden. Lekker in zee gebadderd, wel koud maar je moet wat voor een schoonlijf over hebben. Lean heeft minder last van koud water dan ik. In een restaurant een goede internet verbinding dus dat is ook weer bijgehouden.

Behalve het gigantische strand waar nauwelijks een mens is, is er in Calahonda weinig fraais te zien en maar een paar winkeltjes. We genieten erg van de rust en de zon/zee en ik wandel en lees veel, het lijkt wel vakantie. Straks de zonnecellen eens schoonmaken, hoewel ze goed laden lijkt me af en toe schoonmaken geen slechte zaak. Morgen verder, eerst in Motril de koeling weer volladen met eten en we zitten ook bijna zonder melk, water, wijn, rum, pastis en cola. Dus er komt zo 100 kg bij, we kunnen hier morgen eerst schoon water tanken en lozen.

Zondag 9 maart 8.30 uur.

Als je gisterochtend tegen me had gezegt dat we nu hier zouden staan, zou ik tegen je gezegt hebben om daar maar niet op me te wachten Hier, is de parkeerplaats naast de Parador van Mazagon iets zuid-oostenlijk van Huelva en een km of 50 voor de Portugeese grens. We kennen deze plek maar we hebben er nog nooit zoveel drukte gezien, komt natuurlijk door het bijzonder mooie weer en dat het weekend is. Er staan maar een paar campers nu, wij staan naast een mooie bloeiende struik die geurt naar zoet gekruidde Marokaanse parfum.

Vrijdag uit Calahonda weggereden en na een mooie rit, meest pal langs zee, via Motril waar het vakantiehuis staat van de Belgiese koningklijke familie. Op een moment waren we op een een mooie P in een dorpje met palmen, aan de zee, daar zijn we gaan staan, later bedachten we dat we er eerder waren geweest. In de palmen zaten veel groene parkieten en die maken een hels kabaal, op Curacao hadden we die ook op de berg, die hebben we verder in Spanje nergens gezien, vandaar de herinnering. Tijdens de onvermijdelijke strand wandeling die heel mooi over een boulevard en rotspad met tunneltjes ging, zagen we een grote camperplek die stikvol stond, ook veel NLers. Stonden wij toch wel even mooier.

Het plaatsje heet Rincon de la Victoria en ligt mischien 10 km ten Oosten van Malaga. Er lagen wat schepen op de rede te wachten. Aan de kust was het pachtig weer maar boven de bergen zagen we wolken hangen. We hadden al afgesproken om de rest van de Costa's niet te rijden, tussen Malaga en Gibraltar is weinig rust te vinden. We zouden gewoon een nachtje in het binnenland doen en dus voor Malaga omhoog gereden, maar hoe hoger we kwamen hoe kouder de wind was en ergens ten Oosten van Sevilla besloten we om toch maar weer snel naar de kust te gaan en we waren hier om 4 uur gistermiddag, net op tijd voor onze borrel die we in de schaduw moesten drinken zo warm was het. Onderweg ongelofelijke hoeveelheden olijfbomen gezien op heel stijle berghellingen, hoe ze die oogsten is je een raadsel, maar ze rijden er toch met kleine trekkertjes door heen dus het kan wel.

Straks rijden we verder naar Punta Umbria voor de lunch en als we mazzel hebben wat grote schelpen op het strand en water tanken. Punta Umbria is net om de hoek voorbij Huelva en vlak daar voorbij zijn mooie duinen met heerlijke stranden, misschien de middag in een duinpannetje doorbrengen ?

Woensdag 12 maart 13 uur.

We staan in La Portil op alweer een prachtig plekje en nieuw voor ons. Van de Parador zijn we via Huelva naar Punta Umbria gereden en daar zijn we een paar dagen blijven staan, Lean is flink aan het schelpen rapen geweest, we hebben er gewinkeld en de was laten doen. Op het uiterste puntje is het leuk staan en er is veel te zien. Heel veel vissersboten gaan langs om nog te gaan vissen of terug te komen met veel meeuwen in hun kielzog, gaat de hele dag door en ook een groot deel van de nacht. Dinsdag zijn we naar hier gereden, na een middag op een stukje van de eindloze en prachtige stranden. Het zeewater wordt duidelijk warmer en daar "genieten'' we mondjes maat van. We blijven wel heel schoon zo.

Hier beginnen aan de kust een soort van natuurlijke vooroever projecten, die met tussen stukken doorlopen tot ver in Portugal, thuis in Andijk kennen we dat ook maar dan zijn ze aangelegd om de dijken te beschermen zonder ze te verhogen. Soms lijken het net atollen maar meestal zijn ze ook met vloed te zien. Dit stukje kust is werkelijk heel mooi, aan de andere kant van de kustweg zijn eindeloze stukken met fraaie pine-bomen.Vanmorgen een flink stuk gefietst en Lean is nu op het strand aan het jutten.

Straks rijden we toch naar een dorpje want Dushi heeft niet zo goed geslapen door de afgelegen plek. Onze vriendin Nadette is jarig en we gaan op de terugweg nog op bezoek bij hun Spaanse onderkomen/bedrijf ergens in de Siera de Gredos, iets ten westen van Madrid.

Donderdag 13 maart 18 uur.

We zijn eindelijk in Portugal aangekomen en staan aan Praia Cerado, iets ten westen van Monte Gordo. Dat is echt een overwinteraars stadje voor Engelsen en Hollanders. Het is hier een grote zandP tussen duinen en zee met een resraurantje en winkeltje.We kunnen door de open deur net de zee zien, we staan hier mooi met een andere camper onder een lantaarnpaal, prima dus. Afgelopen nacht zijn we idd naar het volgende plaatsje gereden nl. El Rompido.We stonden daar op een mini boulevaardje met eigen strand en douche, Lean ging daargewoon toples onder.

Verder wat gewandeld en gelezen, heerlijk rustig en heel goed geslapen.Vanmorgen via wat grote urbanisaties naar Portugal gereden en zijn snel gestopt want het strand lonkte. Het heeft net een kwartiertje zachtjes geregend, was echt weeeeeeken geleden maar nu schijnt de zon alweer, we waren net binnen van een lange wandeling naar Monto Gordo. Nu even nieuws kijken en gaan we aan de Nijlbaars met gebakken aardappels en knoflook/doperwten.We hebben met Lex en Nadette afgesproken dat we de 24e na de lunch bij ze aankomen. Afhankelijk van het weer bepalen we de route.

Zondag de16e maart, 8.30 uur.

Mogge, net wakker en de zon scheen over de duinen heen  door het voorste dakluik precies op m'n gezicht dus daar eerst even van genoten. Het is hier eigenlijk een uur vroeger maar omdat we maar een weekje in Portugal zijn laten we onze klokjes ed. maar gewoon staan, wel zo gemakkelijk toch.Vrijdag een klein tochtje langs de drukke kust van de Algarve en verder westwaards gereden, hier en daar op een bekend plekje gestopt en wat herinneringen op gehaald. Om Faro heen en langs de enorme golf resorts uiteindelijk gestopt op de strandP aan de westkant van Quarteira, niks bijzonders wel ruim. Kon daar even online op de boulevard en met de fiets de boel even bekeken, heel veel overwinteraars, ook veel Hollandse auto's.

Terug op de P vroeg ik aan een andere camper of ze vannacht bleven staan, als jullie dat ook doen dan wij ook. Die stem ken ik dacht ik en die gezichten, dus zeg ik wie ik ben en het bleek een Medemblikker te zijn, Jos Cabalt en z'n vrouw. Een tijdje leuk zitten praten over vroeger en over die er niet meer zijn, ben ik weer helemaal bij. Zaterdag vertrokken met al weer mooi weer, we zouden de zuidkust niet verder afrijden maar een weg binnendoor zoeken naar de westkust, de Atlantische kust dus. Het was ook de geboortedag van mijn veel te vroeg overleden oudste broer Jan.

We hebben een heel mooie rit gemaakt via Silves waar we tot onze verbazing op een paar plekken heel veel campers naast elkaar zagen staan in het niks, onbegrijpelijk. Via de prachtige Siera de Monchique met zijn miljoenen bochten uiteindelijk terecht gekomen in Almograve, we staan op een stuk rots wat in zee steekt met wat andere campers, vrij bijzondere plek moet ik zeggen. Eb en vloed is hier duidelijk zichtbaar

Onderweg gister veel kurkeiken gezien en eukaliptus bomen, we vonden gelukkig wat stukken kurk voor Lean. We hebben geluncht bij Baragem de Santa Clara, een gigantisch stuwmeer met de toegangsweg door de bossen

Lean in haar element, het vergaren is bijna mooier dan het schilderen.

Er stonden daar wat hippiebussen te overwinteren met kleine kinderen en al. Ze waren net een oventje aan het bouwen van leem en stenen uit het meer om stroom te sparen met het bakken van brood, grappig om te zien. Het was echt een lange maar mooie rit die hemelsbreed misschien maar 100 km is. Er zijn hier heel wat bronnen met drinkwater dus kunnen we weer bijvullen. We lagen net in bed gister toen vlak achter ons in het oude restaurantje een aggregaat begon te lopen, een soort antieke eenpitter zo te horen, maar Lean was al in slaapgevallen, werd even wakker en sliep weer door, snap je niks van, vast moe van alle indrukken die dag en de lange rots/strand wandeling die ze had gemaakt. Na een uurtje stopte hij weer, het was niet erg want ik had net een spannend boek op de reader. We gaan straks naar een plekje vlak onder Sinus wat we kennen, daar staan we hopenlijk alleen en kunnen we weer eens badderen in de volle rotskuipjes die bij eb te bereiken zijn, heerlijk.

Maandag 17 maart 14.30 uur.

We staan sinds gister eind ochtend op ''ons'' plekje. En wat zijn we toch gezegend dat we dit weer mogen ervaren. Je wordt hier gewoon euforisch, de zon-zee-rotsen-eb-vloed en je ziet verder hoegenaamd niemand. Gister weer wat bijgebruind tijdens een goed boek, het was hoogwater toen we aankwamen en dan is het strand niet zo groot, maar om een uur of zes was het al weer eb en dan zie je al die rotsen weer en is het een enorm strand geworden. Voor de nacht bij een andere camper gaan staan die verstopt voor ons stond. Vanmorgen met de eb zijn we heerlijk in de rots kuipen gestapt en ons gewassen, ik wilde dat ik begrijpelijk kon vertellen hoe fantastisch je je dan voelt.

Als een soort van Adam en Eva ongeveer, helemaal alleen met die prachtige natuur. De duinen zijn hier wel flink afgekalfd met de storm van een paar maanden geleden. Drie van de vier trappen zijn deels ingestort en/of weggeslagen omdat het duin eronder verdwenen is. Af en toe zie je een visser met een harpoengeweer, ze vangen weinig begreep ik. Lean is beneden en ik ga weer even lezen. Het weer gaat denk ik iets veranderen, er komt wat bewolking en de wind neemt toe, de barometer is gister wel gezakt van 1025 naar nu 1019, het wordt ook frisser.

We zullen wel naar Porto Covo terugrijden denk ik, voor een rustige nacht. Morgen zachtjes door het binnenland richting Spanje, we zoeken steeds rivieren en embalses op, die zijn er hier veel. Gister ging er op het display van de auto een lampje in de vorm van een gereedschapssleutel branden, in het boekje staat dat er een onderhoudsbeurt moet komen. Dat kan wel kloppen, om de 45K km een beurt, de eerste heb ik te vroeg gedaan en nu geeft hij aan dat het weer tijd is, dus eigenlijk ook te vroeg. In Spanje gaan we een Fiat dealer zoeken, komt me eigenlijk wel goed uit dan hoeft het thuis niet meer, want daar wacht werk genoeg.

Woensdag 19 maart 8.20 uur.

We staan alweer op een ongelofelijk plekje, helemaal alleen op een kleine landtong vande Barragem d'Alqueve. Geografisch gezien ongeveer op dezelfde hoogte als waar we vandaan kwamen alleen ongeveer 100 km oostwaards.

We zijn maandag na een heerlijke stranddag idd naar Porto Covo gereden en daar op de boulevard overnacht. Gisterochtend vertrokken naar Mertola langs de rivier de Guadiana die helemaal uit Spanje komt. Een mooie rit door het binnenland langs wat barragems. Dat stadje vonden we maar niks om te blijven staan, al vond ik er nog wel een paar leuke halfhoge schoenen. We zijn omhoog gereden tot hier, in het stadje stonden toch een stel campers met uitzicht op het meer, op instruktie van dushi doorgereden met als resultaat een klein paradijsje. Het stadje het Luz. In de verte zien we de kerk staan en een oude boerderij en verder alleen maar het meeren de andere verten, het is hier stil met hoofdletters.

De zon is net opgekomen en laat de grondmist verdwijnen, het water is rimpeloos. Af en toe het geluid van wat vogels. Straks ga ik me even wassen in het meer en dan zullen we zien of we blijven staan of dat Lean te ongedurig is om dat te doen. Ik heb al wel een grove route uitgezocht richting Nadette en Lex, Lex heeft wat nummers van mooie wegen en plaatsjes opgegeven die de moeite waard zijn . Vandaag gemeentelijke verkiezingen in NL, we zien de uitslag wel op het nieuws, dePvdA zal wel, terecht, verliezen. Gister is de uitspraak van het hoger beroep op Curacao uitgesproken, zal vandaag proberen om mail binnen te halen, ben er wel iets nerveus van.

Donderdag 17.30 uur

Lean is aan het zwemmen in de embalse de Garcia de Sola,

Het is een prachtige embalse met hier en daar recreatie mogelijkheden. Het is iets ten zuid/westen van Guadaloup, een stadje wat beroemd is om zijn klooster. Morgen gaan we daar even kijken. Er zijn heel veel embasems in deze buurt. Afgelopen nacht in Alange gestaan aan de gelijknamige embalse, we zoeken ze steedsop, zonder water is Lean niet echt tevreden. Leuke ritten van de ene naar de andere embalse, we kwamen in Villanueva de la Serena langs een Ivecodealer en die zei dat hij wel een grote beurt kon geven aan de camper.

Uiteindelijk bleken ze alleen maar de olie en filter te kunnen wisselen en hadden ze niet de goede programmatuur om de boordcomputer uit te lezen. Jammer nu moeten we volgende week toch langs Avila. Wel lekker boodschappen gedaan in een Carrefour. Gisteravond een flinke regen/onweersbui gehad maar na de middag, vandaag, was her weer helemaal mooi. De uitslag van Curacao is dat er weer een rechter ter plaatse wil komen kijken, dat is inprincipe goed voor mij want dan ziet hij hoe belachelijk de eisen van Checchini zijn. Ik ga onze vriend Alex Ooms vragen om me te vertegenwoordigen, hij is goed op de hoogte en kan zijn woordje wel doen.

De brug en het klooster van Guadaloupe.

Zaterdag 22 maart. 10 uur.

Ik merk dat ik steeds de datum opzoek om op de hoogte te bljven welke dag van de week het is, want dat ben je snel kwijt als je op deze manier reist. Gisterochtend besloten we dat we een rondrit gingen maken rond twee embalse's, ze staan met elkaar in verbinding, de Garcia de Sola en de Cijara, op de kaart zie allemaal interessante groen/wit en gele wegen. Het bleek een heel mooie rit maar duurde wel lang door de slechte kwaliteit en bochtigheid van de weggetjes. De vergezichten zijn onvergetelijk en som rijdt je er vlak naast. Ook weer zeer veel olijfbomen tegengekomen. Het was behoorlijk goed weer. Vlak na vertrek waren we in het dorpje Peloche, daar is een fraaie precreatie plek aan het meer met douche enz.

We besloten min of meer om daar na de rit naar toe te rijden en daar staan we nu ook. Onderweg hadden we noch een hachelijke situatie in een klein dorpje waar we verkeerd reden, afijn we zijn eruit gekomen en toen de zenuwen van Lean weer rustig waren kreeg ik een complimeentje voor m'n stuurmans kunst op de centimeter. Het is geen mooi weer nu al komt de zon vermoedelijk wel vanmiddag zeggen ze hier. We zitten al een paar dagen op gemiddeld 700 meter hoogte en dan duurt alles wat langer.

Vannacht ging ineens het alarm af, weer opnieuw ingesteld en om 2 uur ging het weer. Geen onraad dus straks even alle contactjes schoonmaken, dat heb ik nog eens gehad. Hopelijk kunnen we vannacht doorslapen, waar dan ook. We gaan straks weer een stukje dichter naar Gredos toe, dat ligt op 1600 meter.

Goede morgen het zonnetje is net weer op het is maandag 24 maart en we staan in het dorpje Candaleda. Hemelsbreed zo'n 35 km onder ons doel, over de weg denk 60 met een ommetje via Guisando dat letterlijk aan de voet van de Siera de Gredos ligt en die zijn best hoog, 2343 m zie ik staan. Zaterdag knapte het weer snel op, we vertrokken van ons plekje met regen maar de lunch bij een Romaanse tempelruine was in een heerlijke zon, wel veel wind. Die ruine staat aan de oever van de Embalse de Valdecanas.

Uurtje later..........Ik moest net even snel m'n bed uit omdat we ingesloten dreigden te raken door vrachtwagentjes van markt kooplui, ik had al gezien dat er hogerop wat gedoe op een pleintje was maar dat ze helemaal hier hun wagens zouden parkeren verwachtte ik niet. Een beetje ongelukkig klein plekje aan de rivier voor hun maar voor ons juist idiaal.We hebben wat Pakistaans eten gehaald in het dorp wat er best leuk uitziet met zijn mooie rivier vol met grote rotsblokken, dat hebben we vaker gezien en blijft prachtig om te zien. We hebben gisterochtend de kachel aangedaan, het was 5 graden binnen, we stonden toen op een hoogvlakte in het Parque Natural de Montfrague, een schitteend natuurgebied vol met beesten en roofvogels. Het centrum is bij een oud dorpje, wat ze net bezig zijn uit te breiden, het heet Villareal de San Carlos en is het zeer toeristische uitgangspunt voor heel veel wandelaars.

We zien steeds de sneeuw op de toppen van de Gredos, waar we ook rijden..We zijn er op een km of 30 afstand onder door gereden door een fraai oud landschap vol met grote schuren die veelal tot woonhuis verbouwd zijn. Aan de open muren kun je zien dat het schuren zijn geweest om iets te drogen, tabak misschien oid. We kwamen ook nog langs een echte burcht, er woonden mensen en er lag een groot veld met meedraaiende zonnepanelen langs, honderden panelen van ik schat zo'n 40 m2. Gister was de geboortedag van mijn moeder, ze zou 101 zijn geworden als ze niet al op 62 jarige leeftijd was overleden. Ze bekijkt vast met plezier uit de hemel wat ik allemaal uithaal. We hebben genoten van onze ritten de laatste dagen, het is hier echt heel mooi en liefelijk. We gaan nog even naar de markt kijken, Lean wordt ongeduldig zie ik, haar lichamstaal is vaak duidelijker dan haar gesproken woorden.

Woensdag 26e 7 uur.

We staan achter de kerk in een gehuchtje iets ten oosten van Avila. De markt in Candaleda bleek verrassend leuk, we konder er een paar gezellige potten met een plantje erin vinden voor Nadette en voor mij 2 mooie petten voor de zomer. Daarna mooie rit naar boven maar we zijn niet langs Guisando gereden, de weg daar naar toe bleek net zo breed als de camper en erg stijl. Vlak na de middag kwamen we bij het Credos Center van Nadette aan, ze waren hard aan het werk. Op het Center ontvangen ze groepen kinderen meestal uit Engeland, die daar een weekje in de bergen vermaakt worden met allerlei educatieve elementen van de omgeving. Kan tot een kind of 70 gaan. Het is dus een heel bedrijf op een schitterende plek in het Credos gebergte op 1600m.

De privé bungalow van Nadette.

We zijn voor de lunch meegenomen naar een plaatselijke bar en hebben daar lekker en gezellig gegeten tussen alleen maar Spanjaarden, die veel buiten de deur lunchen. Daarna het bedrijf goed bekeken en we zijn onder de indruk van wat ze daar hebben opgebouwd in 15 jaar uit het niks. S'avonds zijn we naar de Parador gegaan, een van de mooiste van Spanje, en heeft Nadette ons een rondleiding gegeven (ze is daar kind in huis want ze geeft al het personeel Engelse les) Het is de Parador waar na de Franco tijd de grondwet is getekend en toevallig werd maandag Dhr. Suarez begraven in Avila, die een initiatiefnemer van de revolutie was en daar dus bij is geweest. Een beroemd man en vandaar ook deParador beroemd hoewel daar nog veel meer koningklijke geschiedenis ligt, een prachtig gebouw.

Gisterochtend een bergwandeling gemaakt en daar erg van genoten mede omdat Nadette ons veel vertelde over de natuur en de gedragingen van de rivieren, ze maakte die met woorden levend voor ons, erg interessant. Daarna zijn wij vertrokken naar Avila waar we een afspraak gemaakt hadden voor een grote beurt voor de camper, heeft hij wel verdiend. Vroeg in de avond reden we weg op zoek naar een rustig plekje en staan nu hier. Het weer is intussen aardig omgeslagen, de keiharde en ijkoude wind giert over de hoogvlakte en de verwarming moet s'nachts aan, moet ook al ivm bevriezing. Dat houd in dat we snel doorrijden naar lagere delen, we gaan straks even een route uitzoeken en kijken of het aan de Noordkust ook zoveel wind is, anders moeten we misschien wel schuin omhoog naar Biaritz. Dan zouden we geen Spaanse kust meer zien en dat is niet zo leuk

Het is intussen 18 uur en we staan in Pedrena, een klein plaatsje tegenover Santander. Dat is zo'n beetje in het midden van de noordkust. Alles was woest hier toen we aankwamen en ook onderweg hebben we van alles meegekregen, de regen, de wind, de zee, de koude. We zouden vanmorgen via Segovia, Pradena en Burgos naar Santander rijden.Onderweg bij Segovia zagen we besneeuwde bergen met zwarte luchten er boven. Om die te vermijden zijn we viaValladolid en snelwegen naar boven gegaan maar de buien, sneeuw en regen kwamen we ook hier flink tegen. Maar we staan hier en nu is het heel behoorlijk. Morgen zachtjes door richting Franse  grens en dan zien we wel weer. Wel weer heerlijk om aan de zee te zijn.

Vrijdag 28 maart 8.00 uur.

We staan op het haven terrein van Mutriku, tussen Bilbao en Sebastian in. Een gezellig en interessant plekje maar niet perse rustig. Om er te komen moet je steil afdalen en dus straks weer in z'n 1 naar boven, het ligt nl.in een heel kleine baai met heel hoge wanden, de haven is erg goed beschermd tegen inkomend water, het tijverschil is zo'n 2 a 3 meter. Vanaf Santander zijn we over prachtige wegen gereden, we zijn niet zoals 2 jaar geleden alle kleine weggetjes ingeslagen, dat zijn er voor nu teveel, ook al is het landschap vaak wonderschoon.

De zon scheen weer volop en het is een graad of 16, dus heel prima te doen. We zijn bijna bij de Frans/Spaanse grens, ik weet nog en bijzonder mooie weg, de 3440 die begint bij Lezo, na San Sebastian. We gaan nog even kijken of ergens een Bazar de China is omdat Lean daar een mooie kunstplant heeft gezien en wat lampenkapjes. Ik heb wat extra rum en pastis ingeslagen net als 6 bakjes allioll, lekker...........Het wordt nu erg rumoerig om me heen, koffie met koek en werkende mensen buiten zorgen ervoor dat ik maar eens uit bed stap, we gaan gewoon weer verder.

Zondag 30 maart 9.30 uur

Het is ineens een uur later, het is toch wat. We hebben net ons 2e nachtje in France er op zitten, alweer bij een donderende rivier, nu in het stadje Lavardac aan de rivier De Baise die hier de rivier Gelise in zich op neemt. We staan bij de sluis en zien een boot liggen dus zal hij wel bevaarbaar zijn. Vrijdag langs de kust verder getrokken en bij Bayonne de campagne ingetrokken via de gele wegen steeds ongeveer noord/oost gaand. De kust van Les Landes vinden we maar niks en we willen niet teveel in het westen blijven hangen anders rijden we teveel om. We laten ook de Bretonse en Normandische kusten links liggen.

In France zijn de plaatsjes in het binnenland wel veel vriendelijker dan in Spanje en er zijn veel meer leuke plekken om te gaan staan. We rijden graag over de campagnewegen, de gemiddelde snelheid zal zo'n 50 km per uur zijn, af en toe in zijn vijfde en een enkele keer in de zesde versnelling. Het is de bedoeling dat we nog iets naar het oosten gaan richting Moissac en dan een tijdje naar boven tot ergens bij Tours en daar weer noord/oost onder Parijs door naar de Franse Ardennen en dan zijn we bijna al weer thuis, ook weer leuk. De kinderen en Nije, grond in de tuin fraisen, gras zaaien en in de nieuwe 208 rijden, kijken hoe het met de Paranda is en beslissen wat en hoe daarmee deze zomer.

Het is nu 20 uur en we staan op steeds mooiere plekken, nu op het kerkplein van Condat sur Vezere in de Dordogne. We hebben een schitterende rit gehad vandaag, bijzondere rotsen, kastelen. Bossen en natuurlijk veel water, de Garonne, de Lot, de Vezere , de Dordogne en tientallen kleine toevoer riviertjes. Het was eecht een feest om te rijden door deze mooie landstreek. Morgen gaan we verder noord/oost en boven Clermont Ferrand langs. Als het zo doorgaat zijn we eind van de week wel thuis.

Woensdag 2 april 8 uur.

We staan in Chantemerie op een afgelegen maar heel mooie kleine P met uitzicht op het Lac Amance. Dat is het kleinste van 3 Lacs pal ten oosten van Troyes. Maandag ochtend zijn we vertrokken met een Barquette de campagne van de prijswinnende bakker op het pleintje. We zijn weer noordoost gereden en hebben weer genoten van een prachtige rit door de Dodogne, als je de tijd neemt voor de kleine wegen is Frankrijk nog veel mooier dan je al wist. In tegenstelling tot Spanje, daar zijn veel minder leuke dorpen in het binneland, maar de kwaliteit van de wegen, groot en klein, is in Spanje veel beter. We hebben onbewust de Route de Noix gereden want dat bordje kwamen we steed stegen. We zijn gaan staan in Chateauneuf du Cher, zo'n 20 km onder Bourges, natuurlijk aan de rivier. Een eenvoudig plaatsje maar met een heel mooie Baseliek.

Gister zijn we nog meer noordoost gereden en het blijft leuk op de kleine wegen, we dachten te stoppen langs de Seine maar na een zonnige paar uur, inmiddels wel weer een stel houtstronken voor Lean rijker en een heel goede knipbeurt voor mij, zijn we toch nog even doorgereden tot hier en ook hier heeft Lean haar magazijn weten bij te vullen. Straks kijken of ik dat er nog bij kan proppen, ze heeft ook een stel bijna doorschijnende  slakkenhuisjes in het water gevonden, heel apart. Dit was het wel weer zo'n beetje, vandaag min of meer recht naar boven en dan eindigen we ergens in Namen Belgie, langs de Meusse, het zal onze laatste nacht in de camper van deze mooie reis worden. Op vrijdag, de 4e, mijn 69e verjaardag, slapen we weer in ons huisje. Nog even tanken en water en boodschappen bij een Intermarche en we zijn er weer klaarvoor.